Όποιος δεν μπορεί να συζητήσει με τον εαυτό του, δεν μπορεί να συζητήσει με κανένα.
Στην πραγματικότητα οι άνθρωποι πεθαίνουν χωρίς ποτέ να αποπειραθούν αυτόν τον διάλογο.
Όλοι οι άλλοι διάλογοι είναι καταδικασμένοι σε αποτυχία ως ψευδείς, ως μιμήσεις ενός απωθημένου διαλόγου που δεν επιχειρήθηκε ποτέ.
Ή είναι πολιτικοί ή είναι κοινωνικοί ή διαπροσωπικοί και φιλικοί.
Γιατί ο διάλογος υπάρχει μόνο μέσα μας και πουθενά αλλού.
Εκεί πάει κανείς χωρίς επιχειρήματα.
Χωρίς προαποφασισμένες δικαιολογήσεις του εαυτού, αφήνοντας πίσω του τις σοφιστείες.
Εκεί γεννιέται ο φιλοσοφικός άνθρωπος που ξεκινάει με την αποδοχή της παραβατικότητας μας απέναντι στο κοινωνικό και τα ατομικά συμβόλαια που καταπατήσαμε ως καπάτσοι ή δυνατοί. Εκεί συναντιέσαι με το ΄΄δεν έχω δίκαιο΄΄. Είναι τότε που η ζωή επανέρχεται στη ζωή.
Αντί αυτού πεθαίνουμε άθλιοι και δυστυχείς ζητώντας κρυφά συγχώρεση από κάποιο ον. Κάνοντας ανέξοδα ΄΄διάλογο μαζί του΄΄.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου