Όχι στο σχέδιο Ανάν κ. Πρωθυπουργέ!

Πρόσεξε γιατί αυτοί δεν φεύγουν από τα κατεχόμενα. Έχουν ολόκληρο στρατό κατοχής εδώ, δικό τους. Κοινοβουλευτικό, πολιτικό, τηλεοπτικό, οικονομικό. Έχουν βάσεις, βλέψεις, ορέξεις, γεωπολιτικά συμφέροντα, εποφθαλμιούν τα πάντα. Και μόνο σε αυτή τη φάση υπάρχει η κοινωνική δύναμη της αντίδρασης που περιμέναμε χρόνια. Μόνο τώρα!

Θέλουν να διαλύσουν την χώρα. Να την αρπάξουν όλη. Να μας δουλοποιήσουν ακόμα περισσότερο βαθιά μέσα στους αιώνες σαν την Τουρκιά. Σε λίγο θα αρχίσει το πλιάτσικο. Λιμάνια, αεροδρόμια, το ελληνικό, όλες τις παραλίες μας. Θα αρπάξουν όλο το βιός μας. Θα  μας τιμωρήσουν που σηκώσαμε κεφάλι. Μετά την υπογραφή θα φανούν όλα. Και τα υπόλοιπα που μας ετοιμάζουν και τώρα δεν πολυφαίνονται λόγω ντόπιων και ξένων καναλιών. Ετοιμάζουν παλιόχαρτα συντριβής μας να υπογράψεις.                                                              

Πιστεύω συνειδητοποιείς πλήρως τι είναι αυτό που σου ζητάνε.                                                

Τι είναι αυτό που μας περιμένει.

 Εγώ στη θέση σου δεν θα υπέγραφα. Εάν τουλάχιστον δεν είναι μέσα και πρώτη η διαγραφή του χρέους τώρα και άμεσα χωρίς αναβολές, που μας φορέσανε χωρίς να πάρουμε καν τα λεφτά κι από πάνω. Ήταν ήδη παγκόσμιο κοινό μυστικό και η κοινοβουλευτική επιτροπή αλήθειας το απέδειξε. Γιαυτό ρίχνονται λυσσασμένα στην Κωνσταντοπούλου. Από όλες τις κατευθύνσεις.

Πρόσεξε, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει γλιτωμός και ελπίδα από το κακό που μας βρήκε. Όχι, απομείωση ή αναδιάρθρωση και λοιπά τέτοια καλολογικά που μας ξαναπάνε στα χρέη ακόμα πιο βαθειά για άλλα εκατό χρόνια ή στο διηνεκές που προτείνει ο τετραπέρατος οικονομολόγος μας.

Σου ζητάνε τον Πειραιά με το λιμάνι του, τα καλλίτερα αεροδρόμιά μας για κάποιον μυστηριώδη δικό τους. Χωρίς διαγωνισμό! Τι θράσος! Τι σιγουριά επικυρίαρχου! Αχόρταγοι! Μην τους τα δώσεις. Άκου και εμένα που ξέρει από συμφωνίες και διαπραγματεύσεις η πλάτη του. Πρόσεξε ακόμα το ελληνικό. Γιατί εκεί θα θρηνήσει κόσμος. Όλη η περιοχή. Δεν θα θυμόμαστε τίποτα. Θα γίνουν όλα πολυτελή απόβλητα. Άβατο για του φτωχούς και τους μέσους πολίτες.

Όχι στο σχέδιο Ανάν, γιατί μετά θα ακολουθήσει άλλο, γιατί μετά δεν θα τηρήσουν καμιά από τις συμφωνίες τους, όπως στις 20 Φλεβάρη το ΄15 που δεν μας δώσαν τα δικά μας λεφτά που μας χρωστούσαν τα λαμόγια και μας τηγανίζουν μέχρι σήμερα. Και θα συνεχίσουν να βγάζουν καινούργια επιχειρήματα από την κοιλιά τους, και θα ζητάνε συνέχεια άλλα και άλλα μέτρα, δεσμεύσεις, γη, αέρα, θάλασσα, ό,τι θα ορέγονται.

Στο ξανάγραψα, σε φοβούνται. Και τώρα ξαναπροσπαθούν να φοβίσουν εσένα και εμάς, με το τελευταίο μεγάλο τους κόλπο. Η λιτότητα υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει μόνο με το νέο μνημόνιο. Λιτότητα χωρίς μνημόνιο είναι πολύ δύσκολο να αντέξει. Πόσο μάλλον τώρα με Αριστερή κυβέρνηση κι όρεξη για δουλειά. Αλλά αυτό είναι η επόμενη εσωτερική  συζήτηση του λαού μας.  Μας πάνε σε νέα σκλαβιά πλουμιστή και μεταμοντέρνα με λαμπιόνια να μην φαίνεται. Υποσχέσεις, υποσχέσεις, υποσχέσεις για το χρέος. Ενώ  αυτοί ξέρουν άριστα ότι χωρίς χρέος δεν υπάρχουν. Είναι νεκροί.

Γιατί αυτός ο Φρανκενστάιν όλης αυτής της υπόθεσης που σου ετοιμάζουν, έχει όπως ξέρεις έναν όρο φαρμακερό και κρυφό μεταξύ τους, μέσα από τον οποίο μας λοιδορούν και μας κάνουν ανοιχτή πλάκα. Ο όρος λέει: τσιμουδιά για το χρέος! Άστο στο ατέλειωτο μέλλον σαν υπόσχεση, σε δούλους και ιθαγενείς. Το δε χρέος απαντάει ημιθανές, αν δεν φύγω εγώ από την μέση, όλα τα άλλα που σας προτείνουν είναι κάλπικα, δεν είναι όχι ασπιρίνες, αλλά κανονικά μαντζούνια σε πανηγύρια προπολεμικά κατά της φαλάκρας.

Μην το ψηφίσεις!  Θα μας σύρεις έξι μήνες πάλι σε μια νέα συμφωνία, και μην πιστέψεις ότι οι συνθήκες θα είναι καλλίτερες τότε και θα την κερδίσεις, αντίθετα θα είναι χειρότερα όσο αφήνεις τον χρόνο να γλιστράει μέσα από τα χέρια σου, όπου εμείς μέχρι τότε δεν θα ξαναζούμε και πάλι, όπως δεν ζήσαμε τα πέντε μνημονιακά χρόνια, και θα περιμένουμε το τίποτα και πάλι, χωρίς ελπίδα μετά έξι μήνες, με αυτή την υποχωρητικότητα και αυτή την  λογική της κατσαρόλας στις συγκεντρώσεις που βάζουν εμπρός όταν νικιόνται διεθνώς.                                                      

Εδώ που φτάσαν τα πράγματα, το μέλλον μας επιτυγχάνεται μόνο με ένα όχι.                                                                               

Όπου ξαναρχίζουν να λειτουργούν τα ρολόγια της ζωής μας,                                                              

ή διαφορετικά εξακολουθούν να παραμένουν ακίνητα ροκανίζοντάς την,                                                          

χωρίς κίνηση και ελπίδα στο ίδιο ζοφερό κοινωνικό τέλμα,                                                              μέχρι την επόμενη φορά, εάν έρθει και εάν ζήσουμε μέχρι τότε την άχαρη και επώδυνη ζωή που μας επιβάλουν τα ναι, με τα ίδια πάλι γνωστά αποτελέσματά των Σαμαροβενζέλων.

Χάνεις την ευκαιρία σου και συ και ο λαός που αναθάρρησε.                                                         

Αν δεν το βλέπεις αυτό που είναι τόσο καθαρό, τι να πω.

Μην το υπογράψεις! Θα το μετανιώσεις άσχημα. Και δεν σου αξίζει κάτι τέτοιο.

Άκου Εμένα σύντροφε και όχι τον Παπαδημούλη.

Γιατί η πραγματικότητα θα σου φερθεί αμείλικτα την άλλη κιόλας μέρα που θα ξημερώσει, 

όπως με τον Χριστόφια. Η δε ιστορία ακόμη χειρότερα.

Να κλείσω με μια αφιέρωση:

μέγιστος καρπός της ελλογικότητας, η άρνηση.