Κατεπείγον πολιτικό διαζύγιο

Ο συνασπισμός έπαιξε παιχνίδια εις βάρος μας όπως ακριβώς και απαράλλαχτα έκανε η ΝΔ και το πασόκ κι έχασε. Νόμισε δηλαδή και αυτός πως θα μας κοροϊδέψει όπως οι άλλοι, και γέμισε τους σάκους της αποχής και της απόρριψης.

Αυτό πρέπει να το χωνέψει καλά και να μην αποπειραθεί να το αρνηθεί ή να το δικαιολογήσει γιατί θα εκνευρίσει ακόμα περισσότερο, και στις επόμενες εκλογές τα πράγματα θα γίνουν τραγικότερα γι αυτόν. Και το αναφέρω για να αποφύγει το σύνδρομο εξυπνάδας που τον διακατέχει, να απαντάει σε όλα.

Γιατί αυτόν τον απαξίωσαν οι φίλοι του και οι πολίτες, όχι γιατί κλέβει και καταχράται, ούτε γιατί λαμογιάρουν τα στελέχη του στα ταμεία του κράτους, αλλά γιατί είναι ασυνεπέστατος με τις αποφάσεις των ίδιων των συνεδρίων του, δειλότατος και κοντός στο ανάστημα να πει τις μεγάλες αλήθειες σκεπτόμενος το κόστος, ότι κάνουν όλοι δηλαδή, ένας ακόμη τέλειος λαϊκιστάκος στην κοινοβουλευτική παρέα.

Όσο δεν μπορούν λοιπόν να λάβουν τα μηνύματα η ΝΔ και το πασόκ, άλλο τόσο δεν μπορεί και ο συνασπισμός. Δεν μπορεί να καταλάβει γιατί οι ψηφοφόροι του και οι φίλοι του του γύρισαν την πλάτη, και διαπιστώνει άλλα ανώδυνα από αυτά που έδιωξαν τον κόσμο του μακριά.

Αυτή η ασταθής κυματοσυνάρτηση που φιλοξενεί στις σελίδες της από την πεντακάθαρη δεξιά και την πιο άρρωστη ελευθεραγορίτικη σοσιαλδημοκρατία, έως την άμεση δημοκρατία και την κουμμουνιστική αριστερά με τα άκρα της, ήταν πάντα ετοιμοθάνατη από την ίδρυσή της και φυτοζωούσε από την φύση της, ενώ μας παραμύθιαζε δουλεύοντας ακόμη και τον εαυτό της, μιλώντας για την σύνθεσή των αντιθέσεων της, που τάχα θα καταφέρει να αρμονίσει και να ισορροπήσει. Κάπου το είχε διαβάσει αυτό και το κόλλησε για να δικαιολογηθεί για τον πολιτικό της αχταρμά. Ένα εκκρεμές πολιτικών απόψεων με διαρκή ανεπάρκειά και μετατόπιση πέρα δώθε.


Και αυτά τα πολυσυλλεκτικά και σαλονάτα αποφθέγματα των εξυπνάκηδων εκεί μέσα, περί σύνθεσης του Μπανιά με το Λεωνίδα, του Γλέζου με τους επτά επί Κύπρου του σχεδίου Ανάν, είναι κουραφέξαλα για να μην τα πω όπως τα λέει ο κόσμος. Περί συνύπαρξης του αριστερού ρεύματος με τους εναπομείναντες Μπίστηδες, των νεολαίων σας των τετρακοσίων ευρώ με την λογική Χατζησωκράτη και πάει λέγοντας.
Ξεχάστε τα και μην τα ξανακούσουμε ούτε ως πολίτες ούτε σαν μέλη και φίλοι σας. Υποτιμάτε την πιο βλακώδη νοημοσύνη. Αρκετά είκοσι χρόνια με την πολυσυλλεκτικότητα του τέλματος.

Γιατί πρέπει να αναρωτηθείτε σοβαρά, γιατί ο σημερινός κόσμος δεν μπορεί να στεριώσει μια απλή συνοχή στο στενό ιδιωτικό περιβάλλον των πολιτών του, την ελάχιστη δηλαδή πολυσυλλεκτικότητα, που διεμβολίζεται ακατάπαυτα από τις συνθήκες διάλυσης που διοχετεύει και διαφημίζει η ελεύθερη οικονομική αγορά, για να καταλάβαιτε τι ανοησία είναι αυτή η πολυσυλλεκτικότητα που μασάτε καθημερινά. Μόνο στην Βίβλο και στην Χαλιμά θα βρείτε κάτι τέτοια.
Βάλτε λοιπόν φασίστες στο κόμμα σας ή εφοπλιστές και μεταλλάξτε τους, συνθέστε τους σε δημοκρατικούς συντρόφους. Δεν είναι για αστεία είναι για κλάματα. Εσείς καταρρίπτετε φυσικούς νόμους και διαγράφετε τις επιστημονικές και φιλοσοφικές κατακτήσεις των αντιθέτων.

Και όλα αυτά συμβαίνουν αφού ο συνασπισμός κατάφερε να μην τρεκλίζει μόλις 4 χρόνια πριν, μετά από δυό ελπιδοφόρα συνέδρια, όπου έπαψε να κυβερνά επί τέλους ελέω δημοκρατικών τακτικισμών και παμπόνηρων κομματικών εξαπατήσεων η καταγέλαστη μειοψηφία μέσα στο κόμμα, με τον δικηγορικής κουλτούρας και λογικής παλιό αρχηγό Κωνσταντόπουλο. Μια δημοκρατική φαινομενολογία άγριας καταστολής της λαϊκής αγανάκτησης, και συγχρόνως μιας ραφιναρισμένης καταπίεσης της πλειοψηφίας μέσα στο κόμμα που κόντευε να σκάσει.

Τι ακριβώς συνέβη;
Γιατί χάσατε παταγωδώς μετά την ενθαρρυντική άνοδό σας ενάμιση χρόνο πριν;
Δεν πρόκειται να το δείτε, γιατί δεν έχετε την κριτική σκέψη αλλά την μίμησή της, και δεν αντέχουν τα γόνατά σας το βάρος της. Στη θέση της θα βάλετε τον εξυπνακισμό που τόσο καλά καλλιεργήσατε και ξέρετε, να την υποκρίνεται και να απαντάει. Τον Μαργαρίτη στα βραδινά παράθυρα.
Εμείς οι άλλοι φίλοι και εχθροί, βλέπαμε από κάτω καθαρά τα αδιέξοδά σας και τα παιχνίδια σας και τραβάγαμε τα μαλλιά μας, ενώ οι δε τρίβαν τα χέρια τους. Καρπός όλο αυτό, των αξεπέραστων αντιφάσεων και της ανίκανης σύνθεσης να συνθέσει τις διαφωνίες, γιατί ήταν πάρα πολύ μακριά η μια από την άλλη, στο αντίθετό τους στον πόλο τους.

Για να ξεκινήσω,
εμβρόντητοι ακούσαμε ένα μεσημέρι τον Αλαβάνο στην τηλεόραση ένα χρόνο πριν να μιλάει για συνεργασία με το πασόκ υπό όρους και με βάση αρχών και προγραμμάτων λέει. Πανικός! Συναγερμός! Τα χάσαμε όλοι. Ρωτάγαμε ο ένας τον άλλο στους δρόμους και στα τηλέφωνα τι έγινε και αν ξέρει κάτι. Κάποιοι δεν το πιστεύανε και μιλάγαν για προβοκάτσια των δημοσιογράφων. Μετά μάθαμε ότι ήταν αλήθεια.
Και γιατί Αλέκο δεν το έλεγες στο φρέσκο συνέδριο δυό μήνες πριν να δεις που θα σε έστελναν οι ψηφοφόροι και οι σύνεδροι; Άλλα συζητήσατε, άλλα αποφασίσατε, άλλα ψηφίσατε και άλλα έκανες Αλαβάνε.
Μετά από αυτό παγώσαμε όλοι. Η κατήφεια και η στενοχώρια ξαναγύρισαν. Το γνωστό σκατό της πολιτικής έκανε την εμφάνισή του.

Μέσα στην εβδομάδα ξαμολήθηκαν τα κορυφαία στελέχη του συνασπισμού σε όλη την Ελλάδα να τα μπαλώσουν. Βρέθηκα στην Μυτιλήνη εκείνη την εποχή. Κατέφθασε μουδιασμένος ο Χουντής. Τα άλλα πρώτα στελέχη όργωναν και αυτά την υπόλοιπη Ελλάδα εσπευσμένα και καταϊδρωμένα να εξηγήσουν πάλι, τι παρεξηγήσαμε και δεν καταλάβαμε οι ανόητοι. Κατάμεστη η αίθουσα. Δεν ήξερε τι να πει. Μίλησε για τα γνωστά όλα, παγκοσμιοποίηση, Ιρακ, ανεργία κλπ, εκτός από αυτό για το οποίο τον είχαν στείλει εσπευσμένως. Τι να έλεγε ο άνθρωπος τον καταλάβαινα, είχε καταπιεί τον εαυτό του από την ντροπή. Πετάχτηκαν από κάτω και θέσαν το θέμα. Έγινε χαμός. Η συζήτηση άναψε και όλοι σε αυτή την συνάντηση τουλάχιστον καταδίκασαν την ενέργεια και ήταν εναντίον κάθε συνεργασίας με τα αμετανόητα λαμόγια του πασόκ που περίμεναν αγωνιωδώς απέξω να ενημερωθούν.

Άλλο.
Λίγο καιρό μετά, μεσούσης της κορυφαίας διαπραγμάτευσης των δύο χωρών για το όνομα των Σκοπίων εν όψει της συνδιάσκεψης του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι στις 2 Απρίλη 2008 και το λυσσαλέο εθνικιστικό παραλήρημα Γκρουέφσκι για διεκδίκηση της Θεσσαλονίκης, της Χαλκιδικής, του Μέγα Αλέξανδρου ως Σκοπιανού συγχωριανού τους, των πάντων δηλαδή, ακούσαμε ότι ο Αλαβάνος πήγε στα Σκόπια να κάνει τι. Για οικονομικές συζητήσεις είπαν. Ακάλεστος, καλεσμένος δεν το μάθαμε. Εκπροσωπούσε την κυβέρνηση Καραμανλή, ήταν συνάντηση αδελφού(;) κόμματος, δεν καταλάβαμε και ούτε μας είπαν. Είχε όμως κάνει ιδιαίτερη εντύπωση τότε. Ο αρχηγός του συνασπισμού στα Σκόπια; τι διάολο μας κρύβουν. Ξαναμουδιάσαμε. Μας ζώσαν τα φίδια. Ρε μπας και παίζουν τίποτα πίσω από την πλάτη μας.


Και ύστερα ήρθε ο Δεκέμβρης με την δολοφονία του Γρηγορόπουλου.
Εκεί ζήσαμε την κρίση του κάθε άρρωστου σκασιάρχη από τα ψυχιατρεία της χώρας, να την ξεσπάει στην πόλη μας και όλους όσους δεν φταίγαν, στους πολίτες δηλαδή και στον κάθε φουκαρά που γύριζε από την δουλειά του κι έτρεχε να κρυφτεί στους δρόμους που καίγονταν τα πάντα. Τότε ο συνασπισμός άδραξε την ευκαιρία να βγάλει μεροκάματο, να αυξήσει τους ψήφους του. Δεν καταδίκασε τίποτα παρά έλεγε πως καταδίκασε, μας δούλεψε μπρος τα μάτια μας δηλαδή, και αυτό μια εβδομάδα αργότερα που τα πράγματα έβγαζαν μάτι και η αποδοκιμασία και η αγανάκτηση των πολιτών είχε φτάσει στο εκατό τοις εκατό. Δεν ήξεραν με ποιους να παν και ποιους θα αφήσουν.
Ο κόσμος όμως το σημείωσε καλά αυτό στο μυαλό του, και στις ευρωεκλογές περιποιήθηκε αυστηρά το χάϊδεμα στους ψήφους των άρρωστων.

Το ίδιο είχε κάνει και με τις μόνιμες και διαχρονικές καταλήψεις στα πανεπιστήμια και το πολυτεχνείο για δεκαετίες, όπως και στις εξόφθαλμες πλέον διαπλοκές φοιτητών καθηγητών πάλι για δεκαετίες, μια διαπλοκή τσογλαναραίων αμφίδρομα, όπου δεν έπαιρνε ποτέ θέση καθαρή για να ψαρεύει στα θολά νερά ψήφους για την μυστηριώδη επιβίωσή του, και από τους μεν και από τους δε. Και να μην τρέξει να κρυφτεί πίσω από εξαιρέσεις κάποιων έντιμων καθηγητών και φοιτητών. Την ξέρουμε πολύ καλά την ελλάδα και ιδίως καλλίτερα από τους πανεπιστημιακούς της.

Το τελευταίο πρωτεύον διαχρονικό ζήτημα που καθόρισε την αποχή και την ψήφο των πολιτών, ήταν βέβαια η μετανάστευση χωρίς όρους και όρια. Η πλέον αχαλίνωτη που γνωρίζουμε παγκόσμια. Και την πλήρωσαν οδυνηρά όλα τα κόμματα ανεξαιρέτως εκτός του ακροδεξιού Καρατζαφέρη. Μας βγήκε και τιμητής από πάνω. Γιατί η αλήθεια μας ενδιαφέρει από όπου και αν προέρχεται και όσο κι αν κάποιοι την λένε μόνο για οφέλη πολιτικά και ψηφοθηρικά. Η αλήθεια δεν παύει ούτε για ένα δευτερόλεπτο να είναι αλήθεια.

Τώρα τρέχετε όλοι μαζί και δεν φτάνετε, ταραγμένοι προσπαθείτε να βγείτε και από πάνω πως τάχα φταίει η ευρωπαϊκή ένωση, το Δουβλίνο 2, πως το είχατε εντοπίσει και το λέγατε, ή εκείνο το άθλιο προβοκατόρικο που ρωτούσατε απορούντες τάχα, μα να τους πετάξουμε στην θάλασσα και τέτοια παρόμοια ποιοτικά.
Αν είσαστε κυβέρνηση τίποτα περισσότερο δεν θα είχατε κάνει από τους πασοκονεοδημοκράτες. Την στιγμή που γνωρίζατε καλά, πως αυτή η κατάσταση είναι εις βάρος της εργατικής τάξης και των κατοίκων, και υπέρ του κεφαλαίου μόνο που έτριβε τα χέρια του που εύρισκε διαρκώς τζάμπα εργατικά χέρια και κάποιων καιροσκόπων και κάκιστων πολιτών που νοίκιαζαν τα ερείπιά τους σαν σουίτες.

Γεμάτοι δόγματα δημοκρατικά δεν βλέπετε τον πραγματικό κόσμο πως κινείται και αλλάζει.
Εγκλωβισμένοι σε ένα αριστερό πολιτικό θρησκευτισμό μιας αλληλεγγύης κοινωνιοκτόνας και άδικης, κατάδικης μάλιστα κατά των γηγενών εργατών και πολιτών, δεν μπορέσατε να δείτε ούτε τις υπάρχουσες λύσεις και διεξόδους, ούτε είχατε το στοιχειώδες πολιτικό ανάστημα να πείτε ευθαρσώς, μπορούμε τόσες εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες να φιλοξενήσουμε, μόνο αυτό σας ζητήσαμε, αγνώμονες στο ελληνικό λαό και στους ίδιους του ψηφοφόρους σας, που αγόγγυστα αφομοίωσαν εξαιρετικά, με μεγάλη εγκαρτέρηση και αντιρατσιστικό κουράγιο, τρία εκατομμύρια Αλβανούς, Βορειοηπειρώτες, παλινοστούντες από την Τασκένδη και λοιπή σοβιετική ένωση που τους είχε εξοντώσει η δεξιά, και που το περήφανο Πασόκ έφαγε επί Τσοχατζόπουλου τα λεφτά για τις πρώτες δέκα χιλιάδες κατοικίες στην Θράκη, τους δεκάδες εκατοντάδες Πολωνούς μετανάστες και εργάτες, τους Ρουμάνους, τους Βούλγαρους, τους Ουκρανούς, τους Γεωργιανούς, τους Φιλιππινέζους, κάθε φυλή που τα τελευταία 15 χρόνια βρήκε και κούρνιασε στον τυραννημένο τόπο μας. Και τώρα του ζητάτε να αφομοιώσει άλλα δυόμιση εκατομμύρια και δεν ξέρουμε πόσα ακόμη στο άμεσα-άμεσο μέλλον. Νισάφι πιά.

Ανόητοι, έπρεπε να έρθει ο Καρατζαφέρης να αναδείξει το πρόβλημα. Εσείς φανήκατε απολύτως ανίκανοι να μπορέσετε κάτι τέτοιο.
Σας έφαγε ο αντιπατριωτισμός του Κύρκου και των ανανεωτικών.
Οι κάτοικοι φώναζαν και δεν τους άκουγε κανείς. Μια φορά το έθεσε ο Λαφαζάνης πριν μερικά χρόνια στην τηλεόραση και τον εξαφανίσατε. Να κουκουλωθεί το πρόβλημα, υπομετριότητες και σεις και οι άλλοι σύντροφοι της ορθοδοξίας και όλοι ανεξαιρέτως της βουλής μαζί με τους νεοσσούς οικολόγους-πράσινους. Όλο αγιοσύνες και χριστιανισμούς γεμίσατε ξαφνικά. Αγάπα τον πλησίον σου …και άλλα τέτοια πολιτικά τερτίπια. Και το χειρότερο-χειρότερο, το καθαρά φασίζον, να συκοφαντείτε όποιον τολμούσε από την αριστερά και τον δημοκρατικό χώρο να θέσει απλώς το κολοσσιαίο αυτό πρόβλημα του τόπου.
Έτοιμοι είσαστε εκεί μέσα κάποιοι να μας μιλήσετε για τα δικαιώματα των δουλεμπόρων τώρα που έγιναν αυστηρότερες οι ποινές. Δικηγόροι της συμφοράς παρέα με αγράμματους και αδιάβαστους της ζωής και των βιβλίων.


Σας σάρωσε ο Καρατζαφέρης αναδεικνύοντας και θέτοντας το θέμα της λαθρομετανάστευσης στην πραγματικότητά του.
Μα και εμείς είχαμε πει ότι πρέπει να δούμε το θέμα… φληναφήματα και δικαιολογίες που δεν πείθουν κανένα τώρα πια.
Ψέματα, ψέματα γιατί το είπατε με ισχνή φωνούλα, να είστε και από δω και από κει. Γιατί τα κόμματα είναι καλογυμνασμένες πουτάνες και ξέρουν να φυλάνε τα νώτα τους με δευτερεύουσες και τριτεύουσες ανακοινώσεις. Μόνο που δεν πιάνει πιά καθόλου αυτό αφού οι πολίτες σας πήραν όλους είδηση πλήρως και προ πολλού και εσείς δεν το έχετε πάρει χαμπάρι.

Και τέλος μόλις όλα αυτά βγήκαν στην επιφάνεια την επόμενη εβδομάδα των ευρωεκλογών, πλάκωσαν οι βρικόλακες της μειοψηφίας του 18% να διεκδικήσουν με επί κεφαλής την Κίρκη τους τον Κύρκο σειρήνα της παραπλάνησης, αλλαγή πολιτικής κιόλας, εξουδετερώνοντας το πρόσφατο συνέδριο που τους κατατρόπωσε, μπαίνοντας σαν κανονικοί λωποδύτες από το παράθυρο στηςν εξουσία με την ανέλπιστη ευκαιρία που τους δόθηκε.
Άνανδρο πολιτικά και κοινωνικά από κάθε άποψη, αλλά και υπόμνηση του συνονθυλεύματος και της αναξιοπιστίας που έχετε στα σπλάχνα σας.

Αυτό τ ο κόμμα χρειάζεται κατεπειγόντως πολιτικό διαζύγιο. Τελείωσε. Θα λυτρώσετε έτσι την αριστερά από την κακομοιριά και την υπονόμευσή της. Να πάψουν να είναι μαζί. Αλλού ο ΣΥΡΙΖΑ και αλλού ο Συνασπισμός. Να ξέρουμε κι εμείς τι ψηφίζουμε. Ας πάρει ο Κύρκος και ο Κουβέλης τους ανανεωτικούς για να δούμε τις αντιδράσεις του κόσμου και των ψηφοφόρων. Γιατί μέχρι τώρα ξεχνάνε ότι βρίσκονται στο κοινοβούλιο αποκλειστικά χάρη στον ΣΥΡΙΖΑ. Για να δούμε αν θα εκλεγούν σαν κόμμα, και πόσοι θα πάρουν τον δρόμο για το Πασόκ. Συνεννοούμαστε;