Εχθρός του καλού το καλλίτερο

Το σλόγκαν αυτό, είναι ένα παμπόνηρο κερδοφόρο φληνάφημα.
Μια επιτελική κατεργαριά του καπιταλισμού. Όμως και μια καταστροφική χρήση των εννοιών της γλώσσας και των νοημάτων της.
·
Γιατί το καλλίτερο, στις κοινωνίες του καταναλωτισμού και της υπεραφθονίας, έχει πάψει ήδη προ πολλού να υπάρχει. Είναι μια πελώρια απάτη. Καλλίτερο εννοούν το άχρηστο. Είναι μια καταναλωτική φάρσα στην τροφή, στην κατοικία, στις σχέσεις των πολιτών, στο περιβάλλον, στις κατασκευές, στην τεχνολογία, στην σκέψη, στην αισθητική, στην τέχνη, στο πνεύμα και στη συνείδηση, την οποία συντηρεί και διακινεί ένα άπληστο κέρδος και τίποτα άλλο.

·
Ο άνθρωπος είναι βουτηγμένος σε μια προπαγάνδα που τον υπερβαίνει απόλυτα και δεν μπορεί καν να την αντιληφθεί. Γιαυτό αποδέχεται το καλλίτερο ως καλλίτερο. Νομίζει ότι επιλέγει αυτός και επιλέγει, και αυτό τον εξαπατά ακόμα περισσότερο. Οπλίζει την μικρολογική του με μανιασμένα επιχειρήματα και αποδείξεις ανεξαρτησίας και αυτονομίας.
·
Και η απάτη έγκειται ακριβώς στην εγκαθίδρυση μέσα του της ψυχολογίας της κατανάλωσης. Όλη η προσπάθειά τους ήταν να σε πείσουν να καταναλώνεις χωρίς να το έχεις ανάγκη, ακόμα και χωρίς λεφτά, ακόμη και άνεργος. Αυτό ήταν! Τώρα πια έρμαιο αυτής της βαριάς ψυχικής αρρώστιας, έχεις την ψευδαίσθηση ότι επιλέγεις κιόλας. Σε αφήνουν να διαλέξεις ότι θέλεις πια, αρκεί να διαλέξεις οπωσδήποτε. Να αγοράσεις δηλαδή. Το άχρηστο εκατοστό πουκάμισο στα γενέθλιά σου. Το νόημα της ζωής σου γίνεται να αγοράζεις. Αυτό τον στόχο περνούν στην ύπαρξή σου.
·
Γιατί κάθε τι που δεν χρειαζόμαστε είναι άχρηστο. Ακόμα κι αν είναι άριστης ποιότητας. Απλά συνηθίζεις το άχρηστο. Ζεις βουτηγμένος μέσα σε αυτό. Αποκτάς και ενσωματώνεις στην ψυχολογία και στο πνεύμα σου ένα καταναλωτικό δαίμονα που εγκαθίσταται μόνιμα στην νοοτροπία σου, και σε οδηγεί σε αργό συνειδησιακό θάνατο με ανεξήγητες εκρήξεις δυσφορίας και εσωτερικές συγκρούσεις με τον εαυτό σου.
Καλλίτερο εννοούν πάντα το καινούργιο. Το νέο προϊόν που θέλουν να πουλήσουν. Αποδέχεσαι το οτιδήποτε σου προτείνουν, ως καλλίτερο. Εκτελείς τις δικές τους αποφάσεις. Τις εντολές τους. Έχεις πάψει να έχεις δική σου βούληση. Σε διατάζουν εύκολα πια να αποσύρεις τα ρούχα και τα παπούτσια σου χωρίς να έχουν φθαρεί. Κάποιες φορές πριν καν προλάβεις να τα χρησιμοποιήσεις.
Σε πείθουν να αλλάξεις τα χειροποίητα παλιά σου έπιπλά, αυτά με την χαμένη πλέον ανθρώπινη δεξιοτεχνία και τέχνη. Το πέτρινο σπίτι σου με ένα καινούργιο τσιμεντένιο κλουβί, χωρίς κήπο και θέα στην φύση, όπως είναι το φυσιολογικό το οποίο έχεις ξεχάσει. Σου επιβάλλουν να αλλάξεις τα υπάρχοντά σου και τις συνήθειες σου. Ακόμα και το πολιτισμικό και ιστορικό σου φορτίο. Να υιοθετήσεις ένα life style. Να ζεις ένα παρόν χωρίς μνήμη. Γιατί και το παρόν έχει μνήμη. Όχι μόνο του παρελθόντος που κληρονομεί αλλά και δικιά του.
Όλα δε όσα αγοράζεις, είναι χαμηλότερης ποιότητας από αυτά που ήδη έχεις.
Είναι νόμος της κατανάλωσης. Της φθίνουσας ποιότητας με την αυξανόμενη ποσότητα.
·
Γιατί το καλό δεν ήταν ποτέ πριν αβίωτο ως κακό ή βασανιστικό όπως σήμερα. Έτσι συκοφαντείται και διαφημίζεται στην υπεραφθονία εν σχέση προς το καλλίτερο. Έχει καταργηθεί ο θετικός βαθμός της γλώσσας από την αγορά. Το καλό δεν υπάρχει πλέον. Ξεκινάμε πάντα από το καλλίτερο. Ότι παράγεται είναι το καλλίτερο, αλλά με την προϋπόθεση ότι θα είναι και αυτό για λίγο μόνο. Γιατί περιμένει ένα νέο καλλίτερο. Πρόσκαιρο και αυτό. Είναι μια προπαγάνδα και μόνο. Άσχετο τελείως με αυτό που διαφημίζει.
·
Το καλλίτερο είναι εχθρός μας. Το καλλίτερο με την έννοια, την λογική και την ψυχολογία, που απέκτησε στην ελεύθερη αγορά και κατάντησε η άρνηση της ζωής. Το κυνήγι του χρόνου, σε ένα ακατάπαυστο μεταφυσικό μέλλον, εκεί που αναζητεί το καλλίτερο, το οποίο ποτέ δεν έρχεται, γιατί ποτέ δεν είναι αρκετά καλλίτερο. Δεν είναι αρκετό, δεν είναι ικανοποιητικό και δεν μας ευχαριστεί ούτε για μια στιγμή. Είναι μια φυγή προς το μέλλον, προς την ταχύτητα του καινούργιου μέλλοντος. Μια φυγή από ένα ανυπόφορο παρόν, που γεννά πάλι και πάλι ένα καινούργιο ανυπόφορο μέλλον και παρόν.
Το καλλίτερο δεν μας αφήνει να ζήσουμε. Η αναζήτησή του καταπίνει τη ζωή μας.
Κάθε καλλίτερο που αναγγέλλεται πολιτικά και οικονομικά, πέφτει σαν καινούργια συμφορά στα κεφάλια των ανθρώπων.