Κάρολος Παπούλιας

Θα πρέπει να ξέρει ο κύριος Παπούλιας ότι η ιστορία θα τον θυμάται για ό,τι έκανε όπως και για ό,τι δεν έκανε. Εξ ίσου και για τα δυο. Αυτή είναι η παραξενιά της, η διαστροφή της θα έλεγε σκωπτικά κανείς, που σώζει έτσι και διατηρεί την μνήμη μας. Θα πρέπει να ξέρει από τώρα καθαρά και ξάστερα, ότι η ακατανόητη συναίνεσή του, η ευθυγράμμιση του με την κατάργηση του άρθρου του συντάγματος που απαιτεί τα 3/5 της βουλής, τους 180 βουλευτές, τον έχει ήδη και κατατάξει και χαρακτηρίσει στην συνείδησή μας, σε όποιον χώρο κι αν ανήκουμε. Και αδιάφορο αν θα μπορούσε να το είχαν υπογράψει και οι 180 ή ακόμα περισσότεροι πρόθυμοι. Αυτός έπρεπε να τηρήσει τον νόμο. Γιατί άμα ήταν να μην τον τηρεί, θα μπορούσαμε να βάλουμε στη θέση του οποιονδήποτε άλλον, ακόμα κι έναν αμόρφωτο γύφτο ή άλλου είδους επίορκο, που να μην τηρεί κανένα νόμο και να νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του. Τα συμπεράσματά μας είναι ήδη εκπεφρασμένα μέσα μας ακόμη και για αυτούς που δεν μιλάνε. Θα πρέπει να γνωρίζει ότι είμαστε εξοργισμένοι μαζί του γιατί δεν μας ρώτησε, όπως ρητά τον υποχρεώνει το σύνταγμα, το οποίο κατακουρέλιασε σαν παλιά εφημερίδα στον πάγκο του μπακάλη, τυλίγοντας μέσα κρυφές πολιτικές διαπλοκές ή άλλα χρεωστούμενα άγνωστα σε εμάς. Θα πρέπει να καταλάβει τώρα πιά, ότι έπαψε να είναι υπεράνω πάσης υποψίας και βρίσκεται επί κεφαλής με τον Πρωθυπουργό στον κατάλογο των υπόπτων για εθνική μειοδοσία και κατάφορη παραβίαση των πασίγνωστων σε όλους παγκόσμια κανόνων της δημοκρατίας.
•
Ο Παπούλιας δεν συνειδητοποιεί σε τι εθνικό λάθος έχει πέσει. Εάν το είχε, θα έπρεπε να είχε τινάξει τα μυαλά του. Κάτι που δεν εύχομαι αλλά αυτός έπρεπε να το κάνει. Προχθές μάλιστα στις 18 του Μάρτη του 2011, δεμένος χειροπόδαρα από τη ματαιοδοξία της εξουσίας, κολλημένος σα στρείδι επάνω της, μας έλεγε να κοιταχτούμε στον καθρέφτη, αντί να κοιταχτεί αυτός πρώτος και να παραιτηθεί από ντροπή. Να κάνει την αρχή και να μας δώσει το καλό παράδειγμα. Να σπάσει επί τέλους αυτό το απόστημα της λατρείας της καρέκλας. Αντίθετα με νουθετικά κάλπικα μπλα-μπλα λόγια, χωρίς πράξη και αντίκρισμα, μας έκανε αναιδέστατα μαθήματα αυτοκριτικής, από τον θώκο του και όχι από το σπίτι του. Τι θράσος! Κάνε εσύ την αρχή Κάρολε, αν θέλεις πραγματικά να βοηθήσεις τον τόπο σου. Αυτή είναι η υποχρέωσή σου, εσύ είσαι ο ταγός. Απλά έχει αποστηθίσει κάποια επιχειρήματα των πασόκων και τα λέει διαρκώς στον εαυτό του να στυλωθεί, να δικαιολογηθεί στη συνείδησή του. Δεν έχει αντιληφθεί σε τι άβυσσο κολυμπάει ιστορικά. Εκτός αν είναι πολύ πιο χειρότερα τα πράγματα από ότι εγώ υποθέτω και έχει πλήρη συνείδηση τι δώρο έκανε στην φαμίλια
•
Εδώ στο Νενεκιστάν, όπως παραλάβαμε έτσι θα παραδώσουμε, σύμφωνα με το συμπεφωνημένο πρωτόκολλο της διατήρησης της θέσης μας στην εξουσία πάση θυσία. Ο καθένας έχει αυτό το ιερό καθήκον εκεί μέσα. Κανένα άλλο. Μόνο με τον θάνατό μας θα απολέσουμε αυτό το ύψιστο αγαθό, τον θώκο μας. Αυτή είναι η μόνη υποχρέωσή μας. Τίποτα δεν σπάει αυτή την πολιτική συμφωνία. Δεν έχουμε καμιά υποχρέωση στον λαό. Ας μη μας ψήφιζε, απαντάνε κατεργάρικα από μέσα τους, γελώντας αυτάρεσκα για την καπατσοσύνη τους, την ικανότητά τους! Τι εξυπνάδα! Τι ευφυΐα! Τι σπουδαία μπαμπεσιά! Άλλα να λέμε και άλλα να κάνουμε! Μπράβο! Μπράβο μας! Αφού μας ξέρει. Εμείς φταίμε κι από πάνω που είναι τόσο βλάκας αυτός ο λαός. Σύνταγμα, νόμοι, προσωπικές ευθιξίες, ανθρώπινες ευαισθησίες, λαϊκή θέληση, λαϊκή οργή, κανονισμοί της βουλής, φτώχια, πείνα, ανεργία, εγκληματικότητα, εθνική ακεραιότητα, πατρίδα, κοινοβουλευτικά ήθη δεν ισχύουν. Η καριέρα υπερτερεί πάσης άλλης αξίας.
•
Γιατί κύριε Παπούλια είπες ανέξοδα 2-3 φορές μερικές κουβεντούλες όλα αυτά τα χρόνια της θητείας σου. Κάποια γιορταστικά διαγγέλματα, ίσα-ίσα για να μας ρίξεις στάχτη εκεί στα εύκολα, που ακόμα και ο ίδιος ο θεσμός το επιτρέπει, να κάνεις τον καμπόσο στη χάση και στη φέξη, ανώδυνα και χωρίς κόστος να λαλείς καμιά κορώνα για τα εθνικά δίκαια. Όταν όμως ήρθαν τα δύσκολα με το μνημόνιο κώλωσες. Ευθυγραμμίστηκες πλήρως με τον Γιώργο και το έστειλες εξπρές στο τυπογραφείο για άμεση δημοσίευση. Να δημιουργήσετε τετελεσμένα, να μας σύρετε στο ήδη. Γιαυτό δεν μιλάς. Μόνο ζητάς προκλητικά να μοιραστούμε μαζί σας τις ευθύνες. Να κάνουμε ισότητα, κομουνισμό ξαφνικά και σεισάχθεια στις ενοχές σας. Σαν δε ντρεπόσαστε.
•
Γιατί Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο συμπολίτη Πρόεδρε. Δεν λέγονται απλά Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως δυο λέξεις μόνο χωρίς νόημα σύνδεση και συνέχεια, αλλά τάδε, συγκεκριμένα για κάθε εποχή. Γιατί πρόεδρος της δημοκρατίας δεν λέει απολύτως τίποτα σε καμιά γλώσσα και καμία χώρα. Όλοι ρωτάνε ποιος πρόεδρος. Αυτό είναι το ζητούμενο στις συνομιλίες των πολιτών. Να ξέρουν να ψάξουν και να θυμηθούν. Γιατί μπορεί να είναι ο σημαντικός Τόμας Τζέφερσον για τους Αμερικάνους πολίτες αλλά και ο Μπους ή ο Νίξον, Ο Ντε Γκωλ για τους Γάλλους αλλά και ο Πεταίν, ο δοσίλογος πρωθυπουργός και συνεργάτης των Γερμανών στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο. Τα ονοματεπώνυμα των προέδρων Κάρολε έχουν χρονολογία εγγεγραμμένη επάνω τους, ενώ ο τίτλος δεν έχει. Και κει πάνω είναι γραμμένη η σημασία των πραγμάτων. Η ζωή μας και η ηλικία μας, δηλαδή τα δεινά μας σε αυτή την μαρτυρική χώρα.
•
Αλήθεια θα θέλαμε να μάθουμε όλοι οι έλληνες πολίτες πιστεύω, και αυτοί που διαφωνούν και αυτοί που είναι προβληματισμένοι και οι τυχόν συμφωνούντες με την στάση σου, τι θα περίμενες κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας για να παραιτηθείς. Ποια συμφορά της χώρας μας θα ήταν αυτή που θα σε έκανε να αφήσεις τον θώκο. Θέλουμε να σε ακούσουμε. Τι νομίζεις ότι θα σε έκανε να διαφωνήσεις μέσα σου και να αποποιηθείς την εξουσία σου ως ένδειξη διαμαρτυρίας, ένας πόλεμος αποτυχημένος όπως το 1922, μια εισβολή ξένης χώρας όπως το 1941, η προδοσία της Κύπρου το 1974, η παραχώρηση ή η πώληση κάποιων νησιών μας που ετοιμάζεται, κάτι άλλο, ο θάνατος κάποιων χιλιάδων από πείνα, ποιο είναι αυτό που βάζει ένα όριο στην παραίτησή σου από την εξουσία. Το ερώτημα είναι εξαιρετικό πράγματι και όχι επειδή το γράφω εγώ, αλλά γιατί προκύπτει αυθόρμητα και κυκλοφορεί ευρύτατα στις συζητήσεις των συμπολιτών μας παντού. Γιατί πρέπει να μάθουμε εάν έχεις όρια σαν πολιτικός και σαν άνθρωπος κυρίως, και πιά είναι αυτά. Γιατί δεν έμεινε και τίποτα απρόδοτο στο ελληνικό κοινοβούλιο. Κατά λογική απαίτηση αυτό ισχύει για όλους τους πολιτικούς που όχι δεν έκαναν καμιά συμφωνία μαζί μας, αλλά δεν έκαναν καμία συμφωνία με τους αγέννητους ακόμα έλληνες που θα αγκομαχάνε να πληρώσουν τα χρέη σας, σε μια χώρα που κάνατε προ πολλού προτεκτοράτο των ξένων δυνάμεων. Γιατί αυτό έκανες Κάρολε Παπούλια Πρόεδρε της Δημοκρατίας με όλους τους νενέκους, τους εφιάλτες και τους καριερίστες που συνυπέγραψαν ως μειοψηφία μαζί σου. Λες κι εμείς δεν υπάρχουμε. Λες και είμαστε ένας αόρατος λαός. Διμηούργημα μόνο της φαντασίας σας, και άρα δεν μας λογαριάζετε καν. Παίζετε και γελάτε μαζί μας. Σπάτε την πλάκα σας. Τέτοια απαξίωση στο πρόσωπό μας, όταν εμείς βλαστημάμε τη ζωή μας.
•
Άλλο Παπούλιας, γνωρίζει ήδη ο κόσμος πριν καν μιλήσει η ιστορία, και άλλο Τάσος Παπαδόπουλος. Γιατί η ιστορία είναι το ανώτατο δικαστήριο της ανθρωπότητας Πρόεδρε. Εκείνος δεν περίμενε την ιστορία, προχωρούσε μαζί της χέρι-χέρι, μας ξάφνιασε παγκόσμια όλους. Δεν ξέραμε αν την οδηγούσε αυτός ή αυτή εκείνον. Είχαμε μείνει άφωνοι καθώς τον ακούγαμε και αγαλλιάζαμε. Ήταν σαν ένα αυτοί οι δυό, μετά από πολύ καιρό σε αυτή τη χώρα. Εσύ την περιμένεις με μια αγωνία που σε εξοντώνει γιατί ξέρεις την ετυμηγορία της. Αυτός έκανε το καθήκον του, ήταν ένας πρόεδρος της ανθρωπότητας επί τέλους. Όχι του ελληνισμού και της Κύπρου μόνο, αλλά έφτασε στα πέρατα του κόσμου, ο οποίος αναθάρρησε στα λόγια του και στο προσωπό του. Που θα τον τιμούν και θα τον θυμούνται με σεβασμό όλοι οι λαοί μαζί με την ιστορία τους, για το κουράγιο που τους έδωσε, αμέσως μόλις περάσει αυτή η αλητοεποχή που ζούμε. Για σένα θα πούνε μόνο ότι δεν έκλεβες και ότι δεν είχες κότσια καθόλου. Αυτά τα δύο και τίποτα άλλο σοβαρό και ενδιαφέρον. Χάθηκε να είχες το τσαγανό του Μανώλη του Γλέζου. Του άλλου μεγάλου Έλληνα αντιστασιακού. Όταν σε χρειαστήκαμε μας βγήκες εθνικά ευνούχος. Είχες χαλάσει εκεί μέσα στα σπλάχνα του πασόκ, όπου όλα είναι σάπια και δύσοσμα.


Υστερόγραφο

Θυμήθηκα την τελετή της παραλαβής της προεδρικής εξουσίας από την Μπενάκη που σου έλεγε να είσαι προετοιμασμένος για απώλεια εθνικής κυριαρχίας. Και συ, επί κεφαλής της Δημοκρατίας και της Πατρίδας Κάρολε, δεν έβγαλες κιχ. Έπρεπε να σε είχαμε μυριστεί από τότε.

Παραιτήσου να σώσεις ότι ακόμα σώζεται.

Το αξίωμά σου είναι συμβολικό και συμβολικά πρέπει να απαντήσεις.


1η Μαΐου 2011

*Επόμενη ανάρτηση 1η Αυγούστου