Το Ισραηλινό μήνυμα στην ανθρωπότητα

Τα γεγονότα στη Γάζα είναι τόσο καθοριστικά για τον πλανήτη μας, που δεν σε αφήνουν να πάρεις τα μάτια και την συνείδησή σου από πάνω τους, όσο διαρκεί η τρίτη γενοκτονία των παλαιστινίων.
Καθοριστικά όσο δεν μπορέσαμε να φανταστούμε, αφού φτάνει κάποια στιγμή στην επανάληψη των πραγμάτων, να αποκαλύπτεται επί τέλους η γνώση και η αλήθεια αυτών που δεν βλέπαμε τις προηγούμενες φορές.
·
Αντιληφθήκαμε ένα τρόμο να απλώνεται πάνω από τις άλλες χώρες και τους πολίτες τους. Μια υπόσχεση τιμωρίας, να απευθύνεται σε κάθε άνθρωπο που πιστεύει στο ατομικό και διεθνές δίκαιο, που πιστεύει στην ελευθερία του κόσμου μακριά, πέρα και έξω από θρησκευτικές παρακρούσεις. Από παρανοϊκούς που προσπαθούν να επιβάλλουν τους μωσαϊκούς τους νόμους, σε πιτσιρίκια και μωρά.
Πρόκειται για ένα μάθημα άμεσο που εστάλη ευκρινώς προς στους άλλους. Προς τους αντιρρησίες και τους διαφωνούντες λαούς και πολίτες.
Ο βομβαρδισμός του σχολείου του ΟΗΕ γεμάτο με γυναικόπαιδα που είχαν πάει να προφυλαχθούν και ήταν ενημερωμένοι οι πάντες στον πλανήτη γιαυτό, ήταν μήνυμα κατά της ανθρωπότητας. Αυτήν απείλησαν να προσέχει! Σε αυτήν απευθυνόταν εκφοβιστικά και τρομοκρατικά. Γιατί είναι εναντίον τους και διαμαρτύρεται. Γιατί ο ΟΗΕ είναι το σπίτι μας, είναι το σχολείο μας, είμαστε εμείς. Παλαιστινόπουλα σκοτώνουν κάθε μέρα. Μπορούσαν να βομβαρδίσουν δίπλα. Δεν είχαν πρόβλημα. Κάθε τόσο χτυπάνε παλαιστινιακά σχολεία με παιδιά. Για να παραδεχτούν εύκολα μάλιστα την άλλη μέρα, μετά από την κατακραυγή των λαών, τις διαμαρτυρίες των διεθνών οργανισμών και των εξεγερθέντων πολιτών που διαδήλωναν στις πρωτεύουσες όλου του κόσμου, ότι δεν υπήρχαν πράγματι μαχητές της Χαμάς μαζί με τα παιδιά μέσα στο σχολείο.
Και το κυριότερο, για να μην μπερδευτούμε και λαθέψουμε, ξανάστειλαν το μήνυμα-απειλή στην ανθρωπότητα τρις μέρες μετά, χτυπώντας και το δεύτερο σχολείο του ΟΗΕ, για όποιον δεν κατάλαβε την πρώτη φορά, με την ένδειξη, λάθος.
Είναι μια σμικρογραφία της λογικής του πολεμοχαρούς επιτελείου και του ίδιου του απερχόμενου προέδρου των Ηνωμένων πολιτειών Μπους, όταν απαίτησε από την ανθρωπότητα μετά την 11 Σεπτεμβρίου και την εισβολή στο Ιράκ, το περίφημο: όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίων μας.
·

Μια όμως θεμελιώδης διαπίστωση που χρειάζεται να ξαναδούμε εξ αρχής, που αφορά την ίδια την ιστορία του χρόνου, την φυσιολογία του και τη φιλοσοφία του, αφού αυτός υπάρχει με αδιάλλακτους συμπαντικούς νόμους, χωρίς να επιστρέφει ποτέ πίσω, σε μια διαρκή διαπάλη αιτιοκρατικού και τυχαίου, όπως κινείται και διαμορφώνεται ο κόσμος τόσο ο φυσικός όσο και ο κοινωνικός, είναι πως η σκέψη ως παραφρονημένη, μπορεί κάποτε να απαιτήσει την ακύρωση του χρόνου και των συμβάντων του! Να ανατρέψει αυτούς τους νόμους. Εκείνα που συνέβησαν και τεκτέθηκαν πριν 3-4 χιλιάδες χρόνια, ζητώντας με μια χωρίς άλλο προηγούμενο παράφρονα απαίτηση, την επαναφορά της κίνησης, εκεί που οι προφητείες, οι γραφές και τα στοιχεί μιας θρησκευτικής διήγησης είχαν σταματήσει, αφού η ζωή, το τότε δηλαδή ρωμαϊκό κράτος, ή αργότερα η διαμόρφωση και δημιουργία των ευρωπαϊκών αλλά και λοιπών κρατών κατόπιν, άλλαξε τον ρου της εξέλιξης πέρα από τις προφητείες και τα σχιζοφρενικά υποχσχεθέντα από θεούς και προφήτες σε ένα παραφρονημένο λαό από την θρησκευτικότητα που κόχλαζε τότε και τώρα, χωρίς να επαληθεύει τις γραφές του.
·
Η περίπτωση αυτή είναι των Εβραίων. Ανώριμη, ελλειμματική σε αντιληπτικό φορτίο, κατάμεστη εκνευριστικά ενός θρησκευτικού ρατσισμού, χωρίς άλλη απόπειρα τέτοια στην παγκόσμια ιστορία, αφού το ελάχιστο της κατανόησης της πραγματικότητας λειτούργησε για όλους τους λαούς, με τις συν πλην μικρές αποκλίσεις-αντιστάσεις στο καταστροφικό αυτό θρησκευτικό φαντασιακό, οι οποίες απορροφήθηκαν υγιώς και ενσωματώθηκαν στον μύθο για παρηγοριά ώστε να μην ενοχλούν τη ζωή, να μπορεί να συνεχίζει τον άγνωστο δρόμο της.
·
Με άλλα λόγια, ο ιουδαϊσμός απαίτησε πρόσφατα στις μέρες μας το 1947, τότε που μπόρεσε δηλαδή, εξ αιτίας του ναζιστικού ολοκαυτώματος εις βάρος των Εβραίων το θρήσκευμα ανθρώπων, και την συμπάθεια που τους έδειξε ο κόσμος για τα βάσανα που πέρασαν, να αποκτήσουν κράτος μποναμά, που οι ίδιοι δεν μπόρεσαν να διατηρήσουν μέσα στις χιλιετίες με τις δικές τους δυνάμεις, απαράβατος φυσικός νόμος της γέννησης των συστημάτων, τόσο φυσικών όσο και κοινωνικών, τη δημιουργία δηλαδή των χωρών και κρατών, απαίτησαν να σταματήσει ο χρόνος, να επιστρέψει σε εκείνο το μακρινό παρελθόν, να παραλάβει τους ιουδαίους που έμειναν πίσω, για να εκπληρωθούν οι γραφές και οι προφητείες. Και μάλιστα μαζί με όλες τις καινούργιες εκάστοτε προσθέσεις και κάθε είδους συρραφές πολιτικοοικονομικών συμφερόντων ή αναβαπτίσματα θρησκευτικών παρακρούσεων της συγκυρίας της κάθε εποχής. Οι οποίοι Ιουδαίοι είχαν απορροφηθεί με την θέλησή τους όπως μας αποκάλυψε ο Εβραίος ιστορικός στο πανεπιστήμιο του Τελ- Αβίβ Σλόμο Σαντ *, ζώντας την ζωή τους και αφομοιωμένοι ευχάριστα όπου ρίζωσαν, όπως αμέτρητες άλλες μειονότητες που μεταβολίσθηκαν μέσα στο κοινωνικό αρχιπέλαγος, στο πέρασμα των διεργασιών των κοινωνιών και του χρόνου, και άνθισαν συνεισφέροντας στην νέα τους κοινωνική και πολιτισμική ταυτότητα.
·
Έτσι, εμείς για παράδειγμα οι Έλληνες, ως αρχαίος λαός με πλούσια ιστορία, να απαιτήσουμε από την ανθρωπότητα να σαρκώσουμε την σχιζοφρενική φαντασίωση μας, να επανέλθει το Γιβραλτάρ και η Πορτογαλία εκεί στις στήλες του Ηρακλέους, στην κατοχή μας, αδιαφορώντας για τους ανθρώπους που σήμερα την κατοικούν, και με ανελέητη θεϊκή βία, αυτή που είναι εντολή και θέληση του θεού μας, και άρα εμείς δεν έχουμε καμιά ευθύνη και δεν φταίμε για ότι κάνουμε, αφού θεός είναι αυτός και το αποφάσισε, να επανακατακτήσουμε τα εδάφη του τότε χρόνου και του τότε χώρου! Απίστευτα πράγματα. Σκεφτείτε να απαιτήσουμε την αρχαία Αλεξάνδρεια δική μας! Να απαιτήσουμε να φύγουν από τα σπίτια τους, επειδή κάποτε 2500χρόνια πριν ήταν δικά μας! Να διεκδικήσουμε την Σικελία και τις Συρακούσες από τους Ιταλούς γείτονές μας, επειδή φανήκαμε ανίκανοι να διατηρήσουμε την χώρα μας ή επειδή μας το κέλευσε ο Δίας από τον Όλυμπο. Όποιοι κατά καιρούς εξέφρασαν τέτοιες υπόνοιες, πράγμα όχι αδύνατο στον πληθυσμό ενός λαού, αμέσως απομονώνεται και σατιρίζονται για την παρανοϊκότητά τους.
·
Φανταστείτε τώρα μια ολόκληρη θρησκεία, μια ολόκληρη διαχρονική ηγεσία, έναν ολόκληρο λαό σύσσωμο και μια επαναλαμβανόμενα πλαστογραφημένη για γέλια ιστορία, με τα δήθεν ντοκουμέντα της περί συνομιλίας με τον θεό και μεταφοράς νόμων κατ ευθείαν από το χέρι του ύψιστου στον προφήτη, που χρήζει περιούσιο λαό του κάποιες εξαθλιωμένες πνευματικά τότε και σήμερα ακόμη περισσότερο ρέπουσες μάζες στην σωτηριολογία της θρησκευτικής λύτρωσης, να μηχανορραφούν όλα αυτά μαζί τον εικοστό πρώτο αιώνα, σε βάρος της στοιχειωδέστερης κοινής λογικής της ανθρώπινης ελογικότητας.
·
Αλλά χρειάζεται κανείς να ξαναθυμηθεί πως αυτή η λογική, η νοοτροπία και η ψυχολογία ενός θρησκευτικού έθνους, συμπεριφέρθηκε γι αιώνες στους ίδιους τους ομόθρησκούς του, με τιμωρίες, ξυλοδαρμούς, βασανισμούς επίσημους και αποδεκτούς μέσα από τους κανόνες του ταλμούδ, μα κυρίως θανάτους και εκτελέσεις συνανθρώπων τους ομοϊδεατών Εβραίων που παρέκλιναν από τις αρχές και τους κανόνες όπως αποφαίνονταν και εκτελούσαν οι ραβίνοι τους.
Μια δηλαδή βία που συμπεριελάμβανε και φόνους, καθαγιασμένη θεϊκά και θρησκευτικά, χωρίς να έχουν μάλιστα δική τους χώρα και δικό τους κράτος, όντας στην ενσωμάτωση ή προσκόλληση άλλων λαών και κρατών, και όλα αυτά να συμβαίνουν ως κρυφές και παράνομες πράξεις, τι απαξία μπορούν να έχουν για την ζωή των αλλόθρησκων ανθρώπων, αφού την έχουν για την δική τους ζωή, όταν οι ίδιοι την βίωσαν για χιλιετίες στο πετσί τους και την έκαναν στο τέλος αποδεκτή, ενσωματώνοντάς την στην πολιτισμική τους παράδοση και την κουλτούρα τους. Γιαυτό η βία και ο θάνατος ενάντια στους Παλαιστινίους και ίσως και σε άλλους λαούς αργότερα απεύχομαι, να φαίνεται ως φυσιολογική πράξη εκ μέρους τους.

*Περιοδικό Άρδην