Ο δρόμος προς την ελευθερία περνάει πρώτα από την φάρσα της, μπερδεύεται και μένει εκεί.
Η ελευθεριότητα καταβροχθίζει στο τέλος τα πάντα.
Ανθρώπους, κόμματα, ιδεολογίες, νεολαίες, θρησκείες, επιστήμες.
·
Ο μπερές του Κομαντάντε φοριέται απεγνωσμένα στις φωτοσκότεινες λεωφόρους της εποχής μου. Όσο πιο δουλοποιείται κανείς, τόσο πιο απελπισμένα τον χρησιμοποιεί.
Χαλκευμένα σύμβολα μιας προσωπικής εξέγερσης που δεν αποτολμήθηκε ποτέ. Οι άθλιοι ψωμιά και επαναστάσεις ονειρεύονται.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Δεν είναι μόνο τα όνειρα για το ψωμία, φίλε μου, αλλά και το όραμα, η ελπίδα που οδηγεί σε προσπάθειες για κάτι καλύτερο.
Αγαπητέ δείμε,
Καλώς όρισες στο φτωχικό μου. Στο κατώι μου έχει μπόλικα καλούδια να φιλευτείς, από τις σοδιές του παρελθόντος μας.
Όσο για το όραμα που λες, φοβάμαι ότι αυτό εξέλιπε ήδη προ πολλού από τα όνειρα των σύγχρονων καταναλωτών, και παραμένει μόνο ως δείγμα και πενιχρή εξαίρεση, στην επιμονή της αριστοκρατίας της σκέψης, όπως αυτή ορίζεται όχι ταξικά, αλλά συνειδησιακά για τους άριστους της ελληνικής γραμματολογίας.
Δημοσίευση σχολίου