Σήμερα οι άνθρωποι αντί να ζουν, διαχειρίζονται την τεχνολογία που εφηύραν. Καταβροχθίζουν το χρόνο τους με τον χειρισμό των εφευρημάτων τους. Μαθαίνουν άχρηστες ξένες λέξεις και όρους χωρίς λόγο, που φτωχαίνουν τις σημασίες και τα νοήματα της γλώσσας τους. Που δεν καλοκαταλαβαίνουν και αποστηθίζουν αφού δεν αφομοιώνονται. Μιας δύστροπης εξειδίκευσης που στο τέλος μαθαίνουμε ότι στοχεύει στο ταμείο. Κάθε εταιρία δε, απαιτεί να μαθαίνεις τα δικά της τεχνολογήματα.
·
Είναι κι αυτός ένας τρόπος ζωής θα πουν. Μόνο που είναι πολύ φτωχός. Ανάξιος για ένα τόσο προσοντούχο ον σαν τον άνθρωπο. Ένας τρόπος μη ζωής είναι, αρκεί να έχει προλάβει κανείς να ζήσει τούς προηγούμενους ή να έχει διαβάσει τις πολιτισμικές ιστορίες των ανθρώπων.
Όμως το πιο αντιφατικό και σκανδαλώδες, είναι η αστυνόμευση αυτής της γνώσης μέσω της οικονομοποίησης της σε ακριβές σχολές και μεταπτυχιακά ειδικευτήρια. Απλά και ανόητα τεχνολογικά πράγματα, καταντούν πακτωλός κέρδους για την άχρηστη εκμάθησή τους. Και αυτό δείχνει αποκαλυπτικά τον λόγο παραγωγής και ύπαρξης αυτής της γνώσης.
·
Ο άνθρωπος είναι πολύ πιο σοβαρό θέμα από την τεχνολογία του. Και αυτό πρέπει να το έχει δεδομένο στη συνείδησή του. Διαφορετικά θα εξαντληθεί πνευματικά και ψυχολογικά μαθαίνοντας τους γλωσσικούς χειρισμούς και τις δεξιότητες, μέχρι να ανακαλύψει ότι δεν ξέρει τι να γράψει σε αυτό το μηχάνημα της τεχνολογίας.
Ότι έμεινε μακριά από την ουσία, αποστηθίζοντας και παπαγαλίζοντας την παραουσία και τις λεπτομέρειές της.
Το μέτρο της ξένωσης μιας κοινωνίας από τον εαυτό της, είναι ανάλογο προς την ποσότητα της τεχνολογίας που παράγει και χρησιμοποιεί εις βάρος της.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Πολύ καλή πορσέγγιση
Πολύκαρπος
Με άλλα λόγια Πολύκαρπε, το κείμενο ομιλεί για την δια βίου εκπαίδευση που ενέσκηψε στην εποχή μας.
Για την εκμάθηση των αμέτρητων κουμπιών και των ονομάτων τους, από τις αμέτρητες μικρογκρούπες τεχνικών κατασκευαστών διεθνώς, που το αφεντικό τους πετάει στην αγορά αστυνομευμένα με δικούς του κωδικούς και δυσκολίες για τον ανταγωνισμό, ένα από ήσσονος έως καμιάς σημασίας άχρηστο προϊόν, το οποίο εμείς υποχρεωνόμαστε να μάθουμε μόνο για το μεροκάματό μας, χωρίς να προσφέρει τίποτα στην ζωή και την ύπαρξή μας, ενώ υπάρχει ήδη συνήθως προ πολλού με άλλο περιτύλιγμα.
Να σπουδάζει η νεολαία τους σχεδιασμούς των κερδών τους και την ονοματολογία των σκαρφισμάτων τους.
Και αυτό το λένε γνώση και μόρφωση ή μάθηση και οτιδήποτε άλλο.
Δημοσίευση σχολίου