Ποιος είναι ο αγορητής;

Ποιος είναι αυτός που μιλάει. Που τα λέει τόσο ωραία. Τόσο όμορφα και δημοκρατικά σαν τον καημό μας. Θέλουμε να τον γνωρίσουμε, να μάθουμε για αυτόν οπωσδήποτε. Καινούργιος δημοκράτης φαίνεται. Είναι και νέος σε ηλικία. Σαν και μας τα λέει, μακάρι να τα πιστεύει, μακάρι και να τα κάνει.
·
Ή μήπως πάλι έχει αποστηθίσει τα λόγια της δημοκρατίας και τα κείμενά της, όπως κάνουν οι περισσότεροι. Μην έμαθε σαν καλός ηθοποιός τα λόγια της απ έξω και μας τα ρητορεύει στα μπαλκόνια και στις τηλεοράσεις. Μήπως λέει τα δικά μας λόγια και κρύβει τα δικά του. Μήπως χαϊδεύει τις ιδέες μας και κρύβει τις δικές του, σαν εκείνο τον παλιό παπατζή. Να τον περάσουμε για δικό μας, να τον εμπιστευτούμε και να πονέσουμε μετά.
Α, πρέπει να μάθουμε τι έκανε στη ζωή του. Να τον κρίνουμε, να τον κάνουμε φίλο ή να φυλαχθούμε από αυτόν.
·
Και πως θα μάθουμε εμείς τώρα γιαυτόν; θα ρωτήσουμε.
Θα τον ρωτήσουμε πρώτα τι δουλειά κάνει και πόσα λεφτά βγάζει. Των πόσων σκέφτεται δηλαδή! Το πιο σημαντικό ερώτημα, αυτό που διαπερνάει τις κοινωνίες, αυτό που φανερώνει τη ζωή όλων μας. Ρωτάμε δε απαραίτητα και πως προσελήφθη. Αυτό ειδικά δεν παραλείπεται ποτέ. Να ξέρουμε αν διαπλέκεται, τι ανταλλάγματα δίνει εις βάρος μας για το βόλεμά του, και αν αυτά που διαδίδει υπέρ του είναι αληθινά.
Γιατί οι κοινωνίες των ανθρώπων φίλε μου είναι συλλογικές, δεν υπάρχουν ατομικές λύσεις. Οι ατομικές λύσεις οδηγούν στο κατασπάραγμα του ενός του άλλου. Στον κόσμο που στήνει ο καπιταλισμός.
·
Ρωτάμε ακόμα, τι περιουσία έχει και πως την απέκτησε. Το πόθεν έσχες δηλαδή. Κι αν θέλει ας μην απαντήσει, δικαίωμά του που λένε κάποιοι παραπροχωρημένοι δημοκράτες, εμείς θα καταλάβουμε αμέσως. Γιατί μόνο έτσι γνωρίζουμε τους ανθρώπους και τον εαυτό μας πολιτικά, και άλλος τρόπος δεν υπάρχει. Αλλά και ατομικά και διαπροσωπικά έτσι πάλι μαθαίνουμε αυτό που δεν φαίνεται και δεν λέγεται πεισματικά.
·
Και αυτό ισχύει για όλους τους ομιλητές, για όλους μας. Από το καφενείο και τη δουλειά μας έως τα συγγενολόγια και τις παρέες μας. Γιαυτό ρωτάμε επίσης πάντα και ας μας πούνε αγενείς για να μην ρωτήσουμε, τι ψηφίζεις; Αλλοίμονο αν αυτό το άλλο σπουδαίο ερώτημα δεν το θέσουμε. Απαραίτητο για να κάνουμε φίλους ή γνωστούς. Να ξέρουμε αν συνέβαλε και αυτός να βουλιάξει η χώρα, και λέει άλλα τώρα στο καφενείο. Ρωτάμε επίσης και πάλι οπωσδήποτε, τι έκανε στον πόλεμο ή στη χούντα ο μπαμπάς του. Αυτό το άλλο σημαντικό της ταυτότητας του καθενός μας. γιατί είναι το ερώτημα που θέτει η ίδια η δημοκρατία σε μας, στους πολίτες της.. Γιατί μπορεί να μην φέρουμε ευθύνη για τις άδικες και αντιδημοκρατικές πράξεις των γονιών μας, μόνο όταν δεν τις χειροκροτάμε και δεν κομπάζουμε για αυτές. Όταν δεν ταυτιζόμαστε μαζί τους, όταν δεν είμαστε οπαδοί τους.
·
Θα πει και εδώ ο γνωστός διανοούμενος που αρέσκεται να βάζει εμπόδια και να κρύβει τα πάντα, μα χωρίζετε τους ανθρώπους. Υποκριτάκο, οι άνθρωποι χωρίζονται από μόνοι τους, με την δική τους ελεύθερη απόφαση να ξεχωρίσουν από την συλλογικότητα, να γίνουν κολαούζοι του κράτους, των κομμάτων ή των αφεντικών τους, να φύγουν από την κοινή τους μοίρα, και έχουν ευθύνη γιαυτό. Η κοινωνία δεν είναι ένα ιδεατό φαντασιακό κατασκεύασμα άδολο και παραδεισένιο, αλλά μια σκληρή πραγματικότητα. Μα αυτά είναι προσωπικά δεδομένα, συνεχίζει κάθιδρος λες και φοβάται κάτι ο διανοούμενός μας, σαν κάποιο κακό και παράνομο να θέλει να κρύψει. Επί τέλους υπάρχει και η αρχή των προσωπικών δεδομένων, τίποτα δεν σέβεστε συμπληρώνει οργίλος και ξέχειλος ανανεωτικής αγανάκτησης.
·
Γιατί όλα αυτά πρέπει να εκτίθενται δημόσια μέσα από την αύρα μιας νέας κοινωνικής κουλτούρας που αρχίζει να διαφαίνεται και εγώ συμφωνώ και υποστηρίζω.
Η δημοκρατία η δική μας αυτή που υποφέρει μαζί μας, δεν κρύβει προσωπικά δεδομένα και παρόμοιες απάτες συγκάλυψης της αλήθειας. Συγκάλυψης των εγκλημάτων του καθενός επιτηδείου. Ούτε βάζει ποτέ το άτομο πάνω από την κοινωνία. Και έτσι δε το αδικεί ποτέ. Γιατί αν το βάλει, τότε θα ισοπεδώσει τον διπλανό πολίτη που τον προσπέλασε.
Κοινωνία και άτομο είναι ισότιμα! Αυτή είναι η δική μας αλήθεια, για να αφαιρέσουμε τα επιχειρήματα από τα ληστρικά συστήματα που αποθεώνουν το άτομο αφού πίσω από αυτό κρύβονται οι μεγαλύτεροι τραπεζικοί και χρηματιστηριακοί απατεώνες και τα διεθνή και εγχώρια λαμόγια και ο μουντός τους κόσμος.
·
Ανθρωπάκο μου, δεν κατάλαβες ακόμη μετά τόσο πολύ καιρό, ότι δεν μιλάνε ποτέ για τα δικά σου ατομικά δικαιώματα αλλά για τα δικά τους και μόνο κρυμμένοι πίσω από τον πληθυντικό της γλώσσας, και συ την πατάς μπερδεύεσαι και υπερασπίζεσαι την εξαίρεσή τους. Αυτά χοντροκέφαλε τα δικαιώματα εσύ δεν θα τα έχεις ποτέ. Το κατάλαβες αυτό; Δεν θα σου τα δώσουν ποτέ! Για τα δικά τους μιλάνε μόνο αποκλειστικά και συ μπερδεύτηκες από τον πληθυντικό που χρησιμοποιούνε. Φοβισμένος από κάποιο μικρό σου συνήθως πάθος όταν δε είσαι μπιτ βλάκας, χειροκροτάς και συ τα προσωπικά δεδομένα ενώ αυτοί κοροΐδο μου έχουν άλλο στο μυαλό τους, να κρύψουν τις αρπαγές, τις φορολογικές τους κομπίνες εις βάρος σου και των υπολοίπων μας, να στήσουν off shore (οφ σορ) απάτες και αυτό είναι όλο. Και συ πας και τους ψηφίζεις.
·
Η δική μας δημοκρατία δεν επεμβαίνει ποτέ στο κρεβάτι των πολιτών της, για αυτό εμείς την λέμε δική μας δημοκρατία. Όλα τα άλλα όμως θέλει να τα γνωρίζει, να ξέρει ποιοι είναι μαζί της ποιοί εναντίον της και ποιοι παπατζήδες προσπαθούν να την εξαπατήσουν.