Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

Περί επιχειρημάτων

Τα επιχειρήματα έχασαν την αξία τους
μετά την ολική καταδολίευση τους.

Έτσι κάποιος που επιχειρηματολογεί, ειδικά στον πολιτικό και στον κοινωνικοσυντεχνιακό διάλογο, προβάλλει ως γελοίος στην αντίληψή μας, αφού είναι εμφανές ότι μας λέει ψέματα και τα επιχειρήματά του είναι δολιευμένα.
·
Το επιχείρημα, έχει ανάγκη την αθωότητά του.
Αυτό μόνο το κάνει επιχείρημα.
Αυτό μόνο του δίνει αξία στην σκέψη.
Την αναπτύσσει σε επίπεδα απίστευτα, μαγικά, που μας κόβουν την ανάσα. Που κάνει την σκέψη σκέψη.
Τότε μόνο ο ακροατής μένει αφύλακτος και εισπράττει ανέμελος την χαρά του διαλόγου. Που ξαναγίνεται έλλογο και όχι λογικοφανές. Που το πνεύμα μας απελευθερωμένο από τον δόλο, κατακτά και χαίρεται πάλι τον κόσμο.
Αλλιώς το επιχείρημα, υπάρχει ως εξουδετερωμένο. Ως νεκρό. Δεν έχει την παραμικρή αξιοπιστία. Ο συνομιλητής είναι αναγκασμένος να φυλάγεται διαρκώς από αυτό. Βρίσκεται συνέχεια σε ένα αδιέξοδο κατανόησης του άλλου. Σε μια διαρκή πνευματική ανασφάλεια.
·
Αυτός που δανείζεται ένα αθώο επιχείρημα για να κάνει τη δουλειά του, δεν ξέρει πως μόλις μπει στο στόμα του δολιεύεται. Ελπίζει πάντα να μας κοροϊδέψει. Και το βλέπουμε όλοι εκτός από αυτόν. Γιατί μεταγγίζει τον δόλο του στο επιχείρημα και το δολιεύει. Το παραμορφώνει και το μεταμορφώνει στον δολιευμένο ομιλητή.
Και το επιχείρημα εκδικείται για την αλλοίωση του. Μαρτυρεί αμέσως την στρέβλωσή του.
·
Αν δεν είναι αθώο, δεν αφήνει την σκέψη του αποκριτή να σκεφτεί. Την παραπλανά. Την συσκοτίζει και την μπερδεύει ακατάπαυστα. Καταργεί τον διάλογο και τον κάνει καρικατούρα, μη διάλογο, υπόκριση και μίμηση διαλόγου.
Αυτή είναι η ξεχασμένη ιστορία των επιχειρημάτων.
·
Προφανώς εσείς οι νεάνθρωποι, άλλο έχετε καταλάβει.
Σας ακούω συνέχεια να λέτε, πες μου τα επιχειρήματά σου, να ακούσω τα επιχειρήματά σου, και άλλες τέτοιες απερισκεψίες και πονηριές. Και μάλιστα το λέτε και στον δημόσιο πολιτικό διάλογο! Εκεί που δεν κρύβεται τίποτα.
Εν τούτοις συμφωνείτε και εσείς, ότι οι πολιτικοί και οι έμποροι τουλάχιστον λένε ψέματα. Τι αντίφαση μέσα σας!
Σήμερα πιά και ήδη προ πολλού, όποιος επιχειρηματολογεί, μιμείται ένα χρόνο του παρελθόντος, τον οποίο μεταφέρει λάθρα στο σήμερα. Υποκρίνεται μια άλλη εποχή. Την εποχή της αξίας των επιχειρημάτων. Την εποχή της αθωότητάς τους.
·
Το κυριότερο μέλημά μας πια στην καλλίτερη περίπτωση, δεν είναι πλέον να αρθρώσουμε ένα ορθό λόγο, μια αλήθεια, αλλά να πείσουμε τον συνομιλητή μας ότι δεν του λέμε ψέματα. Τέτοια καταστροφή έχει επέλθει στο λόγο. Ότι δεν κάνουμε χρήση ενός ορθού λόγου και μιάς πασιφανούς αλήθειας μόνο και μόνο για να τον εξαπατήσουμε αμέσως μετά, για κάτι άλλο που έχουμε στο πίσω χθόνιο μέρος του μυαλού μας.
·
Επομένως η αλήθεια δεν εξαρτάται από τα επιχειρήματα. Αυτό είναι το δεδομένο.
Εξ άλλου όμως, και ως αδολίευτα τα επιχειρήματα, είναι μόνο προσεγγιστικά ή όχι της αλήθειας, φυσικά ΄΄εργαλεία΄΄ του εγκεφάλου μας.
Μπορεί να είναι ικανά να την υποστηρίξουν ή όχι, ή κάποια να συμπέσουν κάποτε με αυτήν. Απλά τότε δεν φοβόμαστε. Είμαστε σίγουροι και ασφαλείς στις μεταξύ μας σχέσεις. Αλλά αυτό βέβαια είναι το μέγιστο αγαθό της ψυχολογίας μας.
·
Αλλά εδώ φτάσαμε στο πιο σημαντικό. Χρειάζεται τώρα να διαυγάσουμε την διαφορά μεταξύ λάθους και δόλου. Εδώ βρίσκεται το κλειδί όλων όσων αθέατα συμβαίνουν στο μυαλό μας. Και αυτό αφορά κυρίως και προ πάντων τους έξυπνους και τους πάρα πολύ έξυπνους ανθρώπους, που παίζουν τον δόλο στα δάχτυλα, μαζί και τη ζωή μας.
·
Το λάθος κατ΄ αρχήν, είναι η πηγή της γνώσης. Η μόνη μάλιστα. Ο άνθρωπος μαθαίνει αποκλειστικά από τα λάθη του. Γιατί τα σωστά του, δεν ξέρει ακόμα αν είναι σωστά, αν δε του τα δείξει το λάθος του. Αφού το σωστό, μπορεί να είναι μια τυχαιότητα και τίποτα άλλο. Κάτι που συνέπεσε και αυτός δεν ξέρει ότι μόνο συνέπεσε, και το εκλαμβάνει ως δική του επιτυχία και ικανότητα.
Στο σημείο ακριβώς αυτό της ιστορίας του ανθρώπου και της σκέψης του, εμφανίζεται ο δόλος. Γνωρίζοντας άριστα πιά την διαφορά μεταξύ λάθους και σωστού, σκέφτηκε κάποια στιγμή, ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί το λάθος και να το υποκριθεί, μην κάνοντας μεν λάθος για τον εαυτό του, αλλά εμφανίζοντάς το ως λάθος για τους άλλους σε περίπτωση αποκάλυψής του, και όχι ως δόλο όπως πραγματικά σκαρφίστηκε.
·
Ο δυτικός ορθολογισμός έχει θεοποιήσει το επιχείρημα ως το αποκλειστικό μέτρο του πραγματικού κόσμου και της αλήθειας του, απομονώνοντας το από τον φιλοσοφικό στοχασμό των ελλήνων που το έλενχε.
Αυτή είναι η ιστορία και η δομή της δυτικής σκέψης.
Κατάληγμα, ο θετικισμός της επιστήμης, ο φορμαλισμός των αριθμών και η τυφλή αποδοχή των μαθηματικών, ως της υπέρτατης αρχής της απόδειξης, το αδιαμφισβήτητο επιχείρημα δηλαδή.
Σκοπός ένας μόνο, να γίνει το επιχείρημα εργαλείο στα χέρια των ευφυών να αποστομώνει τους κοινωνικούς αντιπάλους.
·
Με αρχή του ότι το επιχείρημα μπορεί να αποδείξει ότι θέλει, από το ολέθρια αντιεπιστημονικό και παράλογο, ΄΄ένα σώμα μπορεί να βρίσκεται ταυτόχρονα σε δύο θέσεις΄΄ στην κβαντομηχανική και κυρίως σε αυτήν, έως την ορθότητα της εισβολής στο Ιράκ και την ανάγκη της φτώχειας και της ανεργίας για να είναι ανθηρή η οικονομία και ότι άλλο βάζει ο νους του εμπόρου.
·
Φαντασθείται η αλήθεια να εξαρτιόταν από τις ανακοινώσεις των κυβερνητικών εκπροσώπων και τα επιχειρήματά τους. Ή των επιστημόνων που για σχεδόν ένα αιώνα δεν μιλούσαν και μας διαβεβαίωναν με επιχειρήματα ότι ο πλανήτης δεν κινδυνεύει οικολογικά και όλα βαίνουν καλώς και είναι αντιμετωπίσιμα.
Θυμηθείτε τις διαβεβαιώσεις του μεγαλύτερου κοινωνικού πειράματος των τελευταίων διακοσίων χρόνων, του πάλε ποτέ σοσιαλισμού, περί της απόλυτης επιτυχίας του.

Τα επιχειρήματα μπορεί να είναι εναντίον μιάς αλήθειας και να την καταρρίπτουν, αυτή όμως να υπάρχει πέρα από τις ανομολόγητες προθέσεις τους.
Εκείνοι που έχουν αποθεώσει τα επιχειρήματα τους δύο τελευταίους αιώνες και κρύβονται από πίσω τους, επαναφέροντας την σοφιστική λογική, δεν είναι παρά απλοί παπάδες. Η συνέχειά τους.
Έχουν μεταμορφωθεί σε συνχρονους μεσσιανιστές της επιστήμης, της οικονομίας και της πολιτικής, και απλά κραδαίνουν τα μεταμοντέρνα επιχειρήματα της τεχνολογίας πλέον και της ΄΄ανάπτυξης΄΄.
Ζούμε ήδη τα ευαγγέλια των επιχειρημάτων.

Δεν υπάρχουν σχόλια: