Το λυντσάρισμα έχει βαθιά ιστορία μέσα στο χρόνο. Οι ρίζες του πάνε πολύ μακριά πίσω στις απαρχές μας. Εμφανίζεται μάλιστα ταυτόχρονα με την ύπαρξή μας στον πλανήτη, και αυτό οδηγεί σε ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές αναζητήσεις και απαντήσεις. Υπάρχει δε με την ίδια ένταση και αγριότητα της πρωτογέννησής του ακόμα και σήμερα, αδιάφορο των μεταγενέστερων χρόνων και την πρόοδο στον πολιτισμό και στην επιστήμη, αδιάφορο από την εμφάνιση της δημοκρατίας και το ειρηνικό επίπεδο που κατακτούν οι λαοί στο διάβα τους. Κι αυτό κάτι μιλάει και λέει, τα ουσιαστικότερα δηλαδή περί κανόνων και δικαίου, που όμως όσοι βρίσκονται από την άλλη μεριά των γεγονότων, δεν το ακούνε, δεν το βλέπουν και δεν το καταλαβαίνουν. Δείχνει την αδάμαστη φυσική προέλευση των ενστίκτων, που με τον ένα ή άλλο τρόπο η ζωή έχει ενσταλάξει στα όντα της, για να μπορέσει να τα διατηρήσει. Έτσι, όταν κινδυνεύει η δημοκρατία και οι θεσμοί της δεν λειτουργούν από ομάδες ή συμμορίες εξουσίας, που είτε την έχουν καταλάβει παράνομα, είτε την έχουν καταλάβει με ψέματα υποσχεσιολογίες και απάτες, είτε την επιβουλεύονται και την καταργούν, τότε αυτή καλεί σε εγρήγορση τον εαυτό της και χρησιμοποιεί κάθε μέσω, ακόμα και πρωτόγονο προκειμένου να επιβιώσει και να σωθεί από την απειλή. Χρησιμοποιεί μια καθαρή αντιβία αμυνομένου. Δεν είναι λοιπόν φαινόμενο που εμφανίστηκε ξαφνικά για πρώτη φορά προχθές στην βουλή των ελλήνων και έγινε τόσος υποκριτικός ντόρος από τους αδίστακτους καριερίστες, γιατί αυτός είναι ο σωστός όρος που πρέπει να χρησιμοποιούμε για την ουσία αυτού που λέμε και ονομάζουμε έλληνα βουλευτή φίλε συμπολίτη, του πιο επικίνδυνου τύπου ανθρώπου στον τόπο μας, όπως τουλάχιστον το εκτρωματικό αυτό μοντέλο αναπτύχθηκε για πενηνταετίες στην ελλάδα, που μέχρι δοσίλογοι κατ εξακολούθηση και κατά πλήρη μάλιστα συνείδηση καταντάνε να γίνονται, χοντρόπετσοι και αναίσθητοι προς τους πολίτες γύρο τους, προκειμένου να διατηρήσουν αυτή την αναθεματισμένη έδρα. Γιατί κανείς δεν πιστεύει ότι είναι τόσο ηλίθιοι να μην καταλαβαίνουν τι κάνουν.
•
Το λυντσάρισμα σημαίνει ότι ένα κράτος έχει καταργήσει τους νόμους του τελείως. Γραφτούς και άγραφτους. Αυτό προϋποθέτει. Αλλιώς δεν υπάρχει λυντσάρισμα. Ότι έχει διαλύσει τα πάντα. Ότι έχει καταλύσει το αυτονόητο. Ότι δεν λειτουργεί τίποτα. Θέτει δηλαδή μέσα του απαιτητικά, αυτή την προϋπόθεση. Αλλιώς δεν γεννιέται αυτή η απόγνωση. Δεν εμφανίζεται ποτέ από το πουθενά και αναίτια. Δεν υπάρχει καν στη σκέψη κάτι τέτοιο. Πόσο μάλλον αυτή να το κάνει πράξη. Δεν έχει λυντσάρει ποτέ και πουθενά για ψήλου πήδημα κανένας. Ένας λαός, μια ομάδα ανθρώπων, ένα μεμονωμένο άτομο. Μόνο όπου δεν υπάρχει ελπίδα υπάρχει λυντσάρισμα.
•
Το όν μας μέσα στα πάμπολλα λάθη του, διατηρεί μια σοφία. Διατηρεί ένα φυσικό ενστικτώδη σεβασμό προς το είδος του, έξω από μας και την λογική μας. Δεν καταστρέφει τον εαυτό του στην αντανάκλαση του, στον άλλο άνθρωπο. Ασφαλίζεται από τη φύση με ένα έσχατο και άβατο όριο συγκράτησης πριν αποφασίσει να διαβεί αυτό το έσχατο. Δεν σκοτώνει εύκολα. Πρέπει να ξεφύγουν τελείως τα πολιτικά πράγματα, από όλους τους κανόνες, από όλα τα ατομικά και κοινωνικά συμβόλαια, από όλες τις συμφωνίες της κοινωνίας και των πολιτών μεταξύ τους, για να αποφασίσει ένας λαός ή μια ομάδα κατοίκων να λυντσάρει κάποιον μαζικό εγκληματία, προκειμένου να προστατευθεί από αυτόν ουσιαστικά, αλλά και συμβολικά και παραδειγματικά ταυτόχρονα για τους υπόλοιπους επερχόμενους φερέλπιδες δοσιλόγους, όπως στην περίπτωσή μας.
•
Αυτό είναι μόνο το ύστατο εφόδιο μιας κοινωνίας, να προστατεύσει τον εαυτόν της από το δικό της λυντσάρισμα, από τον δικό της διωγμό, από την δική της εξαπάτηση, την δική της οικονομική και κοινωνική γενοκτονία, όταν η δικαιοσύνη γίνεται και αυτή δοσίλογος και συμπαρατάσσεται με τις κομματικές ηγεσίες και τα ξένα και ντόπια συμφέροντα πάλι και πάλι, καταδικάζοντας σε άλλες εποχές για να μην ξεχνάμε, σε ποινές δις και τρις εις θάνατο αθώους πολίτες και πατριώτες που αντιστέκονταν στους Γερμανούς. Γιαυτό έχει χάσει ολοσχερώς τον σεβασμό των πολιτών, και ας λένε το αντίθετο από φόβο δημόσια. Όταν η δικαιοσύνη συνεννοείται με την αστυνομία, τους πολιτικούς και τους επί κεφαλής κεφαλαιοκράτες που δίνουν τις διαταγές, να αφήσουν τον Χριστοφοράκο και τον Καραβέλα να φύγουν σαν κύριοι και με την συνοδεία της αστυνομίας για προστασία τους από πάνω, φυσικά πρέπει να τρέμουν. Αλλιώς δεν θα υπήρχε ζωή και ελπίδα στις κοινωνίες των ανθρώπων.
•
Για όσους συνεχίζουν να μελετούν και να σκέφτονται ακόμη, θα γνωρίζουν καλώς ότι αυτό είναι το έσχατο μέσο, το τελευταίο των τελευταίων πριν αποφασίσει να υπερασπίσει έτσι απεγνωσμένα τον εαυτό της μια κοινωνία. Να διατηρήσει την φυσική της ύπαρξή τουλάχιστον, εάν δεν μπορεί να επαναστατήσει διαφορετικά. Δείτε πόσες πληροφορίες και γεγονότα διαβάζουμε κάθε τόσο στα ΜΜΕ για χώρες της λατινικής Αμερικής και άλλων ηπείρων, όπου οι κάτοικοι αναγκάζονται να λυντσάρουν επίορκους αστυνομικούς εμπόρους ναρκωτικών, στις φτωχογειτονιές των τενεκεδουπόλεων. Όταν διεφθαρμένα δικαστήρια δεν προστατεύουν τους κατοίκους, αλλά αντίθετα τους μεγαλεμπόρους ναρκωτικών ή τους μεγαλοτραπεζίτες ναρκωτικών στις μέρες μας. Λυντσάρισμα σημαίνει ότι προηγουμένως έχει προκλητικά καταργηθεί ακόμη και στοιχειωδώς, η δικαιοσύνη και η δημοκρατία σε μια χώρα. Ότι κυβερνάνε ανδρείκελα κρυμμένα πίσω από τύπους και πρωτόκολλα δημοκρατικοφανή, η όταν υπάρχει απροκάλυπτη δικτατορία. Το έγκλημα πρέπει έχει καταλύσει τα πάντα. Αλλιώς δεν συμβαίνουν λυντσαρίσματα. Δεν συμβαίνουν τέτοια πράγματα.
•
Σας πληροφορώ δε κύριοι επαγγελματίες λασπολόγοι που κάνετε τον έξυπνο στο λαό, εσείς κύριοι λαλίστατοι υπερασπιστές της καταπάτησης όλων των εργασιακών δικαιωμάτων του λαού από τα μικρόφωνά σας, σε αυτά τα σκοτεινά μνημονιακά χρόνια που συντελούνται τρανταχτά οικονομικά εγκλήματα στη χώρα, και εσείς χωρίς τσίπα τα προπαγανδίζετε και τα χειροκροτείτε, ότι δεν είστε έξω από το παιχνίδι της τύχης, ότι ο καθένας από σας κινδυνεύει να καταφύγει και να χρησιμοποιήσει ο ίδιος αλλόφρων αυτά τα λυντσαρίσματα για να αμυνθεί, αν ξαφνικά βρεθεί στην άλλη θέση, αν τον αδικούνε διαρκώς και αδιάκοπα οι κυβερνήσεις με τα καλλίτερα πρωτοπαλίκαρά τους τους δικαστές και τη δικαιοσύνη.
•
Στο λυντσάρισμα κύριοι πολιτικοί και κύριοι λοιποί, μπορεί να καταφύγει κανείς ατομικά και συλλογικά από την απόλυτη αδικία που τον διαλύει και τον πνίγει, ακόμα κι αν το έχει αποκλείσει στις ψύχραιμες και συγκροτημένες στιγμές τους. Στο λυντσάρισμα καταφεύγει ο απελπισμένος λαός ή άνθρωπος. Είναι καταφύγιο του δικαίου. Είναι μέρος της ζωής μας κύριοι επαγγελματίες της εξουσίας. Αυτό δείχνουν τα πράγματα διαχρονικά. Ευτυχώς που γίνεται σπάνια. Όμως υπάρχει σαν απειλή όταν εσείς δεν κάνετε καλά τη δουλειά σας. Όταν οι δικαστικοί δεν αποδίδουν δικαιοσύνη. Το αποκούμπι του λαού που λένε. Μετά από αυτούς ως τελική ελπίδα, όλα είναι δυνατά, όλα πιθανά. Γιατί αυτό το ον έχει όρια αντοχής. Και το λυντσάρισμα είναι το καταφύγιό του πριν αυτοκτονήσει.
•
Όποιος στραγγαλίζει τους ανθρώπους, την ελευθερία τους και το δίκιο τους, όποια πολιτική ή άλλος μηχανισμός ή μεθόδευση βάζει βρόχο οικονομικό στο λαιμό τους και κατεδαφίζει την ύπαρξη τους, την οικογένεια τους, το σπίτι τους, το χωριό τους, την πόλη τους, την χώρα τους και η δικαιοσύνη τον απαλλάσσει, να ξέρει πως θα είναι οιονεί υποψήφιος για νέμεση χωρίς όρους και όρια από την οργή του λαού. Να ξέρει ότι το λυντσάρισμα θα τον περιμένει στη γωνιά του δρόμου.
•
Τέλος σε ότι με αφορά κύριε δημοσιογράφε, μεγάλε συκοφάντη της ζωής μου, ανακάλυψα προσφάτως πως βλέπω όλο και συχνότερα στον ύπνο μου απίστευτα λυντσαρίσματα με την αφεντιάς σας, τα οποία καταευχαριστιέμαι μάλιστα. Και μονο τότε ξυπνάω καλοδιάθετος. Ξυπνάω με ελπίδα πάλι για τη ζωή, νομίζοντας προς στιγμήν πως δε υπάρχετε εσείς, πως σας λυντσάρισα στον ύπνο μου και γλύτωσα από σας, πως πέθανε το κακό. Καταλαβαίνετε που με έχετε φτάσει. Μάλιστα δεν είμαι ποτέ μόνος μου λέει, αλλά μιλιούνια κόσμου δίπλα μου που βαράνε στα τυφλά και αλόγιστα όπως και εγώ όποιον δυνάστη αναγνωρίζουν. Όνειρα με συγκεκριμένα άτομα και πρόσωπα, που είδα λίγο πριν πάω για ύπνο στην τηλεόραση, που με εξουθένωναν, με ενέπαιζαν, με έπνιγαν και με τρομοκρατούσαν με τα λεγόμενά τους στο ξύπνιο μου. Με αυτούς τους εφιάλτες ζω και κοιμάμαι. Χωρίς το αντίδοτο του λυντσαρίσματος δεν κλείνω μάτι. Ιδίως αυτούς τους πονηρούς σοφιστές, που κάθε τόσο μου πετάνε, δηλαδή θα μας απαγορεύσεις να μιλάμε; να μου λένε κατάμουτρα πως θα με τσακίσουν ακόμη περισσότερο με τους φίλους τους τα αφεντικά τους. Αλλά ανακάλυψα πως τα όνειρά μου με τα λυντσαρίσματα που κάνω, δεν είναι και τόσο όνειρα τελικά αφού δεν τα κάνω μόνο εγώ. Πάνω σε συζήτηση με φίλους για το τι μου συμβαίνει, άρχισαν να γελάνε και να ξεκαρδίζονται μαζί μου, θεωρώντας με πρωτάρη, λέγοντάς μου ότι, τώρα το πήρες είδηση εσύ, όλη η γειτονιά αυτό κάνει κάθε βράδυ. Αμέσως ένιωσα καλλίτερα για τι μου αποκάλυψαν ότι όλος ο λαός τους λυντσάρει κάθε βράδυ. Και εγώ νόμιζα ότι το χαιρόμουν μόνος μου ο αφελής.
Υ.Γ Όσο για τα ΄΄ λυντσαρίσματα ΄΄ της χ.α,
που τα μιμείται για να τα κατασυκοφαντήσει,
κάνοντας οργανωμένα αλήτικα υποκοσμικά πογκρόμ,
σε τελείως μα τελείως ανυπεράσπιστους ανθρώπους,
τα άφησα για ένα άλλο κεφάλαιο εδώ στο blog προσεχώς.
Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012
Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012
Η Αριστερή ματιά στην μετανάστευση.
Η μετανάστευση είναι συμφορά για έναν λαό κύριε σύντροφε. Τελεία και παύλα. Δεν θα τρελάνετε εσείς 10 εκατομμύρια πολίτες. Και συμφορά όχι μόνο για τον λαό που ξενιτεύεται αλλά και για τον λαό που του φορτώνεται η μετανάστευση. Συμφορά και για τους δυό. Αυτή είναι η αριστερή άποψη. Και όχι αυτή η μπάσταρδη που διακινείς εσύ. Που προσπαθεί να περάσει μέσα από τις ψιχάλες.
•
Γιατί η άλλη αριστερή ματιά στην μετανάστευση, αυτή που ακούτε κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά εκ μέρους του συνόλου της Αριστεράς χωρίς εξαίρεση δυστυχώς φίλοι συμπολίτες, να σας προπαγανδίζει το κεφάλι, χωρίς ποτέ διάλογο και με στημένες ερωτήσεις δικών τους κομματικών χειραγωγών της συζήτησης, είναι μπάσταρδη ιδεολογικά, δεν ξέρεις τι είναι και δεν καταλαβαίνεις τι σου λένε, είναι και κατά των καπιταλιστών και κατά του λαού όταν αντιδρά και αγανακτεί, σπεύδοντας αμέσως να τον κατσαδιάσει και να τον μαλώσει όταν δεν υπακούει στις δικές τους εκτιμήσεις, και δεν τις δέχεται όχι ως φασίστας και ναζίστας ή όποιο άλλο κοπρόσκυλο και συμμορία βυσσοδομεί ή σκοτώνει μετανάστες στους δρόμους, αλλά ως δημοκράτης ως Αριστερός ή κομουνιστής.
•
Κι όταν μάλιστα είναι παράνομη η μετανάστευση, ανεξέλεγκτη δηλαδή παντελώς, όπως πρωτοφανώς συμβαίνει εδώ στην χώρα μας, είναι απόλυτη η χαρά, είναι ο παράδεισος του καπιταλιστή, είναι τότε που αρχίζει τα γλέντια του, τους χορούς και τα πανηγύρια, τότε που αυτά που φανταζόταν κι έβλεπε στα σάπια όνειρά του, να δουλεύουν οι άνθρωποι μια φορά την εβδομάδα, όποτε χρειάζεται χέρια αυτός, να γίνονται πραγματικότητα, ενώ αντίθετα να ζωντανεύει ο χειρότερος εφιάλτης του εργαζόμενου και του συνόλου της κοινωνίας από τις ολέθριες συνέπειες στη ζωή της. Τσάμπα ανθρώπινος μόχθος, απλήρωτος, ούτε καν τα εισιτήριά τους να πάνε μέχρι την δουλειά. Αυτόν και μόνο ωφελεί και κανέναν άλλον απολύτως, και πάψε να λες ψέματα ανθρωπιστικά και να προσπαθείς να εξαπατήσεις τους εργαζόμενους και τους ψηφοφόρους σου που τα υφίστανται όλα αυτά. Όποιον θέλει παίρνει για δουλειά, όποιον θέλει διώχνει. Και μόλις συντρίψει από την πείνα και τα χρέη τους ντόπιους εργάτες, έχει την εφεδρεία των παράνομων μεταναστών. Φάνηκες λίγος όπως η αστική τάξη. Το πρόβλημα είναι δικό σου από πάνω σύντροφε, για να κάνω την διάκριση από τον κάτω σύντροφο και τον ψηφοφόρο σου, που σπαράσσεται μέσα σε αυτή την αντίφαση που ζει, άλλα να βιώνει στους τόπους δουλειάς του και στις γειτονιές του και άλλα να ακούει από σένα και να τρελαίνεται. Και τέτοιους ξεδιάντροπους σοφισμούς όπως αυτούς που παρουσιάζετε στις εφημερίδες σας και στις ομιλίες σας περί πιο δυστυχισμένων από εμάς τους έλληνες πολίτες, πάρτο χαμπάρι δεν περνάνε μαζί με την άθλια προπαγάνδα που κάνετε στα μυαλά των ελλήνων εργαζομένων και πολιτών.
•
Δεν κατάλαβες από πάνω σύντροφε, ότι το μεταναστευτικό είναι η αχίλλειος φτέρνα σου. Ότι χωρίς αυτό δεν μπορείς να μονιάσεις τον λαό.
Ότι αυτό και οι συντεχνίες, που θα είναι πιθανόν το επόμενο θέμα μας στο μπλοκ, θα σου φάνε το κεφάλι. Δεν κατάλαβες ότι με μια πιο τίμια στάση απέναντι στο μεταναστευτικό θα είχες πάρει τις εκλογές της 17 του Ιούνη περίπατο. Δεν μπόρεσες να δεις με αετίσια κοινωνική ματιά το εκρηκτικό θέμα της μετανάστευσης. Ουραγός στη ζωή, κακομοίρης στην αντίληψη της πραγματικότητας.
Δεν κατάλαβες ότι με αυτή την ακατανόητη στάση σου, την άρνησή σου και την αργοπορία σου να δεις έστω το πρόβλημα μέχρι τις εκλογές που αναγκάστηκες, έβγαλες δυο φασιστικά κόμματα στη βουλή με απίστευτη ευκολία και ότι για αυτά είσαι αποκλειστικά υπεύθυνος εσύ από πάνω σύντροφε που δεν άκουγες τις κραυγές του κόσμου, ειρηνικών και δημοκρατικών πολιτών στο συντριπτικό ποσοστό τους. Αυτό το χρεώνεσαι εσύ Αριστερά στην Ελλάδα, σύμπασα μάλιστα. Φάνηκες χωρίς ηγετική ευθύνη. Δεν κατάλαβες ότι διεκδικούσες να γίνεις αριστερή κυβέρνηση για όλους τους έλληνες πολίτες και όχι μόνο για τους Αριστερούς που έχεις μάθει να τους κουλαντρίζεις ελλείψη καλλιτέρου.
•
Αλλά θα σου θέσω το σπουδαιότερο ερώτημα που υπάρχει στη δημοκρατία, μακράν όλων των άλλων ερωτημάτων και σημαντικών θεμάτων, να δω αν το έχεις στο μυαλό σου ως πρώτο ή το ξεχνάς στα δύσκολα, ειδικά τώρα που δεν είμαστε μόνοι μας κεκλισμένων των θυρών, να λέμε ότι θέλουμε και να μην μας κρίνει κανείς, αλλά μας διαβάζουν και μας παρακολουθούν οι πολίτες.
Έστω λοιπόν ότι έχεις δίκιο εσύ για το μεταναστευτικό και όχι εγώ. Πως θα το μάθουμε ορέ από πάνω σύντροφε; Δεν πρέπει να ρωτήσουμε τους εργαζόμενους και τους πολίτες της χώρας; Άντε ρώτα τους λοιπόν. Να δεις τι θα σου πούνε. Να φανεί ταυτόχρονα: τι είναι η δημοκρατία στην πραγματικότητα. Η γνώμη της πλειοψηφίας ή η γνώμη της μειοψηφίας, των πολιτικών ελίτ Αριστερών και Δεξιών. Ή σέβεσαι τους κανόνες τους παιχνιδιού που εκ των προτέρων συμφώνησες ή όχι. Γιατί η δημοκρατία είναι το δυσκολότερο κοινωνικό άθλημα από όλα τα Νόμπελ και της κατακτήσεις της επιστήμης. Ελπίζω να το ξέρεις αυτό. Εκεί φαίνεται ο καθένας μας, εκεί αναμετριέται κάθε είδους ομάδα, κάθε είδους κόμμα ή άλλη συλλογικότητα. Αλλιώς να χρησιμοποιούμε το αποτέλεσμα της πλειοψηφίας μόνο όταν μας συμφέρει, όπως κάνουν μόνιμα οι συντεχνίες πολιτικές και συνδικαλιστικές, όπως έγινε στην Αλγερία το 1992.
•
Γιατί η καθεστηκυία αυτή ματιά, έχει εμπλακεί σε μια ιδεολογική και ανθρωπιστική αμφιβολία, που την κρατά ακίνητη, τελματωμένη μεταξύ εθνικών κρατών και διεθνισμού από την μια, που γίνεται όμως τροφή και σύμμαχος ανέλπιστος της παγκοσμιοποίησης από την άλλη, γιατί κανείς δεν μπορεί να τα ξεδιαλύνει αυτά τα δυο και να βρει την διαφορά τους στην πράξη και την καθημερινότητα των λαών, που είναι σε σύγκρουση με την πάνδημη λαϊκή θέληση που ασφυκτιά με την υπέρ-υπερβολική μετανάστευση στον τόπο της, την οποία πρέπει να λύσεις τάχιστα από πάνω σύντροφε, γιατί οι πολίτες δεν αντέχουν σε αυτή την κραυγαλέα και άδικη κατάσταση που ζούνε.
•
Διότι εάν είστε υπέρ των εθνικών κρατών, τότε οι πολίτες σας προηγούνται πάντα έναντι των άλλων, έστω ελάχιστα, που είναι και το καλλίτερο πιστεύω, αλλά προηγούνται. Όπως κάνουν όλα τα εθνικά κράτη που σέβονται τον εαυτό τους. Αυτό σημαίνει εθνικό κράτος ελεγχόμενα σύνορα, και άρα προτεραιότητα στους πολίτες του. Όχι κλειστά, αλλά ελεγχόμενα, αλλιώς πάμε στην ελεύθερη-ασύδοτη αγορά του εμπορίου, στον όλεθρο της παγκοσμιοποίησης με απουσία οποιουδήποτε ελέγχου και αξίας ανθρώπων και πραγμάτων.
•
Γιατί εδώ χρειάζεται να ξεκαθαρίσετε θεωρητικά πριν από όποιο άλλο βήμα σας, τι νομίζετε για το νέο βαρβαρότερο κόσμο που αναδύθηκε, γιατί ούτε ο μαρξισμός συναντιέται με τις γραμμές και αποφάσεις που ακλουθείτε στο θέμα μας, ούτε το πολυπολυτισμικότερο μοντέλο που φαίνεται να επικράτησε στις τάξεις σας είναι επιτυχές, αφού οι πολίτες αυτοί αποθέωσαν τα αφεντικά τους, κάνοντάς τα πρότυπα της ζωής τους στην παραμικρή τους εκδήλωση και σκέψη. Έτσι διαβάζεται η ιστορία. Απελευθερωμένοι από τα γόνιμα και θετικά δεσμά της ιστορίας, την μνήμη, μη έχοντας να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν, ούτε σε προγόνους ούτε σε άλλους λαούς ούτε σε πολιτισμικές αξίες και νόρμες, όπως και κυρίως η δημοκρατία και οι κανόνες της, την οποία χρησιμοποιούν σαν μάσκα, εξετράπησαν εξ αρχής σε μισθοφόρους των αφεντικών τους, των καπιταλιστών, γενόμενοι οι πιο υπάκουοι στις ιαχές του πολέμου και στις επιθέσεις εναντίον των άλλων λαών. Αυτό πέτυχε ετούτο το πολυπολιτισμικό μοντέλο, να γίνει ο καλύτερος μισθοφόρος του καπιταλισμού στο σύνολό του με όλους σχεδόν τους πολίτες του. Και δεν καταλαβαίνει κανείς τι διάολο αναγνώσεις κάνετε στα ενδότερα που δεν τις αναφέρετε και δεν τις ξέρουμε, τι στιγμή μάλιστα που είστε κατά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και σωστά. Οφείλετε πιο ξεκάθαρους ορισμούς στους πολίτες, όπως απαιτητικά το ζητάν οι ίδιοι.
•
Πρέπει να βάλετε μια ποσόστωση επειγόντως και να ανοίξετε επί τέλους το στόμα σας να ακουστείτε επίσημα στην ελληνική και την μεταναστευτική κοινωνία. Να πείτε πόσοι είναι και πόσους αντέχει ο τόπος. Γιατί όλοι λένε ψέματα έντρομοι για τον τεράστιο αριθμό εισερχομένων, όπου εγκλωβίζονται και δεν φεύγει κανείς, λόγω της δουλικότατης στάσης όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, όπου όλοι μαζί συγχορδιακά, οι υπηρεσίες των υπουργείων, οι σύλλογοι των μεταναστών, τα κόμματα και όλες οι υπόλοιπες υπηρεσίες του κράτους κρύβουν τους αριθμούς Πρέπει να ειδοποιήσετε με επίσημες ανακοινώσεις τις χώρες προέλευσης μεταναστών, ότι η Ελλάδα είναι ήδη υπερκεκορεσμένη μεταναστευτική χώρα. Πρέπει ακόμη να εκτεθείτε και να ειδοποιήσετε με ντοκιμαντέρ, τον εξαθλιωτικό τρόπο διαβίωσης των μεταναστών στην Ελλάδα, χειρότερο κατά κανόνα από αυτόν στις πατρίδες τους. Στις κοινωνίες τους, στις πρεσβείες του εδώ, στις χώρες τους, παντού στην διεθνή κοινότητα. Κάτι που δεν μπορούν βέβαια να κάνουν οι κυβερνήσεις των πρόθυμων και των Νενέκων. Να καταλάβουν ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τους τα παρουσιάζουν τα κυκλώματα μεταφοράς και οι φωτογραφίες μεταναστών στο σύνταγμα με δανικό κουστούμι και φαρδύ χαμόγελο στα περιστέρια, για την οικογένεια που περιμένει την επιτυχία του κανακάρη στας Ευρώπας. Συγχρόνως ανιχνεύεται δειλά, ένας τυχοδιωκτισμός περιπέτειας μαζί, με μια μόδα παλικαροσύνης που υπόσχεται πολλά στην φαντασία κάποιων νεότερων, δίπλα στην ανάγκη των πολέμων και της φτώχειας, που προσθέτουν με το ποσοστό τους βάρος σε αυτό το αφόρητο μεταναστευτικό κλίμα. Γιατί φτάσαμε από πάνω σύντροφε, εκτός των κάθε λογής πρακτόρων και δολιοφθορέων που αλωνίζουν, να έρχονται όπως μας πληροφορούν οι ίδιοι οι μετανάστες φοβισμένοι από τα νέα μαντάτα, να έρχονται σε αυτό το ξέφραγο αμπέλι της ντροπής και της ξευτίλας, άνθρωποι να κλέψουν να σκοτώσουν και να φύγουν αμέσως μετά ανενόχλητοι, όλο και περισσότεροι τώρα που μας μάθαν όλοι.
•
Και τέλος, τώρα που βγήκε η Χρυσή Αυγή τα πράγματα αγρίεψαν. Από τη μια οι νεοναζί και οι νεοχίτες, από την άλλη τα κυκλώματα που τους γδέρνουν και τους απομυζούν. Κινδυνεύουν και από τους δυο εξ ίσου. Οφείλετε να τους υπερασπιστείτε με οποιονδήποτε τρόπο χρειαστεί. Όχι με διαμαρτυρίες και συζητησούλες τύπου κκε. εσωτ. Γιατί μέχρι τώρα ήταν τα εύκολα. Τώρα θα πρέπει να υπερασπιστείτε αυτούς του ανθρώπους, που άφησαν ανυπεράσπιστο τον εαυτό τους οι ίδιοι, ακούγοντας τις απανταχού σειρήνες στον κόσμο και τον υπόκοσμο του πλανήτη, περί του παραδείσου της ελληνικής μετανάστευσης, και εσείς τους υποδεχόσαστε και παροτρύνατε την δυστυχία τους. Και επειδή αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να τους απελάσει, μήπως θα έπρεπε να το κάνετε εσείς για να τους σώσετε από την χ.α μόλις μπορέσετε;
Αυτά
Υ.Γ
Φίλε μετανάστη,
Σου κάνω έκκληση, από τη μια έχω το μνημόνιο με την δυστυχία μου και από την άλλη εσένα. Ή γύρνα στην πατρίδα σου ή θα στείλεις εμένα μετανάστη. Έχω προτεραιότητα δεν το καταλαβαίνεις. Εδώ σε έχουν εγκλωβίσει οι έμποροι και τα κυκλώματα που σε έφεραν, το Δουβλίνο 2 και η Σέγκεν, και πεθαίνεις χωρίς όνειρα κάθε μέρα. Μόνη λύση βλέπω να ζητήσεις επαναπατρισμό.
•
Γιατί η άλλη αριστερή ματιά στην μετανάστευση, αυτή που ακούτε κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά εκ μέρους του συνόλου της Αριστεράς χωρίς εξαίρεση δυστυχώς φίλοι συμπολίτες, να σας προπαγανδίζει το κεφάλι, χωρίς ποτέ διάλογο και με στημένες ερωτήσεις δικών τους κομματικών χειραγωγών της συζήτησης, είναι μπάσταρδη ιδεολογικά, δεν ξέρεις τι είναι και δεν καταλαβαίνεις τι σου λένε, είναι και κατά των καπιταλιστών και κατά του λαού όταν αντιδρά και αγανακτεί, σπεύδοντας αμέσως να τον κατσαδιάσει και να τον μαλώσει όταν δεν υπακούει στις δικές τους εκτιμήσεις, και δεν τις δέχεται όχι ως φασίστας και ναζίστας ή όποιο άλλο κοπρόσκυλο και συμμορία βυσσοδομεί ή σκοτώνει μετανάστες στους δρόμους, αλλά ως δημοκράτης ως Αριστερός ή κομουνιστής.
•
Κι όταν μάλιστα είναι παράνομη η μετανάστευση, ανεξέλεγκτη δηλαδή παντελώς, όπως πρωτοφανώς συμβαίνει εδώ στην χώρα μας, είναι απόλυτη η χαρά, είναι ο παράδεισος του καπιταλιστή, είναι τότε που αρχίζει τα γλέντια του, τους χορούς και τα πανηγύρια, τότε που αυτά που φανταζόταν κι έβλεπε στα σάπια όνειρά του, να δουλεύουν οι άνθρωποι μια φορά την εβδομάδα, όποτε χρειάζεται χέρια αυτός, να γίνονται πραγματικότητα, ενώ αντίθετα να ζωντανεύει ο χειρότερος εφιάλτης του εργαζόμενου και του συνόλου της κοινωνίας από τις ολέθριες συνέπειες στη ζωή της. Τσάμπα ανθρώπινος μόχθος, απλήρωτος, ούτε καν τα εισιτήριά τους να πάνε μέχρι την δουλειά. Αυτόν και μόνο ωφελεί και κανέναν άλλον απολύτως, και πάψε να λες ψέματα ανθρωπιστικά και να προσπαθείς να εξαπατήσεις τους εργαζόμενους και τους ψηφοφόρους σου που τα υφίστανται όλα αυτά. Όποιον θέλει παίρνει για δουλειά, όποιον θέλει διώχνει. Και μόλις συντρίψει από την πείνα και τα χρέη τους ντόπιους εργάτες, έχει την εφεδρεία των παράνομων μεταναστών. Φάνηκες λίγος όπως η αστική τάξη. Το πρόβλημα είναι δικό σου από πάνω σύντροφε, για να κάνω την διάκριση από τον κάτω σύντροφο και τον ψηφοφόρο σου, που σπαράσσεται μέσα σε αυτή την αντίφαση που ζει, άλλα να βιώνει στους τόπους δουλειάς του και στις γειτονιές του και άλλα να ακούει από σένα και να τρελαίνεται. Και τέτοιους ξεδιάντροπους σοφισμούς όπως αυτούς που παρουσιάζετε στις εφημερίδες σας και στις ομιλίες σας περί πιο δυστυχισμένων από εμάς τους έλληνες πολίτες, πάρτο χαμπάρι δεν περνάνε μαζί με την άθλια προπαγάνδα που κάνετε στα μυαλά των ελλήνων εργαζομένων και πολιτών.
•
Δεν κατάλαβες από πάνω σύντροφε, ότι το μεταναστευτικό είναι η αχίλλειος φτέρνα σου. Ότι χωρίς αυτό δεν μπορείς να μονιάσεις τον λαό.
Ότι αυτό και οι συντεχνίες, που θα είναι πιθανόν το επόμενο θέμα μας στο μπλοκ, θα σου φάνε το κεφάλι. Δεν κατάλαβες ότι με μια πιο τίμια στάση απέναντι στο μεταναστευτικό θα είχες πάρει τις εκλογές της 17 του Ιούνη περίπατο. Δεν μπόρεσες να δεις με αετίσια κοινωνική ματιά το εκρηκτικό θέμα της μετανάστευσης. Ουραγός στη ζωή, κακομοίρης στην αντίληψη της πραγματικότητας.
Δεν κατάλαβες ότι με αυτή την ακατανόητη στάση σου, την άρνησή σου και την αργοπορία σου να δεις έστω το πρόβλημα μέχρι τις εκλογές που αναγκάστηκες, έβγαλες δυο φασιστικά κόμματα στη βουλή με απίστευτη ευκολία και ότι για αυτά είσαι αποκλειστικά υπεύθυνος εσύ από πάνω σύντροφε που δεν άκουγες τις κραυγές του κόσμου, ειρηνικών και δημοκρατικών πολιτών στο συντριπτικό ποσοστό τους. Αυτό το χρεώνεσαι εσύ Αριστερά στην Ελλάδα, σύμπασα μάλιστα. Φάνηκες χωρίς ηγετική ευθύνη. Δεν κατάλαβες ότι διεκδικούσες να γίνεις αριστερή κυβέρνηση για όλους τους έλληνες πολίτες και όχι μόνο για τους Αριστερούς που έχεις μάθει να τους κουλαντρίζεις ελλείψη καλλιτέρου.
•
Αλλά θα σου θέσω το σπουδαιότερο ερώτημα που υπάρχει στη δημοκρατία, μακράν όλων των άλλων ερωτημάτων και σημαντικών θεμάτων, να δω αν το έχεις στο μυαλό σου ως πρώτο ή το ξεχνάς στα δύσκολα, ειδικά τώρα που δεν είμαστε μόνοι μας κεκλισμένων των θυρών, να λέμε ότι θέλουμε και να μην μας κρίνει κανείς, αλλά μας διαβάζουν και μας παρακολουθούν οι πολίτες.
Έστω λοιπόν ότι έχεις δίκιο εσύ για το μεταναστευτικό και όχι εγώ. Πως θα το μάθουμε ορέ από πάνω σύντροφε; Δεν πρέπει να ρωτήσουμε τους εργαζόμενους και τους πολίτες της χώρας; Άντε ρώτα τους λοιπόν. Να δεις τι θα σου πούνε. Να φανεί ταυτόχρονα: τι είναι η δημοκρατία στην πραγματικότητα. Η γνώμη της πλειοψηφίας ή η γνώμη της μειοψηφίας, των πολιτικών ελίτ Αριστερών και Δεξιών. Ή σέβεσαι τους κανόνες τους παιχνιδιού που εκ των προτέρων συμφώνησες ή όχι. Γιατί η δημοκρατία είναι το δυσκολότερο κοινωνικό άθλημα από όλα τα Νόμπελ και της κατακτήσεις της επιστήμης. Ελπίζω να το ξέρεις αυτό. Εκεί φαίνεται ο καθένας μας, εκεί αναμετριέται κάθε είδους ομάδα, κάθε είδους κόμμα ή άλλη συλλογικότητα. Αλλιώς να χρησιμοποιούμε το αποτέλεσμα της πλειοψηφίας μόνο όταν μας συμφέρει, όπως κάνουν μόνιμα οι συντεχνίες πολιτικές και συνδικαλιστικές, όπως έγινε στην Αλγερία το 1992.
•
Γιατί η καθεστηκυία αυτή ματιά, έχει εμπλακεί σε μια ιδεολογική και ανθρωπιστική αμφιβολία, που την κρατά ακίνητη, τελματωμένη μεταξύ εθνικών κρατών και διεθνισμού από την μια, που γίνεται όμως τροφή και σύμμαχος ανέλπιστος της παγκοσμιοποίησης από την άλλη, γιατί κανείς δεν μπορεί να τα ξεδιαλύνει αυτά τα δυο και να βρει την διαφορά τους στην πράξη και την καθημερινότητα των λαών, που είναι σε σύγκρουση με την πάνδημη λαϊκή θέληση που ασφυκτιά με την υπέρ-υπερβολική μετανάστευση στον τόπο της, την οποία πρέπει να λύσεις τάχιστα από πάνω σύντροφε, γιατί οι πολίτες δεν αντέχουν σε αυτή την κραυγαλέα και άδικη κατάσταση που ζούνε.
•
Διότι εάν είστε υπέρ των εθνικών κρατών, τότε οι πολίτες σας προηγούνται πάντα έναντι των άλλων, έστω ελάχιστα, που είναι και το καλλίτερο πιστεύω, αλλά προηγούνται. Όπως κάνουν όλα τα εθνικά κράτη που σέβονται τον εαυτό τους. Αυτό σημαίνει εθνικό κράτος ελεγχόμενα σύνορα, και άρα προτεραιότητα στους πολίτες του. Όχι κλειστά, αλλά ελεγχόμενα, αλλιώς πάμε στην ελεύθερη-ασύδοτη αγορά του εμπορίου, στον όλεθρο της παγκοσμιοποίησης με απουσία οποιουδήποτε ελέγχου και αξίας ανθρώπων και πραγμάτων.
•
Γιατί εδώ χρειάζεται να ξεκαθαρίσετε θεωρητικά πριν από όποιο άλλο βήμα σας, τι νομίζετε για το νέο βαρβαρότερο κόσμο που αναδύθηκε, γιατί ούτε ο μαρξισμός συναντιέται με τις γραμμές και αποφάσεις που ακλουθείτε στο θέμα μας, ούτε το πολυπολυτισμικότερο μοντέλο που φαίνεται να επικράτησε στις τάξεις σας είναι επιτυχές, αφού οι πολίτες αυτοί αποθέωσαν τα αφεντικά τους, κάνοντάς τα πρότυπα της ζωής τους στην παραμικρή τους εκδήλωση και σκέψη. Έτσι διαβάζεται η ιστορία. Απελευθερωμένοι από τα γόνιμα και θετικά δεσμά της ιστορίας, την μνήμη, μη έχοντας να δώσουν λογαριασμό σε κανέναν, ούτε σε προγόνους ούτε σε άλλους λαούς ούτε σε πολιτισμικές αξίες και νόρμες, όπως και κυρίως η δημοκρατία και οι κανόνες της, την οποία χρησιμοποιούν σαν μάσκα, εξετράπησαν εξ αρχής σε μισθοφόρους των αφεντικών τους, των καπιταλιστών, γενόμενοι οι πιο υπάκουοι στις ιαχές του πολέμου και στις επιθέσεις εναντίον των άλλων λαών. Αυτό πέτυχε ετούτο το πολυπολιτισμικό μοντέλο, να γίνει ο καλύτερος μισθοφόρος του καπιταλισμού στο σύνολό του με όλους σχεδόν τους πολίτες του. Και δεν καταλαβαίνει κανείς τι διάολο αναγνώσεις κάνετε στα ενδότερα που δεν τις αναφέρετε και δεν τις ξέρουμε, τι στιγμή μάλιστα που είστε κατά του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και σωστά. Οφείλετε πιο ξεκάθαρους ορισμούς στους πολίτες, όπως απαιτητικά το ζητάν οι ίδιοι.
•
Πρέπει να βάλετε μια ποσόστωση επειγόντως και να ανοίξετε επί τέλους το στόμα σας να ακουστείτε επίσημα στην ελληνική και την μεταναστευτική κοινωνία. Να πείτε πόσοι είναι και πόσους αντέχει ο τόπος. Γιατί όλοι λένε ψέματα έντρομοι για τον τεράστιο αριθμό εισερχομένων, όπου εγκλωβίζονται και δεν φεύγει κανείς, λόγω της δουλικότατης στάσης όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, όπου όλοι μαζί συγχορδιακά, οι υπηρεσίες των υπουργείων, οι σύλλογοι των μεταναστών, τα κόμματα και όλες οι υπόλοιπες υπηρεσίες του κράτους κρύβουν τους αριθμούς Πρέπει να ειδοποιήσετε με επίσημες ανακοινώσεις τις χώρες προέλευσης μεταναστών, ότι η Ελλάδα είναι ήδη υπερκεκορεσμένη μεταναστευτική χώρα. Πρέπει ακόμη να εκτεθείτε και να ειδοποιήσετε με ντοκιμαντέρ, τον εξαθλιωτικό τρόπο διαβίωσης των μεταναστών στην Ελλάδα, χειρότερο κατά κανόνα από αυτόν στις πατρίδες τους. Στις κοινωνίες τους, στις πρεσβείες του εδώ, στις χώρες τους, παντού στην διεθνή κοινότητα. Κάτι που δεν μπορούν βέβαια να κάνουν οι κυβερνήσεις των πρόθυμων και των Νενέκων. Να καταλάβουν ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τους τα παρουσιάζουν τα κυκλώματα μεταφοράς και οι φωτογραφίες μεταναστών στο σύνταγμα με δανικό κουστούμι και φαρδύ χαμόγελο στα περιστέρια, για την οικογένεια που περιμένει την επιτυχία του κανακάρη στας Ευρώπας. Συγχρόνως ανιχνεύεται δειλά, ένας τυχοδιωκτισμός περιπέτειας μαζί, με μια μόδα παλικαροσύνης που υπόσχεται πολλά στην φαντασία κάποιων νεότερων, δίπλα στην ανάγκη των πολέμων και της φτώχειας, που προσθέτουν με το ποσοστό τους βάρος σε αυτό το αφόρητο μεταναστευτικό κλίμα. Γιατί φτάσαμε από πάνω σύντροφε, εκτός των κάθε λογής πρακτόρων και δολιοφθορέων που αλωνίζουν, να έρχονται όπως μας πληροφορούν οι ίδιοι οι μετανάστες φοβισμένοι από τα νέα μαντάτα, να έρχονται σε αυτό το ξέφραγο αμπέλι της ντροπής και της ξευτίλας, άνθρωποι να κλέψουν να σκοτώσουν και να φύγουν αμέσως μετά ανενόχλητοι, όλο και περισσότεροι τώρα που μας μάθαν όλοι.
•
Και τέλος, τώρα που βγήκε η Χρυσή Αυγή τα πράγματα αγρίεψαν. Από τη μια οι νεοναζί και οι νεοχίτες, από την άλλη τα κυκλώματα που τους γδέρνουν και τους απομυζούν. Κινδυνεύουν και από τους δυο εξ ίσου. Οφείλετε να τους υπερασπιστείτε με οποιονδήποτε τρόπο χρειαστεί. Όχι με διαμαρτυρίες και συζητησούλες τύπου κκε. εσωτ. Γιατί μέχρι τώρα ήταν τα εύκολα. Τώρα θα πρέπει να υπερασπιστείτε αυτούς του ανθρώπους, που άφησαν ανυπεράσπιστο τον εαυτό τους οι ίδιοι, ακούγοντας τις απανταχού σειρήνες στον κόσμο και τον υπόκοσμο του πλανήτη, περί του παραδείσου της ελληνικής μετανάστευσης, και εσείς τους υποδεχόσαστε και παροτρύνατε την δυστυχία τους. Και επειδή αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται να τους απελάσει, μήπως θα έπρεπε να το κάνετε εσείς για να τους σώσετε από την χ.α μόλις μπορέσετε;
Αυτά
Υ.Γ
Φίλε μετανάστη,
Σου κάνω έκκληση, από τη μια έχω το μνημόνιο με την δυστυχία μου και από την άλλη εσένα. Ή γύρνα στην πατρίδα σου ή θα στείλεις εμένα μετανάστη. Έχω προτεραιότητα δεν το καταλαβαίνεις. Εδώ σε έχουν εγκλωβίσει οι έμποροι και τα κυκλώματα που σε έφεραν, το Δουβλίνο 2 και η Σέγκεν, και πεθαίνεις χωρίς όνειρα κάθε μέρα. Μόνη λύση βλέπω να ζητήσεις επαναπατρισμό.
Κυριακή 27 Μαΐου 2012
Εκλογές 17 Ιούνη 2012
Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε αυτό το γιγαντιαίο άλμα του ελληνικού λαού στον χρόνο. Από το χθες πηδάει στο σήμερα με ένα απρόσμενο αλλά και μεγαλειώδη τρόπο, που μας εξέπληξε θετικά όλους.
•
Σαν αργοπορημένος άλτης, λίγο πριν τελειώσουν οι αγώνες, στην τελευταία του προσπάθεια, αφήνει άφωνη την ανθρωπότητα περνώντας πάνω από εφιαλτικά διλήμματα των λυσσασμένων πολιτικών και οικονομικών τεράτων, νικητής.
•
Οι έλληνες σπάμε τα δεσμά μας συμπολίτες . Πρέπει να είμαστε όλοι χαρούμενοι για αυτό. Περήφανοι για τον εαυτό μας. Ζούμε μια γιορτή. Επί τέλους ξεφοβόμαστε, δείχνει να σηκώνουμε το κεφάλι μας από την μακρόχρονη υποτέλεια στο πολιτικό σύστημα για πρώτη φορά στην νεότερη κοινοβουλευτική μας ζωή. Μπράβο μας να αναφωνήσω, μας αξίζει. Αυτή η μικρή φιλοφρόνηση μετά από μια ανελέητη και διαρκή κριτική από μένα τουλάχιστον για δυό δεκαετίες.
•
Οι εξελίξεις διαμορφώνονται με μια απίστευτη ποιοτική ωρίμανση πλέον. Γεγονότα ενός χρόνου ζυμώνονται στις συνειδήσεις των πολιτών σε δυο και μία μέρες. Ζούμε πολιτικές εξελίξεις, που μόλις κάνουν την εμφάνισή τους, απορρίπτονται αστραπιαία από τους πολίτες ως κάλπικες, αποτέλεσμα ενός μακρού χρόνου εκπαίδευσης και εμπειρίας που τώρα καρπίζει η επεξεργασία τους και η οδυνηρή εκμάθησή τους μέσα μας. Με μια ασύλληπτη πολιτική ταχύτητα που καταδείχνει, πως μόλις κατάφερε να αποφοβηθεί ο λαός μας, να σπάσει την μετεμφυλιακή τρομοκρατία για τον φόβο της Αριστεράς, που ο απόηχός της διατηρούνταν ανεξίτηλος στις γερασμένες και παλιές γενιές, έσπασε ξαφνικά αυτή η φούσκα που συντηρούνταν στα κρυφά για 60 χρόνια, όταν τα λόγια και τα συνθήματα της μαύρης προπαγάνδας άρχισαν να λυγίζουν και να δείχνουν την ανημποριά τους και το ψέμα που συντηρούσαν και διακινούσαν τόσον καιρό.
•
Όμως πριν ανασάνουμε, πριν πούμε το οτιδήποτε, καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε ακόμη πιο βαθιά από ότι μέχρι σήμερα κατορθώσαμε, την νέα κατάσταση που γεννήθηκε. Γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα με αυτή την παγκόσμια εκστρατεία συκοφαντίας και απειλών κατά των ελλήνων ψηφοφόρων που δεν υποκύπτουν στις εντολές τους, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ σε τέτοια έκταση στον πλανήτη για φίλη και σύμμαχο χώρα υποτίθεται, έχουμε δρόμο μπροστά. Εάν δεν κατορθώσει ο ελληνικός λαός να αναδείξει μια επαρκή μάλιστα πλειοψηφική Αριστερή κυβέρνηση, έχει τελειώσει. Θα τον λιώσουν σύντομα δια παντός αυτή τη φορά, τα εγχώρια και διεθνή λαμόγια και τοκογλύφοι, θα τον τιμωρήσουν σαν παράδειγμα προς αποφυγή για τους άλλους.
•
Πρέπει να παλέψουμε και να προσέξουμε γιατί δεν ψηφίζει μόνο η νεολαία που έκανε την διαφορά και το εκλογικό της θαύμα. Υπάρχουν συντηρητικοί θύλακες που έχασαν το δρόμο τους στη ζωή κάτω από το βάρος της τρομοκρατίας και του βολέματος, αν δεν συνέβαλαν συνειδητά σε αυτό το κακό κάποιοι άλλοι.
•
Το τέλος της μεταπολίτευσης δείχνει να ζυγώνει. Αλλά μόνο αυτό. Δεν ξέρουμε αν θα φτάσει. Μπορεί να μην φτάσει ποτέ και να πνιγούμε στο βόθρο της. Η μεταπολίτευση θα έρθει οριστικά μόνο στις 17 Ιουνίου εάν ο λαός αναδείξει την Αριστερά πρώτο κόμμα. Και αυτό πρέπει να το πω καθαρά. Αν όχι θα ζήσουμε στην μεταπολίτευση όλη μας τη ζωή με την ΝΔ και το Πασόκ από πάνω μας. Θα ζήσουμε ότι μας αξίζει ελληνικέ λαέ, ότι ψηφήσαμε ακριβώς, με άλλα λόγια.
Θα ζήσουμε στην πλήρη εξαθλίωση μισθών και συντάξεων. Θα τρώμε ο ένας τον άλλον και θα αυτοκτονούμε. Αυτή είναι η αλήθεια φίλοι συμπολίτες.
Καλή δύναμη, καλό κουράγιο.
•
Σαν αργοπορημένος άλτης, λίγο πριν τελειώσουν οι αγώνες, στην τελευταία του προσπάθεια, αφήνει άφωνη την ανθρωπότητα περνώντας πάνω από εφιαλτικά διλήμματα των λυσσασμένων πολιτικών και οικονομικών τεράτων, νικητής.
•
Οι έλληνες σπάμε τα δεσμά μας συμπολίτες . Πρέπει να είμαστε όλοι χαρούμενοι για αυτό. Περήφανοι για τον εαυτό μας. Ζούμε μια γιορτή. Επί τέλους ξεφοβόμαστε, δείχνει να σηκώνουμε το κεφάλι μας από την μακρόχρονη υποτέλεια στο πολιτικό σύστημα για πρώτη φορά στην νεότερη κοινοβουλευτική μας ζωή. Μπράβο μας να αναφωνήσω, μας αξίζει. Αυτή η μικρή φιλοφρόνηση μετά από μια ανελέητη και διαρκή κριτική από μένα τουλάχιστον για δυό δεκαετίες.
•
Οι εξελίξεις διαμορφώνονται με μια απίστευτη ποιοτική ωρίμανση πλέον. Γεγονότα ενός χρόνου ζυμώνονται στις συνειδήσεις των πολιτών σε δυο και μία μέρες. Ζούμε πολιτικές εξελίξεις, που μόλις κάνουν την εμφάνισή τους, απορρίπτονται αστραπιαία από τους πολίτες ως κάλπικες, αποτέλεσμα ενός μακρού χρόνου εκπαίδευσης και εμπειρίας που τώρα καρπίζει η επεξεργασία τους και η οδυνηρή εκμάθησή τους μέσα μας. Με μια ασύλληπτη πολιτική ταχύτητα που καταδείχνει, πως μόλις κατάφερε να αποφοβηθεί ο λαός μας, να σπάσει την μετεμφυλιακή τρομοκρατία για τον φόβο της Αριστεράς, που ο απόηχός της διατηρούνταν ανεξίτηλος στις γερασμένες και παλιές γενιές, έσπασε ξαφνικά αυτή η φούσκα που συντηρούνταν στα κρυφά για 60 χρόνια, όταν τα λόγια και τα συνθήματα της μαύρης προπαγάνδας άρχισαν να λυγίζουν και να δείχνουν την ανημποριά τους και το ψέμα που συντηρούσαν και διακινούσαν τόσον καιρό.
•
Όμως πριν ανασάνουμε, πριν πούμε το οτιδήποτε, καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε ακόμη πιο βαθιά από ότι μέχρι σήμερα κατορθώσαμε, την νέα κατάσταση που γεννήθηκε. Γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα με αυτή την παγκόσμια εκστρατεία συκοφαντίας και απειλών κατά των ελλήνων ψηφοφόρων που δεν υποκύπτουν στις εντολές τους, κάτι που δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ σε τέτοια έκταση στον πλανήτη για φίλη και σύμμαχο χώρα υποτίθεται, έχουμε δρόμο μπροστά. Εάν δεν κατορθώσει ο ελληνικός λαός να αναδείξει μια επαρκή μάλιστα πλειοψηφική Αριστερή κυβέρνηση, έχει τελειώσει. Θα τον λιώσουν σύντομα δια παντός αυτή τη φορά, τα εγχώρια και διεθνή λαμόγια και τοκογλύφοι, θα τον τιμωρήσουν σαν παράδειγμα προς αποφυγή για τους άλλους.
•
Πρέπει να παλέψουμε και να προσέξουμε γιατί δεν ψηφίζει μόνο η νεολαία που έκανε την διαφορά και το εκλογικό της θαύμα. Υπάρχουν συντηρητικοί θύλακες που έχασαν το δρόμο τους στη ζωή κάτω από το βάρος της τρομοκρατίας και του βολέματος, αν δεν συνέβαλαν συνειδητά σε αυτό το κακό κάποιοι άλλοι.
•
Το τέλος της μεταπολίτευσης δείχνει να ζυγώνει. Αλλά μόνο αυτό. Δεν ξέρουμε αν θα φτάσει. Μπορεί να μην φτάσει ποτέ και να πνιγούμε στο βόθρο της. Η μεταπολίτευση θα έρθει οριστικά μόνο στις 17 Ιουνίου εάν ο λαός αναδείξει την Αριστερά πρώτο κόμμα. Και αυτό πρέπει να το πω καθαρά. Αν όχι θα ζήσουμε στην μεταπολίτευση όλη μας τη ζωή με την ΝΔ και το Πασόκ από πάνω μας. Θα ζήσουμε ότι μας αξίζει ελληνικέ λαέ, ότι ψηφήσαμε ακριβώς, με άλλα λόγια.
Θα ζήσουμε στην πλήρη εξαθλίωση μισθών και συντάξεων. Θα τρώμε ο ένας τον άλλον και θα αυτοκτονούμε. Αυτή είναι η αλήθεια φίλοι συμπολίτες.
Καλή δύναμη, καλό κουράγιο.
Δευτέρα 7 Μαΐου 2012
Η μόνη δημοκρατική διέξοδος
Η μόνη διέξοδος για την χώρα, χωρίς καμιά άλλη χρονοτριβή και δικαιολογία, είναι η προσφυγή άμεσα στην απλή αναλογική με κοινή συμφωνία όλων των κομμάτων. Με ή χωρίς άλλες εκλογές. Αυτό θα εξαρτηθεί από την απόφαση, το σθένος για ομαλότητα, και την αληθινή ή όχι δημοκρατικότητα των κομμάτων.
•
Για να τελειώσει επί τέλους αυτός ο φαύλος κύκλος της μεταπολίτευσης με τις εκλογικές και πολιτικές απάτες εις βάρος των πολιτών. Με τις μεθοδεύσεις αυτές των εκλογικών νόμων που οδηγούν στην αναντιστοιχία αποτελέσματος και θέλησης του ελληνικού λαού. Που μας οδήγησαν εδώ που είμαστε. Δίνοντας τέλος στις νοθείες και τις κομπίνες των εκλογικών νόμων. Δίνοντας τέλος στις τερατογεννήσεις και τα μόνιμα αδιέξοδά τους.
•
Τώρα μόνο, που ζούμε τις μεγάλες ώρες της αλήθειας, μέσα σε αυτό το πλήρες πολιτικό αδιέξοδο που στήσαμε και κατασκευάσαμε, μπορούμε με σκέψη και δικαιοσύνη, να οργανώσουμε την πολιτική ζωή μας για το παρόν και το μέλλον, στη βάση της μόνιμης και πλήρους απλής αναλογικής.
•
Είναι προφανές και σαφές νομίζω στον καθένα, ότι η απλή αναλογική αυτή τη στιγμή, μπορεί να λύσει όλες τις διαφωνίες της αριστεράς, της Δεξιάς, του κέντρου και όποιων άλλων αποχρώσεων, και δεν νομίζω να μπορέσει να διαφωνήσει κανείς με αυτό. Αντίθετα, κυρίως θα ενώσει τους πολίτες και θα αναγκάσει τους πολιτικούς.
•
Για να τελειώσει επί τέλους αυτός ο φαύλος κύκλος της μεταπολίτευσης με τις εκλογικές και πολιτικές απάτες εις βάρος των πολιτών. Με τις μεθοδεύσεις αυτές των εκλογικών νόμων που οδηγούν στην αναντιστοιχία αποτελέσματος και θέλησης του ελληνικού λαού. Που μας οδήγησαν εδώ που είμαστε. Δίνοντας τέλος στις νοθείες και τις κομπίνες των εκλογικών νόμων. Δίνοντας τέλος στις τερατογεννήσεις και τα μόνιμα αδιέξοδά τους.
•
Τώρα μόνο, που ζούμε τις μεγάλες ώρες της αλήθειας, μέσα σε αυτό το πλήρες πολιτικό αδιέξοδο που στήσαμε και κατασκευάσαμε, μπορούμε με σκέψη και δικαιοσύνη, να οργανώσουμε την πολιτική ζωή μας για το παρόν και το μέλλον, στη βάση της μόνιμης και πλήρους απλής αναλογικής.
•
Είναι προφανές και σαφές νομίζω στον καθένα, ότι η απλή αναλογική αυτή τη στιγμή, μπορεί να λύσει όλες τις διαφωνίες της αριστεράς, της Δεξιάς, του κέντρου και όποιων άλλων αποχρώσεων, και δεν νομίζω να μπορέσει να διαφωνήσει κανείς με αυτό. Αντίθετα, κυρίως θα ενώσει τους πολίτες και θα αναγκάσει τους πολιτικούς.
Τρίτη 17 Απριλίου 2012
Η Δεύτερη Βάρκιζα
Μια νέα Βάρκιζα ετοιμάζουν, και όποιος δεν το βλέπει μέσα στο κκε θα το έχει σύντομα ταφόπλακα στη συνείδησή του. Πάλι καταθέτουν τα όπλα του λαού στα πόδια του εχθρού τους, όπως ακριβώς τον Φεβρουάριο του 1945. Το ιστορικό και κοινωνικό ανάθεμα που θα εισπράξουν ούτε καν το φαντάζονται. Αυτό που έρχεται δεν θα έχει προηγούμενο. Γιατί το δις εξαμαρτείν δεν είναι ανεκτό και ούτε αντέχεται μια νέα εθνική καταστροφή.
•
Μια Βάρκιζα ακατανόητη, χειρότερη από την προηγούμενη, γιατί δεν τους απειλεί κανείς πλέον, γιατί δεν κινδυνεύει η ζωή τους όπως στην πρώτη. Γιατί δεν υπάρχει Γιάλτα, δεν υπάρχει ψυχρός πόλεμος να τρομοκρατεί τα πάντα. Γιατί είναι χωρίς κανένα νόημα και χωρίς αιτία για τους πολίτες, που τους ακούν εμβρόντητοι να αρνούνται την κοινή προσπάθεια και να παληκαρίζουν με λόγια για ένα νικηφόρο αδιόρατο μέλλον, όταν αυτοί θα έχουν πεθάνει, που κάποτε αόριστα μέσα στους αιώνες θα έρθει. Οι έλληνες άναυδοι δεν καταλαβαίνουν ούτε τι λένε, ούτε γιατί το λένε. Αντί για εξηγήσεις ακούνε άναρθρα επιχειρήματα σαν αυτό από πάνω.
•
Πάλι το μοναδικό όπλο του λαού την ψήφο του, την προσφέρουν θυσίασμα, την προσφέρουν δώρο ανεξήγητο στα πόδια του κεφαλαίου. Την αποδυναμώνουν, την διασπαθίζουν εδώ και εκεί, την στέλνουν στους ναζί, την εξουδετερώνουν κατακερματισμένη και ανήμπορη, αναποτελεσματική και αχρηστεμένη στο τέλος, στα κόλπα του πιο αλήτικου και ληστρικού εκλογικού νόμου. Αφοπλίζουν τους εργαζόμενους από το μόνο όπλο τους, από την μόνη ελπίδα τους. Χειροκροτάνε και πανηγυρίζουν ήδη οι τοκογλύφοι με την αφέλεια της Αριστεράς και την ανικανότητά της. Πάρτι και πανηγύρια κάνουν στο όνομα του κκε οι κερδοσκόποι. Γιατί εάν το ΔΝΤ μας έριξε σε μια κατάσταση 40 χρόνων οικονομικής δουλείας χρεών, με αυτή την πράξη του το κκε μας χαντακώνει ολόκληρο τον εικοστό πρώτο αιώνα και βάλε, προσφέροντάς μας πάλι και πάλι βορά στα επερχόμενα μνημόνια, μη βοηθώντας μας να ανατρέψουμε την κατάσταση, να διαγράψουμε την δανειακή σύμβαση και να ανακόψουμε την φτώχεια την ανεργία και την εξαθλίωση μας.
•
Τώρα φαίνεται καθαρότερα από κάθε άλλη φορά, ότι στα κορυφαία θέματα μιας χώρας δεν μπορεί να αποφασίζουν οι ηγέτες των κομμάτων άντε και οι αυλές τους καμιά φορά, αλλά όλα τα μέλη, αλλιώς έχουμε έλλειμμα εσωτερικής δημοκρατίας στα κόμματα, όπως συμβαίνει εδώ. Ζούμε το παράδοξο φαινόμενο, μια μειοψηφία να καθορίζει αρνητικά ολόκληρο το μέλλον του λαού και της χώρας, ενώ τάσσεται στο πλευρό του και είναι με το μέρος του, αρνούμενη από μειοψηφία να γίνει πλειοψηφία. Θα είναι συνυπεύθυνοι και συνένοχοι προσωπικά σε ότι συμβεί σε λίγο στον τόπο, τόσο από την ηγεσία όσο και από την βάση, γιατί αρνήθηκαν κάθετα να βάλουν το θέμα σε δημοκρατική καταμέτρηση, επειδή γνώριζαν το αποτέλεσμα θα ήταν υπέρ της συμμαχίας και της ενότητας με αρχές φυσικά, που εξάλλου ήδη υπάρχουν και είναι αυτονόητα κοινές στην Αριστερά. Και το χειρότερο, όλοι ξέρουν ότι κάτι ανομολόγητο κρύβουν πίσω από αυτό.
•
Και κανείς δεν τους ζήτησε μην ξεχνάμε να συνεργαστούν με τους φερετζέδες του πασόκ, αλλά αντίθετα με ομοειδείς ή και καλλίτερες από αυτούς δημοκρατικές και Αριστερές δυνάμεις. Μετά τις εκλογές ξημερώνει μια άλλη μέρα για την Αριστερά στο σύνολό της και ειδικά για το κκε. Τα πράγματα θα είναι τόσο καθαρά όσο ποτέ πριν. Οι αλλαγές θα είναι ραγδαίες, τεράστιες και ανυπολόγιστες σε φθορά και καταστροφή. Η λέξη Βάρκιζα σε αυτόν τον τόπο θα είναι συνώνυμη με την συμφορά και θα αντικαταστήσει το διεθνές Βατερλό.
•
Προσπαθούμε όλοι να τους συνετίσουμε. Από κάθε γωνιά της Αριστερής οικογένειας και όχι μόνο, και όχι μόνο επαναλαμβάνω γιατί αυτό είναι το σημαντικότερο, στέλνονται από παρακλήσεις μέχρι οργίλα μηνύματα. Κραυγές από το παντού της ελλάδας φτάνουν στο πολιτικό γραφείο και την κεντρική επιτροπή του κκε, για αυτό το έγκλημα που συντελείται εις βάρος της Αριστεράς μπρος τα μάτια όλων μας, αλλά και του ελληνικού λαού που ψάχνει απεγνωσμένα μια διέξοδο από την κρίση του δικομματισμού. Και αυτό το τελευταίο είναι το χειρότερο.
•
Η ιστορία θα γράφει ότι συνεργάστηκαν με τον Μητσοτάκη, κόντρα μάλιστα στην θέληση των μελών και οπαδών τους όσοι θυμούνται τα συγκλονιστικά τότε γεγονότα του 1989-1991, αλλά δεν δέχτηκαν να συνεργαστούν στοιχειωδώς με το ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ για να μην διαλυθεί η χώρα μας και για να μην κάνουν πλήρη απόβαση οι τοκογλύφοι στο πιο απομακρυσμένο έδαφός μας, για να πουλάνε και να κερδίζουν το κατασχεμένο μας χώμα. Μα κυρίως θα γράφει πως η άλλη Αριστερά, τους έκανε δώρο χωρίς κανένα αντάλλαγμα τις οκτώ μονοεδρικές, για να ανακόψουν την πρωτοκαθεδρία της δεξιάς με τις πενήντα επί πλέον χαριστικές έδρες του εκλογικού νόμου, και δεν δέχτηκαν. Τους είπαν καθαρά δηλαδή θα ψηφήσουμε εσάς. Ακατανόητοι! αυτιστικοί, κουφοί στις παρακλήσεις και την αγωνία της κοινωνίας, αυτοκτονικοί σαν τον σκορπιό, αποβρασμένοι από τους πρωταγωνιστές της Ιστορίας.
•
Την μεγαλύτερη ιστορικά ευκαιρία που δόθηκε ποτέ στην παγκόσμια Αριστερά, την ποδοπατάνε. Θα είναι μια ακόμη εξ ίσου ασυγχώρητη χαμένη ευκαιρία από την προηγούμενη Βάρκιζα, αν δεν βοηθήσουν τον λαό που δοκιμάζεται άγρια. Θα είναι συνυπεύθυνοι και συνένοχοι προσωπικά σε ότι συμβεί σε λίγο στον τόπο. Τα μέλη τους θα μυξοκλαίνε και θα τρέχουν χειρότερα από τους σημερινούς πασόκους, να ζητάνε συγγνώμη και να δικαιολογούνται ότι δεν τους άφηνε από πάνω η ηγεσία. Τέτοια θλιβερά θα δούμε.
•
Μια Βάρκιζα ακατανόητη, χειρότερη από την προηγούμενη, γιατί δεν τους απειλεί κανείς πλέον, γιατί δεν κινδυνεύει η ζωή τους όπως στην πρώτη. Γιατί δεν υπάρχει Γιάλτα, δεν υπάρχει ψυχρός πόλεμος να τρομοκρατεί τα πάντα. Γιατί είναι χωρίς κανένα νόημα και χωρίς αιτία για τους πολίτες, που τους ακούν εμβρόντητοι να αρνούνται την κοινή προσπάθεια και να παληκαρίζουν με λόγια για ένα νικηφόρο αδιόρατο μέλλον, όταν αυτοί θα έχουν πεθάνει, που κάποτε αόριστα μέσα στους αιώνες θα έρθει. Οι έλληνες άναυδοι δεν καταλαβαίνουν ούτε τι λένε, ούτε γιατί το λένε. Αντί για εξηγήσεις ακούνε άναρθρα επιχειρήματα σαν αυτό από πάνω.
•
Πάλι το μοναδικό όπλο του λαού την ψήφο του, την προσφέρουν θυσίασμα, την προσφέρουν δώρο ανεξήγητο στα πόδια του κεφαλαίου. Την αποδυναμώνουν, την διασπαθίζουν εδώ και εκεί, την στέλνουν στους ναζί, την εξουδετερώνουν κατακερματισμένη και ανήμπορη, αναποτελεσματική και αχρηστεμένη στο τέλος, στα κόλπα του πιο αλήτικου και ληστρικού εκλογικού νόμου. Αφοπλίζουν τους εργαζόμενους από το μόνο όπλο τους, από την μόνη ελπίδα τους. Χειροκροτάνε και πανηγυρίζουν ήδη οι τοκογλύφοι με την αφέλεια της Αριστεράς και την ανικανότητά της. Πάρτι και πανηγύρια κάνουν στο όνομα του κκε οι κερδοσκόποι. Γιατί εάν το ΔΝΤ μας έριξε σε μια κατάσταση 40 χρόνων οικονομικής δουλείας χρεών, με αυτή την πράξη του το κκε μας χαντακώνει ολόκληρο τον εικοστό πρώτο αιώνα και βάλε, προσφέροντάς μας πάλι και πάλι βορά στα επερχόμενα μνημόνια, μη βοηθώντας μας να ανατρέψουμε την κατάσταση, να διαγράψουμε την δανειακή σύμβαση και να ανακόψουμε την φτώχεια την ανεργία και την εξαθλίωση μας.
•
Τώρα φαίνεται καθαρότερα από κάθε άλλη φορά, ότι στα κορυφαία θέματα μιας χώρας δεν μπορεί να αποφασίζουν οι ηγέτες των κομμάτων άντε και οι αυλές τους καμιά φορά, αλλά όλα τα μέλη, αλλιώς έχουμε έλλειμμα εσωτερικής δημοκρατίας στα κόμματα, όπως συμβαίνει εδώ. Ζούμε το παράδοξο φαινόμενο, μια μειοψηφία να καθορίζει αρνητικά ολόκληρο το μέλλον του λαού και της χώρας, ενώ τάσσεται στο πλευρό του και είναι με το μέρος του, αρνούμενη από μειοψηφία να γίνει πλειοψηφία. Θα είναι συνυπεύθυνοι και συνένοχοι προσωπικά σε ότι συμβεί σε λίγο στον τόπο, τόσο από την ηγεσία όσο και από την βάση, γιατί αρνήθηκαν κάθετα να βάλουν το θέμα σε δημοκρατική καταμέτρηση, επειδή γνώριζαν το αποτέλεσμα θα ήταν υπέρ της συμμαχίας και της ενότητας με αρχές φυσικά, που εξάλλου ήδη υπάρχουν και είναι αυτονόητα κοινές στην Αριστερά. Και το χειρότερο, όλοι ξέρουν ότι κάτι ανομολόγητο κρύβουν πίσω από αυτό.
•
Και κανείς δεν τους ζήτησε μην ξεχνάμε να συνεργαστούν με τους φερετζέδες του πασόκ, αλλά αντίθετα με ομοειδείς ή και καλλίτερες από αυτούς δημοκρατικές και Αριστερές δυνάμεις. Μετά τις εκλογές ξημερώνει μια άλλη μέρα για την Αριστερά στο σύνολό της και ειδικά για το κκε. Τα πράγματα θα είναι τόσο καθαρά όσο ποτέ πριν. Οι αλλαγές θα είναι ραγδαίες, τεράστιες και ανυπολόγιστες σε φθορά και καταστροφή. Η λέξη Βάρκιζα σε αυτόν τον τόπο θα είναι συνώνυμη με την συμφορά και θα αντικαταστήσει το διεθνές Βατερλό.
•
Προσπαθούμε όλοι να τους συνετίσουμε. Από κάθε γωνιά της Αριστερής οικογένειας και όχι μόνο, και όχι μόνο επαναλαμβάνω γιατί αυτό είναι το σημαντικότερο, στέλνονται από παρακλήσεις μέχρι οργίλα μηνύματα. Κραυγές από το παντού της ελλάδας φτάνουν στο πολιτικό γραφείο και την κεντρική επιτροπή του κκε, για αυτό το έγκλημα που συντελείται εις βάρος της Αριστεράς μπρος τα μάτια όλων μας, αλλά και του ελληνικού λαού που ψάχνει απεγνωσμένα μια διέξοδο από την κρίση του δικομματισμού. Και αυτό το τελευταίο είναι το χειρότερο.
•
Η ιστορία θα γράφει ότι συνεργάστηκαν με τον Μητσοτάκη, κόντρα μάλιστα στην θέληση των μελών και οπαδών τους όσοι θυμούνται τα συγκλονιστικά τότε γεγονότα του 1989-1991, αλλά δεν δέχτηκαν να συνεργαστούν στοιχειωδώς με το ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ για να μην διαλυθεί η χώρα μας και για να μην κάνουν πλήρη απόβαση οι τοκογλύφοι στο πιο απομακρυσμένο έδαφός μας, για να πουλάνε και να κερδίζουν το κατασχεμένο μας χώμα. Μα κυρίως θα γράφει πως η άλλη Αριστερά, τους έκανε δώρο χωρίς κανένα αντάλλαγμα τις οκτώ μονοεδρικές, για να ανακόψουν την πρωτοκαθεδρία της δεξιάς με τις πενήντα επί πλέον χαριστικές έδρες του εκλογικού νόμου, και δεν δέχτηκαν. Τους είπαν καθαρά δηλαδή θα ψηφήσουμε εσάς. Ακατανόητοι! αυτιστικοί, κουφοί στις παρακλήσεις και την αγωνία της κοινωνίας, αυτοκτονικοί σαν τον σκορπιό, αποβρασμένοι από τους πρωταγωνιστές της Ιστορίας.
•
Την μεγαλύτερη ιστορικά ευκαιρία που δόθηκε ποτέ στην παγκόσμια Αριστερά, την ποδοπατάνε. Θα είναι μια ακόμη εξ ίσου ασυγχώρητη χαμένη ευκαιρία από την προηγούμενη Βάρκιζα, αν δεν βοηθήσουν τον λαό που δοκιμάζεται άγρια. Θα είναι συνυπεύθυνοι και συνένοχοι προσωπικά σε ότι συμβεί σε λίγο στον τόπο. Τα μέλη τους θα μυξοκλαίνε και θα τρέχουν χειρότερα από τους σημερινούς πασόκους, να ζητάνε συγγνώμη και να δικαιολογούνται ότι δεν τους άφηνε από πάνω η ηγεσία. Τέτοια θλιβερά θα δούμε.
Δευτέρα 2 Απριλίου 2012
Γερμανικές αποζημιώσεις Αναγκαστικό κατοχικό δάνειο
Όταν μια κοινωνία παίρνει την κατρακύλα,
η Ιστορία αναζητά μια γενιά να την ξελασπώσει,
να την επαναφέρει στο αυτονόητο.
Εάν δεν συνομιλήσουμε με την Ιστορία δεν θα καταλάβουμε ποτέ τον κόσμο που ζούμε σήμερα. Γιατί είναι αυτή και μόνο που έχει τη δύναμη να μας φωτίσει το παρελθόν και να μας δείξει τι κρύβουν οι πολιτικάντηδες που κυβέρνησαν την χώρα μέχρι σήμερα. Να μας μεταφέρει σε έναν παλιό κόσμο που κρύβει τα μυστικά του και τις συμφωνίες του, και να μας δείξει τον δρόμο για ένα παρόν με ελπίδα. Αρκεί να την ακούσουμε και να την προσέξουμε λίγο κι εμείς. Αλλιώς θα μας φαίνονται όλα ακατανόητα στο πως φτάσαμε μέχρι εδώ, και η προπαγάνδα τους θα διαλύει το μυαλό μας με απαντήσεις που θα συσκοτίζουν αντί να φωτίζουν τα γεγονότα, και εμείς ξευτιλισμένοι στον εαυτό μας και στους άλλους, αλλά αμετανόητοι από τον φόβο μας για το καινούργιο, θα αποδίδουμε την κατάντια μας στους γνωστούς πολιτικούς απατεώνες πάλι και πάλι ως να μην το ξέραμε τάχα, ως να ακούμε δήθεν κάτι καινούριο για πρώτη φορά κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας. Γιατί κάθε κακό που επαναλαμβάνεται και μας καταδυναστεύει και εμείς δεν το αλλάζουμε ενώ μπορούμε, τότε κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας με ανούσιες συζητήσεις για την συμφορά μας, χάνοντας τον αυτοσεβασμό μας στο τέλος.
•
Νομίζω είναι ώριμος ο νέος κόσμος που ξεπροβάλει μέσα από τα χαλάσματα του μνημονίου να πάει ένα βήμα πάρα πέρα και να σηκώσει το πέπλο της τελευταίας αλήθειας, αυτής που θα τον απογαλακτίσει επί τέλους από την μήτρα του ψέμματος, που θα τον ξεκόψει ανεπιστρεπτί από το θλιβερό του παρελθόν, αρκεί και αυτός να δείξει λίγη τόλμη και να μιλήσει μέσα του η αξιοπρέπεια και η ανθρώπινη ελευθερία.
•
Η συζήτηση αυτή απευθύνεται μόνο στους νέους. Γιατί αλλού δεν υπάρχει ελπίδα καμιά. Οι παλιοί άνθρωποι, ως ο κύριος όγκος του σάπιου ελληνικού πολιτικού συστήματος που το στήριξαν και το συντήρησαν με την ψήφο τους και την νοοτροπία τους μετά μανίας για 38 χρόνια, χωρίς μάλιστα την παλιά Καραμανλική βία και νοθεία, χωρίς καμιά δικαιολογία δηλαδή, με ελεύθερη εθελοντική ψήφο, καλό είναι να μην μετέχουν στον διάλογο, γιατί θα πουν πάλι τα ίδια βαρετά ψέματα και δικαιολογίες που καθημερινά ακούμε από τα κανάλια και εκνευρίζουν τους νέους.
•
Οι νέοι δεν έχουν να ελπίζουν τίποτα από τους πατεράδες τους και τις μανάδες τους, που να υπόσχεται έστω έναν λίγο καλύτερο κόσμο, μια κάποια ελπίδα, εκτός μιας υποτιμητικής και ντροπιαστικής αγάπης αποκομμένης από την κοινωνία, χωρίς εκτίμηση, που κρύβουν μέσα στα σπίτια τους από τους άλλους, φιλοτομαριστικής και μασονικής λογικής, χωρίς ίχνος πολιτικής ισότητας απέναντι στους συμπολίτες τους, που θα συνεχίσουν να ψηφίζουν τέτοιες εγκληματικές και προδοτικές πολιτικές. Οι νέοι έχουν ως μόνη λύση το εαυτό τους. Το μυαλό τους και την κρίση τους. Να κρατηθούν αναλλοτρίωτοι και να κάνουν το μεγάλο κοινωνικό και ατομικό άλμα σε μια δημοκρατική κοινωνία δικαίου και ισότητας.
Και μιλώ πάντα για του τριαντάρηδες περίπου και κάτω, όχι επειδή τους ξεχωρίζω επιλεκτικά ρατσίζοντας στις άλλες ηλικίες, αλλά γιατί δεν έχουν προλάβει να διαφθαρούν από το γονικό και πολιτικό πελατειακό σύστημα των διορισμών εις βάρος των άλλων, των παροχών και των συντεχνιών εις βάρος των άλλων πολιτών. Και αυτό βέβαια εάν πράγματι έχουν προλάβει να απομακρυνθούν και να γλυτώσουν από τα εκφυλιστικά αρπάγια της οικογένειας και των πολιτικών. Εκεί μόνο μπορούμε να ελπίζουμε και πουθενά αλλού. Σε μια γενιά που θα σαρώσει οριζόντια και κάθετα όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα και ίσως κατορθώσει να διαλύσει μερικά από αυτά, κατεδαφίζοντας όλους τους διεφθαρμένους θεσμούς και πολιτικές. Γιατί δεν ήταν ποτέ θεσμοί και πυλώνες της δημοκρατίας αλλά θεσμοί των ρουσφετιών και πυλώνες της δικής τους μονιμότητας στη βουλή.
•
Οι έλληνες, οι παλιές γενιές, διαμορφωμένες αμετάκλητα μέσα τους από τις ίδιες τις επιλογές τους, όπου ανέχθηκαν τα πάντα από την μεταπολίτευση έως σήμερα, ακόμα και τον χειρότερο πολιτικό βόθρο της βιωμένης ιστορίας τους, ξανακάνοντας τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό προχθές ακόμα, τον πρωταγωνιστή και αρχηγό της Ιουλιανής αποστασίας του1965, δεν έχουν ανάστημα για δημοκρατία. Αυτό είναι ένα νέο στοιχείο που επί τέλους πρέπει να το παραδεχτούμε και να το χωνέψουμε καλά. Τα αντιθέτως λεγόμενα είναι παραμύθια και χαϊδέματα του αριστερού και δεξιού λαϊκισμού. Δεν την θέλουν κι ούτε καν την μπορούν την δημοκρατία. Τους τρομάζει. Τους χαλάει το αγαπημένο τους αλισβερίσι με τους Μαυρογιαλούρους της γειτονιάς και του χωριού τους. Εκεί θέλει ελεύθερους ανθρώπους κι όχι δούλους. Θέλει άλλα αναστήματα λαού. Αυτό είναι το πολιτικό και ατομικό τους χαρακτηριστικό. Αδιάσειστο συμπέρασμα τριανταετιών αμετάκλητο γιαυτούς, που τώρα το πληρώνει με αίμα ο τόπος και οι ίδιοι ως άφραγκοι τρομαγμένοι μπαμπουίνοι. Έχουν μάθει να ζούνε το φασισμό αντί την δημοκρατία, την φάρσα της και όχι την αυθεντικότητά της, το ψέμα της αντί την αλήθεια της, την μίμησή της αντί την γνησιότητάς της, και να επικροτούν τις φασιστικές κυβερνήσεις του μεταπολέμου με τα θηριώδη εκλογικά ποσοστά και την ενθουσιαστική ψήφο τους υπέρ αυτών των καθόλα μη δημοκρατικών κυβερνήσεων τους. Ένας λαός που έχει ενσωματώσει πλήρως τον χειρότερο καπιταλισμό πλανητικά, με τις χειρότερες διαπλοκές πλανητικά και ζει ευχαριστημένος μαζί του αρκεί να του πετάει ένα ξεροκόμματο κι ας είναι εις βάρος των άλλων. Μια αυξησούλα μόνο γιαυτούς, και δίνουν την ψήφο τους σε όποιον τους τη δώσει. Σπουδαίες συνειδήσεις!
•
Αλλά ας έρθουμε στο ερώτημα. Γιατί η ελλάδα δεν πήρε τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Γιατί είναι η μοναδική χώρα που ακόμα δεν έχει πάρει τις Γερμανικές αποζημιώσεις; Και εδώ αρχίζει η συζήτηση με την Ιστορία. Αλλά ας θέσουμε πιο αποκαλυπτικά το ερώτημα. Γιατί η ελλάδα δεν απαίτησε τις Γερμανικές αποζημιώσεις που εδικαιούτο με καμιά κυβέρνηση. Γιατί οι άλλοι λαοί χωρίς εξαίρεση τις απαίτησαν και τις πήραν αμέσως; Γιατί όλοι οι άλλοι ηγέτες χωρίς εξαίρεση θεώρησαν αυτονόητο κάτι τέτοιο και υποχρέωσή τους απέναντι στη πατρίδα τους και στο λαό τους, ενώ οι δικοί μας όχι. Για να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε σιγά-σιγά μέσα από τις συγκρίσεις τις διαφορές και να κατανοούμε τα εθνικά ελλείμματα μέσα από αυτές. Τόσο των λαών μεταξύ τους παρακαλώ όσο και μεταξύ των ξένων και ελλήνων ηγετών.
•
Και για να θέσουμε ακόμα πιο αποκαλυπτικά το ερώτημα, γιατί η ελλάδα δεν τόλμησε καν να απαιτήσει, αλλά ούτε και να ζητήσει παρακαλετά έστω, να ζητιανέψει το δικαίωμά της; Τι φοβόταν; Τι ανταλλάγματα είχε πάρει γιαυτό που έδινε; Τι υποσχέσεις από τους Γερμανούς; Τι μυστικά τι είδους συμφωνίες μπορεί να κρύβει αυτή η πρωτοφανής δειλία των ελλήνων ηγετών. Και κυρίως, γιατί εδώ είναι το θέμα, και αυτό αφορά άμεσα και προσωπικά τον καθένα μας με τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες του, γιατί οι έλληνες ψηφοφόροι δεν αποδοκίμασαν τις κυβερνήσεις τους στην πράξη; Ενώ αντίθετα τους επιδοκίμαζαν με θηριώδη ποσοστά στις εκάστοτε εκλογές; Είναι κι αυτό ένα καλό ερώτημα νομίζω, για να μην ξεχνάμε και αυτόν που έχει τον τελευταίο και ισχυρότερο λόγο όπως ακούω να λένε όλοι, ο γίγαντας λαός.
•
Και θα πρόσθετε με απορία εύλογα και δικαιωματικά κάποιος, γιατί δεν θέλει να τις πάρει ούτε καν τώρα που είναι βουτηγμένη στα χρέη και στα δάνεια; Που δεν έχει δεκάρα τσακιστή στην τσέπη; Που έχει διαλύσει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, και συμπεριφέρεται στον λαό ως να είναι ο χειρότερος εχθρός της. Τι συμβαίνει, ; Τι μυρίζει τόσο άσχημα σε αυτή την ιστορία την ελληνική. Τα γεγονότα αρχίζουν να μιλούν από μόνα τους και να προδίδουν το χαλκευμένο παρελθόν μας. Αυτό που μας παρουσιάζουν αλλιώς. Το αφόρητα προπαγανδισμένο παρελθόν μας, προς την αντίθετη κατεύθυνση της αλήθειας. Ναι, τώρα γίνεται φανερό, φταίνε τελικά οι κομουνιστές και οι αναρχικοί για όλα αυτά που μας συμβαίνουν εξήντα χρόνια.
•
Αλλά πάμε στα ακόμη πιο δύσκολα και ακόμη πιο δυσάρεστα, σε αυτά που αρνείται να ακούσει ανθρώπου αυτί και να διαβάσει μάτι, στο δεύτερο θέμα της επικεφαλίδας του κειμένου, όπου ξεκαθαρίζει τελείως το πράγμα και για τον ποιο δουλικό δούλο αυτού ή όποιου άλλου τόπου. Μιλώ για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο σε πλάκες χρυσού που πήραν οι Ναζί με απόδειξη και υπογραφές, το οποίο είναι επιστρεπτέο αμέσως μόλις το ζητήσουμε και όποτε το θελήσουμε, όπως λένε όχι μόνο όλες οι διεθνείς τράπεζες και το διεθνές δίκαιο, αλλά και η ίδια η κεντρική Γερμανική τράπεζα όπως και οι Γερμανικές Κυβερνήσεις. Και εμείς δεν το ζητάμε ποτέ. Δεν το ζητήσαμε ποτέ. Όχι ομόλογα ή δάνεια και υποσχετικά, αλλά ζωντανό ζεστό χρήμα. Όχι, δεν υπάρχουν προδότες στο ελληνικό κοινοβούλιο!! Αυτά τα λένε στα Εξάρχεια.
•
Γιατί δείχνει την σχέση ελληνικής πολιτείας και κυβερνήσεων με την Γερμανική κατοχή. Όπου οι Γερμανοί συμπεριφέρονται σαν σε υποτακτικούς όπως φαίνεται πεντακάθαρα πια σήμερα, σαν σε πρώην συνεργάτες τους δηλαδή, ενώ σαν εχθρούς στον ελληνικό λαό που τους πολέμησε. Μήπως ήταν εχθρικός λοιπόν ο ελληνικός λαός από τότε, ενώ φίλοι τους οι κυβερνήσεις και κυβερνώντες από παλιά; Μήπως υπάρχει κάποια κρυφή σχέση από τότε που εσείς οι πολίτες δεν βλέπετε; Ζούμε σε μια διαχρονική προδοσία η οποία ανανεώνεται κάθε τόσο μεταξύ των Γερμανικών και των Ελληνικών κυβερνήσεων με αντάλλαγμα την εξουσία στην ελλάδα. Λυπάμαι, είναι βαριά και για μένα που τα γράφω. Δεν μου αρέσει, δεν αντέχονται αλλά είναι έτσι. Τίποτα δεν έχει τελειώσει από τότε. Η συνεργασία των ελλήνων δοσιλόγων με τους Γερμανούς συνεχίζεται απτόητα με συμφωνίες μυστικές. Πρόκειται απλά περί νενέκων. Περί πεντακάθαρων προδοτών. Τίποτα περισσότερο και μυστηριώδες. Μη ψάχνετε για άλλες εξηγήσεις. Άδικος κόπος. Δεχθείτε αυτό που δεν πιστεύετε. Δείτε μόνο πως ξευτιλίζονται και γλύφουν τα ανθρωπάκια αυτά που έφυγαν για λίγο από τα μαντριά, για να γυρίσουν πάλι πίσω. Πως υπογράφουν και κάνουν δηλώσεις μετανοίας στους δυο αρχηγούς. Τέτοια υποκείμενα που πουλάνε τα πάντα μα τα πάντα για την εξουσία, θα πάρουν πίσω το κατοχικό δάνειο ή τις αποζημιώσεις; Και αυτοί μας κυβερνούν. Και εσείς με την σειρά σας σαν υποτακτικοί τους ψηφίζετε. Αδούλωτε ελληνικέ λαέ!
•
Και μην ξεχνάτε ποτέ, οι αντιπρόσωποι εξαγοράζονται όλοι εφόσον είναι μόνιμοι. Επαγγελματίες δηλαδή. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει προδοσία! Χωρίς αυτούς γεννιέται και πάλι η άλλη άποψη. Μέχρι τότε κάθε άποψη είναι υπονομευμένη, μονίμως ύποπτη στη συνείδηση των πολιτών. Μόνο χωρίς την μονιμότητα αρχίζει η δημοκρατία. Και αυτό είναι το φιλοσοφικό και πολιτικό καταστάλαγμα και συμπέρασμα δυο αιώνων αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στην Ευρώπη. Όσο δε πιο μόνιμοι είναι τόσο πιο προδότες γίνονται. Κατά επανάληψη, κατ εξακολούθηση και κατά συνήθεια στο τέλος. Μπορούν να τους εξαγοράσουν όλους. Ακόμα και τους καμπόσους όταν είναι μόνιμοι. Καμπόσοι δε, λέγονται αυτοί που κάνουν τον αδιάλλακτο, οι Τσιριμώκοι.
•
Για την ιστορία και την απορία κάποιων φανατικών με τους εθνάρχες και τους μεγάλους αρχηγούς, θα σας αναφέρω τα ονόματα των πρωθυπουργών που δεν ζήτησαν το κατοχικό δάνειο και τις Γερμανικές αποζημιώσεις έναν-έναν με την χρονολογική σειρά τους. Ξέρετε, οι εχθροί μιας χώρας, στήνουν ανδριάντες στους προδότες της άλλης. Χρηματοδοτούν ιδρύματα, τους κάνουν επίτιμους, διδάκτορες, ακαδημαϊκούς, τους δίνουν τίτλους και άλλες τέτοιες μεταμφιέσεις των προδοτών. Από μένα μια ευχή, διαβάζετε την ιστορία!!
•
1. Αλέξανδρος Παπάγος 1952-1955 αρχιστράτηγος στον ελληνοιταλικό πόλεμο. Δεν τόλμησε.
2. Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής 1955-1963 οκτώ χρόνια προδικτατορικά και άλλα οκτώ μεταδικτατορικά 1974-1980 δεν βρήκε τον χρόνο να ζητήσει τις αποζημιώσεις και το δάνειο.
3. Παναγιώτης Πιπινέλης Ιούνιος 1963-Σεπτέρμβριος 1963, δεν ασχολήθηκε.
4. Γεώργιος Παπανδρέου 1963-1965 ούτε αυτός πρόλαβε.
5. Στέφανος Στεφανόπουλος 1965-1966 ούτε αυτός πρόλαβε.
6. Γεώργιος Ράλλης 1980-1981 ούτε αυτός πρόλαβε.
7. Ανδρέας Παπανδρέου 1981-1989 και 1993-1996 δεν πρόλαβε και τις δυό φορές.
8. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 1990 1993 αυτός δεν θα έκανε ποτέ τέτοιο χουνέρι στους Γερμανούς φίλους του.
9. Κωνσταντίνος Σημίτης 1966-2004 αυτός ποτέ δεν θα προσέβαλε τους Γερμανούς που μας σφάξανε.
10. Κωνσταντίνος Α Καραμανλής ο ολίγιστος 2004-2009 ούτε αυτός είχε τα κότσια.
11. Γεώργιος Α. Παπανδρέου 2009-2011 έμπιστος υπάλληλος των τοκογλύφων και τραπεζιτών που εισέδυσε στην χώρα και έγινα πρωθυπουργός με την σύμφωνη γνώμη και τα χειροκροτήματα της πλειοψηφίας του ελληνικού γίγαντα λαού.
2. Λουκάς Παπαδήμος 2011 άνθρωπος των τραπεζιτών.
η Ιστορία αναζητά μια γενιά να την ξελασπώσει,
να την επαναφέρει στο αυτονόητο.
Εάν δεν συνομιλήσουμε με την Ιστορία δεν θα καταλάβουμε ποτέ τον κόσμο που ζούμε σήμερα. Γιατί είναι αυτή και μόνο που έχει τη δύναμη να μας φωτίσει το παρελθόν και να μας δείξει τι κρύβουν οι πολιτικάντηδες που κυβέρνησαν την χώρα μέχρι σήμερα. Να μας μεταφέρει σε έναν παλιό κόσμο που κρύβει τα μυστικά του και τις συμφωνίες του, και να μας δείξει τον δρόμο για ένα παρόν με ελπίδα. Αρκεί να την ακούσουμε και να την προσέξουμε λίγο κι εμείς. Αλλιώς θα μας φαίνονται όλα ακατανόητα στο πως φτάσαμε μέχρι εδώ, και η προπαγάνδα τους θα διαλύει το μυαλό μας με απαντήσεις που θα συσκοτίζουν αντί να φωτίζουν τα γεγονότα, και εμείς ξευτιλισμένοι στον εαυτό μας και στους άλλους, αλλά αμετανόητοι από τον φόβο μας για το καινούργιο, θα αποδίδουμε την κατάντια μας στους γνωστούς πολιτικούς απατεώνες πάλι και πάλι ως να μην το ξέραμε τάχα, ως να ακούμε δήθεν κάτι καινούριο για πρώτη φορά κοροϊδεύοντας τον εαυτό μας. Γιατί κάθε κακό που επαναλαμβάνεται και μας καταδυναστεύει και εμείς δεν το αλλάζουμε ενώ μπορούμε, τότε κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας με ανούσιες συζητήσεις για την συμφορά μας, χάνοντας τον αυτοσεβασμό μας στο τέλος.
•
Νομίζω είναι ώριμος ο νέος κόσμος που ξεπροβάλει μέσα από τα χαλάσματα του μνημονίου να πάει ένα βήμα πάρα πέρα και να σηκώσει το πέπλο της τελευταίας αλήθειας, αυτής που θα τον απογαλακτίσει επί τέλους από την μήτρα του ψέμματος, που θα τον ξεκόψει ανεπιστρεπτί από το θλιβερό του παρελθόν, αρκεί και αυτός να δείξει λίγη τόλμη και να μιλήσει μέσα του η αξιοπρέπεια και η ανθρώπινη ελευθερία.
•
Η συζήτηση αυτή απευθύνεται μόνο στους νέους. Γιατί αλλού δεν υπάρχει ελπίδα καμιά. Οι παλιοί άνθρωποι, ως ο κύριος όγκος του σάπιου ελληνικού πολιτικού συστήματος που το στήριξαν και το συντήρησαν με την ψήφο τους και την νοοτροπία τους μετά μανίας για 38 χρόνια, χωρίς μάλιστα την παλιά Καραμανλική βία και νοθεία, χωρίς καμιά δικαιολογία δηλαδή, με ελεύθερη εθελοντική ψήφο, καλό είναι να μην μετέχουν στον διάλογο, γιατί θα πουν πάλι τα ίδια βαρετά ψέματα και δικαιολογίες που καθημερινά ακούμε από τα κανάλια και εκνευρίζουν τους νέους.
•
Οι νέοι δεν έχουν να ελπίζουν τίποτα από τους πατεράδες τους και τις μανάδες τους, που να υπόσχεται έστω έναν λίγο καλύτερο κόσμο, μια κάποια ελπίδα, εκτός μιας υποτιμητικής και ντροπιαστικής αγάπης αποκομμένης από την κοινωνία, χωρίς εκτίμηση, που κρύβουν μέσα στα σπίτια τους από τους άλλους, φιλοτομαριστικής και μασονικής λογικής, χωρίς ίχνος πολιτικής ισότητας απέναντι στους συμπολίτες τους, που θα συνεχίσουν να ψηφίζουν τέτοιες εγκληματικές και προδοτικές πολιτικές. Οι νέοι έχουν ως μόνη λύση το εαυτό τους. Το μυαλό τους και την κρίση τους. Να κρατηθούν αναλλοτρίωτοι και να κάνουν το μεγάλο κοινωνικό και ατομικό άλμα σε μια δημοκρατική κοινωνία δικαίου και ισότητας.
Και μιλώ πάντα για του τριαντάρηδες περίπου και κάτω, όχι επειδή τους ξεχωρίζω επιλεκτικά ρατσίζοντας στις άλλες ηλικίες, αλλά γιατί δεν έχουν προλάβει να διαφθαρούν από το γονικό και πολιτικό πελατειακό σύστημα των διορισμών εις βάρος των άλλων, των παροχών και των συντεχνιών εις βάρος των άλλων πολιτών. Και αυτό βέβαια εάν πράγματι έχουν προλάβει να απομακρυνθούν και να γλυτώσουν από τα εκφυλιστικά αρπάγια της οικογένειας και των πολιτικών. Εκεί μόνο μπορούμε να ελπίζουμε και πουθενά αλλού. Σε μια γενιά που θα σαρώσει οριζόντια και κάθετα όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα και ίσως κατορθώσει να διαλύσει μερικά από αυτά, κατεδαφίζοντας όλους τους διεφθαρμένους θεσμούς και πολιτικές. Γιατί δεν ήταν ποτέ θεσμοί και πυλώνες της δημοκρατίας αλλά θεσμοί των ρουσφετιών και πυλώνες της δικής τους μονιμότητας στη βουλή.
•
Οι έλληνες, οι παλιές γενιές, διαμορφωμένες αμετάκλητα μέσα τους από τις ίδιες τις επιλογές τους, όπου ανέχθηκαν τα πάντα από την μεταπολίτευση έως σήμερα, ακόμα και τον χειρότερο πολιτικό βόθρο της βιωμένης ιστορίας τους, ξανακάνοντας τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό προχθές ακόμα, τον πρωταγωνιστή και αρχηγό της Ιουλιανής αποστασίας του1965, δεν έχουν ανάστημα για δημοκρατία. Αυτό είναι ένα νέο στοιχείο που επί τέλους πρέπει να το παραδεχτούμε και να το χωνέψουμε καλά. Τα αντιθέτως λεγόμενα είναι παραμύθια και χαϊδέματα του αριστερού και δεξιού λαϊκισμού. Δεν την θέλουν κι ούτε καν την μπορούν την δημοκρατία. Τους τρομάζει. Τους χαλάει το αγαπημένο τους αλισβερίσι με τους Μαυρογιαλούρους της γειτονιάς και του χωριού τους. Εκεί θέλει ελεύθερους ανθρώπους κι όχι δούλους. Θέλει άλλα αναστήματα λαού. Αυτό είναι το πολιτικό και ατομικό τους χαρακτηριστικό. Αδιάσειστο συμπέρασμα τριανταετιών αμετάκλητο γιαυτούς, που τώρα το πληρώνει με αίμα ο τόπος και οι ίδιοι ως άφραγκοι τρομαγμένοι μπαμπουίνοι. Έχουν μάθει να ζούνε το φασισμό αντί την δημοκρατία, την φάρσα της και όχι την αυθεντικότητά της, το ψέμα της αντί την αλήθεια της, την μίμησή της αντί την γνησιότητάς της, και να επικροτούν τις φασιστικές κυβερνήσεις του μεταπολέμου με τα θηριώδη εκλογικά ποσοστά και την ενθουσιαστική ψήφο τους υπέρ αυτών των καθόλα μη δημοκρατικών κυβερνήσεων τους. Ένας λαός που έχει ενσωματώσει πλήρως τον χειρότερο καπιταλισμό πλανητικά, με τις χειρότερες διαπλοκές πλανητικά και ζει ευχαριστημένος μαζί του αρκεί να του πετάει ένα ξεροκόμματο κι ας είναι εις βάρος των άλλων. Μια αυξησούλα μόνο γιαυτούς, και δίνουν την ψήφο τους σε όποιον τους τη δώσει. Σπουδαίες συνειδήσεις!
•
Αλλά ας έρθουμε στο ερώτημα. Γιατί η ελλάδα δεν πήρε τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Γιατί είναι η μοναδική χώρα που ακόμα δεν έχει πάρει τις Γερμανικές αποζημιώσεις; Και εδώ αρχίζει η συζήτηση με την Ιστορία. Αλλά ας θέσουμε πιο αποκαλυπτικά το ερώτημα. Γιατί η ελλάδα δεν απαίτησε τις Γερμανικές αποζημιώσεις που εδικαιούτο με καμιά κυβέρνηση. Γιατί οι άλλοι λαοί χωρίς εξαίρεση τις απαίτησαν και τις πήραν αμέσως; Γιατί όλοι οι άλλοι ηγέτες χωρίς εξαίρεση θεώρησαν αυτονόητο κάτι τέτοιο και υποχρέωσή τους απέναντι στη πατρίδα τους και στο λαό τους, ενώ οι δικοί μας όχι. Για να αρχίσουμε να συνειδητοποιούμε σιγά-σιγά μέσα από τις συγκρίσεις τις διαφορές και να κατανοούμε τα εθνικά ελλείμματα μέσα από αυτές. Τόσο των λαών μεταξύ τους παρακαλώ όσο και μεταξύ των ξένων και ελλήνων ηγετών.
•
Και για να θέσουμε ακόμα πιο αποκαλυπτικά το ερώτημα, γιατί η ελλάδα δεν τόλμησε καν να απαιτήσει, αλλά ούτε και να ζητήσει παρακαλετά έστω, να ζητιανέψει το δικαίωμά της; Τι φοβόταν; Τι ανταλλάγματα είχε πάρει γιαυτό που έδινε; Τι υποσχέσεις από τους Γερμανούς; Τι μυστικά τι είδους συμφωνίες μπορεί να κρύβει αυτή η πρωτοφανής δειλία των ελλήνων ηγετών. Και κυρίως, γιατί εδώ είναι το θέμα, και αυτό αφορά άμεσα και προσωπικά τον καθένα μας με τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες του, γιατί οι έλληνες ψηφοφόροι δεν αποδοκίμασαν τις κυβερνήσεις τους στην πράξη; Ενώ αντίθετα τους επιδοκίμαζαν με θηριώδη ποσοστά στις εκάστοτε εκλογές; Είναι κι αυτό ένα καλό ερώτημα νομίζω, για να μην ξεχνάμε και αυτόν που έχει τον τελευταίο και ισχυρότερο λόγο όπως ακούω να λένε όλοι, ο γίγαντας λαός.
•
Και θα πρόσθετε με απορία εύλογα και δικαιωματικά κάποιος, γιατί δεν θέλει να τις πάρει ούτε καν τώρα που είναι βουτηγμένη στα χρέη και στα δάνεια; Που δεν έχει δεκάρα τσακιστή στην τσέπη; Που έχει διαλύσει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, και συμπεριφέρεται στον λαό ως να είναι ο χειρότερος εχθρός της. Τι συμβαίνει, ; Τι μυρίζει τόσο άσχημα σε αυτή την ιστορία την ελληνική. Τα γεγονότα αρχίζουν να μιλούν από μόνα τους και να προδίδουν το χαλκευμένο παρελθόν μας. Αυτό που μας παρουσιάζουν αλλιώς. Το αφόρητα προπαγανδισμένο παρελθόν μας, προς την αντίθετη κατεύθυνση της αλήθειας. Ναι, τώρα γίνεται φανερό, φταίνε τελικά οι κομουνιστές και οι αναρχικοί για όλα αυτά που μας συμβαίνουν εξήντα χρόνια.
•
Αλλά πάμε στα ακόμη πιο δύσκολα και ακόμη πιο δυσάρεστα, σε αυτά που αρνείται να ακούσει ανθρώπου αυτί και να διαβάσει μάτι, στο δεύτερο θέμα της επικεφαλίδας του κειμένου, όπου ξεκαθαρίζει τελείως το πράγμα και για τον ποιο δουλικό δούλο αυτού ή όποιου άλλου τόπου. Μιλώ για το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο σε πλάκες χρυσού που πήραν οι Ναζί με απόδειξη και υπογραφές, το οποίο είναι επιστρεπτέο αμέσως μόλις το ζητήσουμε και όποτε το θελήσουμε, όπως λένε όχι μόνο όλες οι διεθνείς τράπεζες και το διεθνές δίκαιο, αλλά και η ίδια η κεντρική Γερμανική τράπεζα όπως και οι Γερμανικές Κυβερνήσεις. Και εμείς δεν το ζητάμε ποτέ. Δεν το ζητήσαμε ποτέ. Όχι ομόλογα ή δάνεια και υποσχετικά, αλλά ζωντανό ζεστό χρήμα. Όχι, δεν υπάρχουν προδότες στο ελληνικό κοινοβούλιο!! Αυτά τα λένε στα Εξάρχεια.
•
Γιατί δείχνει την σχέση ελληνικής πολιτείας και κυβερνήσεων με την Γερμανική κατοχή. Όπου οι Γερμανοί συμπεριφέρονται σαν σε υποτακτικούς όπως φαίνεται πεντακάθαρα πια σήμερα, σαν σε πρώην συνεργάτες τους δηλαδή, ενώ σαν εχθρούς στον ελληνικό λαό που τους πολέμησε. Μήπως ήταν εχθρικός λοιπόν ο ελληνικός λαός από τότε, ενώ φίλοι τους οι κυβερνήσεις και κυβερνώντες από παλιά; Μήπως υπάρχει κάποια κρυφή σχέση από τότε που εσείς οι πολίτες δεν βλέπετε; Ζούμε σε μια διαχρονική προδοσία η οποία ανανεώνεται κάθε τόσο μεταξύ των Γερμανικών και των Ελληνικών κυβερνήσεων με αντάλλαγμα την εξουσία στην ελλάδα. Λυπάμαι, είναι βαριά και για μένα που τα γράφω. Δεν μου αρέσει, δεν αντέχονται αλλά είναι έτσι. Τίποτα δεν έχει τελειώσει από τότε. Η συνεργασία των ελλήνων δοσιλόγων με τους Γερμανούς συνεχίζεται απτόητα με συμφωνίες μυστικές. Πρόκειται απλά περί νενέκων. Περί πεντακάθαρων προδοτών. Τίποτα περισσότερο και μυστηριώδες. Μη ψάχνετε για άλλες εξηγήσεις. Άδικος κόπος. Δεχθείτε αυτό που δεν πιστεύετε. Δείτε μόνο πως ξευτιλίζονται και γλύφουν τα ανθρωπάκια αυτά που έφυγαν για λίγο από τα μαντριά, για να γυρίσουν πάλι πίσω. Πως υπογράφουν και κάνουν δηλώσεις μετανοίας στους δυο αρχηγούς. Τέτοια υποκείμενα που πουλάνε τα πάντα μα τα πάντα για την εξουσία, θα πάρουν πίσω το κατοχικό δάνειο ή τις αποζημιώσεις; Και αυτοί μας κυβερνούν. Και εσείς με την σειρά σας σαν υποτακτικοί τους ψηφίζετε. Αδούλωτε ελληνικέ λαέ!
•
Και μην ξεχνάτε ποτέ, οι αντιπρόσωποι εξαγοράζονται όλοι εφόσον είναι μόνιμοι. Επαγγελματίες δηλαδή. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχει προδοσία! Χωρίς αυτούς γεννιέται και πάλι η άλλη άποψη. Μέχρι τότε κάθε άποψη είναι υπονομευμένη, μονίμως ύποπτη στη συνείδηση των πολιτών. Μόνο χωρίς την μονιμότητα αρχίζει η δημοκρατία. Και αυτό είναι το φιλοσοφικό και πολιτικό καταστάλαγμα και συμπέρασμα δυο αιώνων αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας στην Ευρώπη. Όσο δε πιο μόνιμοι είναι τόσο πιο προδότες γίνονται. Κατά επανάληψη, κατ εξακολούθηση και κατά συνήθεια στο τέλος. Μπορούν να τους εξαγοράσουν όλους. Ακόμα και τους καμπόσους όταν είναι μόνιμοι. Καμπόσοι δε, λέγονται αυτοί που κάνουν τον αδιάλλακτο, οι Τσιριμώκοι.
•
Για την ιστορία και την απορία κάποιων φανατικών με τους εθνάρχες και τους μεγάλους αρχηγούς, θα σας αναφέρω τα ονόματα των πρωθυπουργών που δεν ζήτησαν το κατοχικό δάνειο και τις Γερμανικές αποζημιώσεις έναν-έναν με την χρονολογική σειρά τους. Ξέρετε, οι εχθροί μιας χώρας, στήνουν ανδριάντες στους προδότες της άλλης. Χρηματοδοτούν ιδρύματα, τους κάνουν επίτιμους, διδάκτορες, ακαδημαϊκούς, τους δίνουν τίτλους και άλλες τέτοιες μεταμφιέσεις των προδοτών. Από μένα μια ευχή, διαβάζετε την ιστορία!!
•
1. Αλέξανδρος Παπάγος 1952-1955 αρχιστράτηγος στον ελληνοιταλικό πόλεμο. Δεν τόλμησε.
2. Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής 1955-1963 οκτώ χρόνια προδικτατορικά και άλλα οκτώ μεταδικτατορικά 1974-1980 δεν βρήκε τον χρόνο να ζητήσει τις αποζημιώσεις και το δάνειο.
3. Παναγιώτης Πιπινέλης Ιούνιος 1963-Σεπτέρμβριος 1963, δεν ασχολήθηκε.
4. Γεώργιος Παπανδρέου 1963-1965 ούτε αυτός πρόλαβε.
5. Στέφανος Στεφανόπουλος 1965-1966 ούτε αυτός πρόλαβε.
6. Γεώργιος Ράλλης 1980-1981 ούτε αυτός πρόλαβε.
7. Ανδρέας Παπανδρέου 1981-1989 και 1993-1996 δεν πρόλαβε και τις δυό φορές.
8. Κωνσταντίνος Μητσοτάκης 1990 1993 αυτός δεν θα έκανε ποτέ τέτοιο χουνέρι στους Γερμανούς φίλους του.
9. Κωνσταντίνος Σημίτης 1966-2004 αυτός ποτέ δεν θα προσέβαλε τους Γερμανούς που μας σφάξανε.
10. Κωνσταντίνος Α Καραμανλής ο ολίγιστος 2004-2009 ούτε αυτός είχε τα κότσια.
11. Γεώργιος Α. Παπανδρέου 2009-2011 έμπιστος υπάλληλος των τοκογλύφων και τραπεζιτών που εισέδυσε στην χώρα και έγινα πρωθυπουργός με την σύμφωνη γνώμη και τα χειροκροτήματα της πλειοψηφίας του ελληνικού γίγαντα λαού.
2. Λουκάς Παπαδήμος 2011 άνθρωπος των τραπεζιτών.
Κυριακή 4 Μαρτίου 2012
Ο χλευασμός των πεινασμένων
Βρισκόμαστε ήδη στην τραγικότερη προεκλογική περίοδο που γνώρισε ο τόπος μετά τις μετεμφυλιακές φάρσες εκλογικής τρομοκρατίας και νοθείας. Είμαστε μπρος σε μια σπάνια πάνδημη απαίτηση του ελληνικού λαού για προσφυγή στις κάλπες τώρα αμέσως πριν ο μισθός του φτάσει τα 200 ευρώ τον μήνα. Ένα αλληλέγγυο και ενωτικό κλίμα διαπερνά τον ελληνικό λαό. Η μοίρα μας πρέπει να είναι κοινή και εννοώ στην βάση μιας ισότητας που θα μας δένει και δεν θα μας χωρίζει, αν θέλουμε να ξεπεράσουμε αυτόν τον αφόρητο μνημονιακό καταπέλτη που μας χτυπάει αλύπητα και ασταμάτητα.
Γιαυτό θέλω να πω την γνώμη μου, και να υπερασπιστώ την μοναδική δημοκρατία που υπάρχει τώρα που την χρειαζόμαστε όσο ποτέ άλλοτε, την ακαπέλωτη δημοκρατία των πολιτών, την δημοκρατία της αχειραγώγητης πλειοψηφίας, επισημαίνοντας απαλότατα μόνο, την ξαφνική υποτίμηση των πρωτοβουλιών του κόσμου από την ηγεσία του κκε, με την χθεσινή του ανακοίνωση στον Ριζοσπάστη περί: επιχείρηση εξαπάτησης του λαού με το κίνημα της πατάτας, για ανήθικη εκστρατεία προπαγάνδας για την εξαπάτηση του λαού με τον κωδικό "κίνημα της πατάτας", και Ο στόχος προβολής του "κινήματος της φθηνής πατάτας" είναι ίδιος με εκείνον της προβολής του λεγόμενου κινήματος των πλατειών.
•
Δεν καταλαβαίνουμε τι ακριβώς εννοείτε. Να σας ρωτάμε όταν θέλουμε να μοιράσουμε πατάτες και κρεμμύδια σε φτηνές τιμές; να ζητάμε την σύμφωνη γνώμη σας για να ανταλλάξουμε προϊόντα μεταξύ μας; ή να παίρνουμε άδεια για να κάνουμε πορείες και διαμαρτυρίες στις πλατείες; Ποιος ανόητος τα γράφει αυτά τα πράγματα. Τι σκατά βιβλία διαβάζει ο βαθυστόχαστος θεωρητικός σας. Μαζευτείτε κύριοι σύντροφοι, παραφέρεστε.
•
Μεταφράζοντας, λέει ο Ριζοσπάστης, Η θα έρθετε κάτω από την σκέπη μας και τον έλεγχό μας να σας βοηθήσουμε, αλλιώς από μόνοι σας σαν αυθόρμητη λαϊκή πρωτοβουλία μη ελεγχόμενη από εμάς ξεχάστε το, θα σας πολεμήσουμε και θα σας συκοφαντήσουμε, ως κόλπο τάχα των Super Market στο παιχνίδι των προσφορών, όπως ήδη σας χαρακτηρίσαμε στον Ριζοσπάστη.( Σάββατο 3/3/12)
•
Να χαμηλώσουν τους τόνους και την εμφανέστατη αλαζονεία της αυθεντίας που γεννά μόνο απανωτές Βάρκιζες μέχρι στιγμής, και να βάλουν τον μηχανισμό τους για τον οποίο επαίρονται, στην υπηρεσία του λαού αν θέλουν να προσφέρουν, όσο αυτός μπορεί!! Γιατί αυτή είναι η νόρμα και το όριο κάθε λαού, οι δυνατότητές του και μόνο. Μακριά λοιπόν από αποτυχημένους μαξιμαλισμούς.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
