Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009

Απολογισμός

·

Σήμερα έχω τα γενέθλια μου.

Γίνομαι εξήντα χρονών.

Οι καλλίτεροι από την γενιά μου δεν μίλησαν ακόμη.

Οι άριστοι δεν θα μιλήσουν ποτέ.

Οι άλλοι γίναν όλοι οικονομολόγοι και δημοσιολόγοι.

Μόνο ο μουγγοΘανάσης παρέμεινε ψαράς.

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια συλλογισμένα. Να' σαι καλά.

Nefestoras είπε...



*
Ευχαριστώ Ανώνυμε. Όπως πιστεύω κατανόησες,

Το ποίημα δεν αφορά εμένα και την ηλικία μου, είναι η απολογιστική σκέψη της γενιάς μου.
Των παιδιών των ανταρτών.

Simple Man είπε...

Αλήθεια,οι άριστοι κάθε γενιάς γιατί δεν μιλάνε ποτέ;
Όλα τα κείμενά σου τελευταία χωρίς την άδειά σου τα βάζω σε ένα post που έχω κάνει.
Αν είναι ενοχλητικό για σένα παρακαλώ να μου το γράψεις.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την θετική απάντηση.

Nefestoras είπε...

Μέσα από τα σχόλια γνωριζόμαστε και σπάμε τον συνωστισμό του διαδικτύου αγαπητέ Simple Man. Διάβασα τα ιστολόγιά σου. Τα κρατάς κριτικά και ποιοτικά. Μα περισσότερο με κέντρισε μια αγωνία που περνάει στα κείμενά σου για τον κόσμο μας. Χάρηκα.
Και μπορείς να κάνεις χρήση των γραπτών μου.

Όσο για τους άριστους, δεν μιλάνε ποτέ όταν η γενιά τους έχει αποφασίσει αμετάκλητα τον όλεθρο της πολιτικής και κοινωνικής ζωής. Όταν όμως η γενιά τους ελπίζει, τότε θυσιάζονται αγόγγυστα για αυτή την ελπίδα των συνανθρώπων τους.

Για παράδειγμα, οι νεοΈλληνες, αν άκουγαν σήμερα τον Ηράκλειτο να επιμένει ότι οι νόμοι είναι σαν τα κάστρα της πολιτείας και πρέπει να τους τηρούμε οπωσδήποτε, θα γελάγαν μαζί του, θα τον χλεύαζαν και θα τον στόλιζαν με τα γνωστά χυδαιολογήματα της πιάτσας, η δε δικαιοσύνη θα ξεκαρδιζόταν στα γέλια μαζί με τους ανθρώπους της.

Simple Man είπε...

Ευχαριστώ πολύ για την άδεια και ιδιαίτερα για την απάντηση(άριστοι) που θα την αναρτήσω.