Ισηγορία

Αλλά πάμε στην ουσία της μακραίωνης και χιλιόχρονης αυτής ιστορίας του λόγου.
Στην ίδια την δομή της δημοκρατίας και της σκέψης της.
·
Θα προσέξατε, ίσως και όχι, ότι οι θεμελιωτές των αρχών και των κανόνων του λόγου, που συναπορέουν από τις αρχές των ίσων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν ομιλούν καθόλου για ελευθερία λόγου. Περίεργο αυτό για την δική μας οξυμένη όπως νομίζουμε αντίληψη και σκέψη. Γιατί έχουν καταλάβει ότι είναι ψευδής. Είναι μια καλοστημένη απάτη. Είναι μια εκπτωμένη κατάσταση, λίγα ψίχουλα λόγου δηλαδή, και αυτά μόνο με τον έλεγχο, όποτε και όταν αυτοί κρίνουν και επιτρέπουν.
·
Αυτά οι αρχαίοι αθηναίοι τα γνωρίζουν άριστα. Ομιλούν για ισηγορία.
Αυτή μόνο θεωρούν ελευθερία του λόγου. Ελευθερία του λόγου χωρίς ισηγορία όπως κόπτονται οι δημοσιογράφοι και το σωματείο τους, είναι μια καθαρή ανελευθερία του λόγου. Μια καλομελετημένη φίμωση των πολιτών.
Έκαναν τον ανθρώπινο λόγο επάγγελμα τους. Και η ΄΄δουλειά΄΄ τους είναι να μιλουν δημόσια μαζί με τους πολιτικούς, τους οικονομικούς παράγοντες και τους παντοειδείς ειδικούς εκ μέρους μας. Χωρίς ποτέ να τους έχουμε εξουσιοδοτήσει ή ψηφίσει, όπως τουλάχιστον τους πολιτικούς. Πληρώνονται για να μιλάνε αντί για μας.
Οι πολίτες δεν υπάρχουν στην κυριολεξία. Είναι άφωνοι ως να βρίσκονται στον πάτο της θάλασσας. Η ισηγορία για αυτούς είναι ο χειρότερος εχθρός τους. Μανιάζουν στo άκουσμά της. Και αν τολμήσουμε να διαμαρτυρηθούμε κάποτε, μας απαντάνε δημόσια μπροστά σε όλον τον κόσμο και μας εξευτελίζουν μεταξύ μας για το λάθος μας, λέγοντας μας: εσείς ψηφίσατε αυτή την κυβέρνηση και το πρόγραμμά της ή μα μίλησαν οι εκπρόσωποί σας, δεν τους ακούσατε.
Αυτοί και μόνο θα μιλούν εκ μέρους μας και θα μας υπερασπίζονται ή θα μας κατακεραυνώνουν όποτε αυτοί κρίνουν. Η ιδιωτικοποίηση του ανθρώπινου λόγου.
Η πολιτική ως επάγγελμα του Μαξ Βέμπερ από τους πολιτικούς, έγινε τώρα, η ομιλία ως επάγγελμα από τους δημοσιογράφους.
·
Είναι τερατώδες και καλά κρυμμένο μέσα στην σύνχηση και τις φωνασκίες.
Και αν μιλάμε για εφημερίδες και τύπο τότε έχει καλώς.
Αλλά η τηλεόραση, ο αέρας και τα ερτζιανά, είναι πιο ζωτικός και πιο εθνικός χώρος, και από τις περίφημες βραχονησίδες και τα ίδια τα σύνορα μας. Η δημόσια ομιλία, είναι η ίδια η ανάσα μας.
Καταλαβαίνετε σε τι αριστοτεχνική απάτη έχουμε εμπλακεί γιαυτό και είμαστε άφατοι και άφωνοι. Ότι θέλουν μας λένε και ότι θέλουν ακούμε και βλέπουμε. Αυτό κι αν είναι καθαρός φασισμός με χαμόγελα τηλεπαρουσιαστών.
·
Σκεφτείτε τούτο, ολόκληρη η Γ.Σ.Ε.Ε δεν έχει φωνή. Δεν έχει ένα τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό σταθμό. Ζητιανεύει να την φιλοξενούν κάθε τόσο στα κανάλια, που τα έχουν όλα οι εργοδότες τους.