9 Μαΐου 2007

Δικαστική τρομοκρατία, είναι να λες ότι έχεις εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη.
Μόνο ένας καταφοβισμένος άνθρωπος μπορεί να λέει ένα τέτοιο μεγάλο ψέμα.
·
Ή βέβαια ένας εμπλεκόμενος επιχειρηματίας. Αυτός που κάθε μέρα την ταπεινώνει.
Την εξευτελίζει και την μετατρέπει στο αντίθετό της. Που την γιομίζει με όλη την ντροπή του κόσμου. Που την κάνει τσιλιαδόρο των συμφερόντων του.
Έτσι και αυτή τρομοκρατεί για την κατάντια της και την χαμένη αξιοπιστία της. Αφού δεν έχει πλέον μάτια να αντικρίσει αυτόν τον κόσμο, καλλίτερα να τον κρατάει σε απόσταση. Να την φοβούνται.

Σήμερα πιά που γράφω αυτές τις γραμμές, μόνο οι κλέφτες έχουν εμπιστοσύνη στην ελληνική δικαιοσύνη. Εκεί νιώθουν την σιγουριά τους. Την ασφάλεια και το ΄΄αποκούμπι΄΄ τους. Βρίσκονται όλοι εκτός φυλακών. Και κυρίως οι καταχραστές του δημόσιου χρήματος.
Όσο για τις καθυστερήσεις, τον φόρτο εργασίας και την γραφειοκρατία που επικαλούνται ενορχηστρωμένα ως αποστηθισμένο παιδικό ποιηματάκι, αυτά είναι μέσα στο σχέδιο της μη απονομής του δικαίου. Είναι ένα καλοστημένο παραμύθι, κρυμμένο πίσω από τις ΄΄αντικειμενικές δυσκολίες΄΄ τάχα. Δυό- τρεις χιλιάδες προσλήψεις μέσα σε αυτό το όργιο των παράνομων ημετέρων διορισμών, θα τους αφαιρούσε δια παντός το ψευδές αυτό επιχείρημα.