Εκπαιδεύοντας τον λαό…..

Ο λαός εκπαιδεύεται. Από εκεί αρχίζουν όλα.

Οι καπιταλιστές το ξέρουν καλλίτερα. Χάρη σε αυτό υπάρχουν.

Έτσι γινόταν πάντα. Κι άλλος τρόπος δεν υπάρχει.

Το θέμα είναι πως εκπαιδεύεις ένα λαό. Προς τα πού τον πας. Αν είσαι κατ αρχήν μαζί του ή εναντίον του και το κρύβεις. Το σημαντικότερο!    

Αν δηλαδή τον σπρώχνεις στην εξάρτησή του ή στην απελευθέρωσή του. Αν τον προετοιμάζεις γι αυτήν.  Αν τον οδηγείς στον ραγιαδισμό του ή όχι. Αν τον σπρώχνεις στην μοιρολατρία του, πως τίποτα δεν αλλάζει όσο κι αν προσπαθεί, χαμένος στα βάραθρα της αδιάκοπης προδοσίας που κάθε τόσο ρίχνεται. Και εσύ εύθικτε, διάβαζε απογοήτευσης, αφού δεν είσαι προδότης αλλά διακεκριμένος αφελής. Να παρηγοριέσαι στον ύπνο σου. Τίποτα δεν πρέπει να  μείνει όρθιο σε αυτόν τον τόπο, της απόλυτης πολιτικής πλεκτάνης.   Σε αυτόν τον τόπο, της απόλυτης σκευωρίας. Στον τόπο, της διαρκούς και απόλυτης πολιτικής συνομωσίας. Του Συριζα κατά των μελών του. Του Συριζα κατά των πολιτών που τον ψηφίσαν. Αν θέλουμε να διασώσουμε, όχι την αριστεροσύνη, το απατηλό όνειρο πλέον, όχι κάτι τέτοιο, αλλά τα ελάχιστα αποθέματα ψυχολογικής επιβίωσης. Πίστης και αξιοπρέπειας στον εαυτό μας. Να συνεχίσουμε να ζούμε. Απλά και μόνο να ζούμε και να ανασαίνουμε, πριν σκεφτούμε αριστερά, ελπίδες και λαϊκά κινήματα. 

Στον τόπο όπου το πολιτικό σύστημα διαπλέκεται με τις ίδιες τις καρέκλες πρώτα, πριν την ίδια την εξουσία και πριν αυτή ξεκινήσει να δουλεύει.

Πως τον εκπαιδεύεις λοιπόν.                                                                                                               

Αν τον παροτρύνεις υποδόρια σε αυτόν τον δρόμο ή όχι. Αν τον χειροκροτάς και τον αμείβεις για αυτή την παραίτησή του. Κάνοντάς τον στέλεχος, υπουργό, Γεροβασίλη ή πανεπιστημιακό επιχειρηματολογάκια. Αν τον εκπαιδεύεις γι΄ αυτό μπαμπέσικα. Αν του κάνεις καθημερινό φροντιστήριο για την θεότητα του ευρωπαϊκού μονόδρομου. Που καταρρέει όπου νάναι με πάταγο σαν την σοβιετική ένωση.

Αν θέλεις μόνο την ψήφο του ή το καλό του. Ή αν διαλέγεις το δικό σου καλό μόνο, της καρέκλας σου, της οικογένειάς σου και της παρέας σου. Αδιάφορο τι λες στα κανάλια. Με τι προπαγάνδες τον χειραγωγείς σε δρόμους εκτός συμφερόντων του. Αν τον κοροϊδεύεις ή όχι συστηματικά.

Αν τον ταπεινώνεις από τα αριστερά στο τέλος και τον συντρίβεις. Κι άλλο από αυτό το θέμα, δεν υπάρχει στην πολιτική ζωή ολόκληρη. Η συνέπεια ή μη. Η αποχώρησή σου τουλάχιστον, να γλυτώσεις αυτό τον κόσμο του μόχθου από την αγωνία της ζωής του. Εκτός αν εσύ πρωτοτυπείς. Του λες την αλήθεια κατάμουτρα να ξεπλυθείς. Πηδάς στον σβέρκο της σαν σαλτιμπάγκος και στρογγυλοκάθεσαι επάνω της. Ανεμίζεις τα φλάμπουρα της κάθαρσής σου στις  τηλεοράσεις και τις συγκεντρώσεις. Μπας και πιάσει αυτό το θρασύ σου κόλπο. Έχοντας δαγκωμένη την καρέκλα μέχρι να την σπάσεις. Θρασύτατα απευθύνεσαι στην καλότητά του και στην αθωότητά του, ή την βλακεία του ακόμα που λατρεύεις και προσβλέπεις σε αυτήν, και του ζητάς σαν τον Ριχάρδο τον τρίτο συγχώρεση, για να του επιφέρεις το επόμενο μεγαλύτερο πλήγμα που ετοιμάζουν τα νέα αφεντικά σου. Διαβάστε να φρεσκάρετε την σκηνή με την Λαίδη Άννα, να δείτε την σοφία του Σαίξπηρ. Είναι συγκλονιστική. Πέρα από τον άνθρωπο, υπάρχει το τέρας της εξουσίας. Θα με θυμηθείτε.

Κάντε υπομονή μια τετραετία ακόμη. Λες και δεν το είχαν ξανακούσει ποτέ. Εγώ ντρέπομαι να λέω τέτοια πράγματα και αυτό μου δίνει το δικαίωμα να ζω. Με διατηρεί άνθρωπο.

Αν τον εγκλωβίζεις συνειδητά προς τα χαρακώματα του εχθρού να τον πετσοκόψουνε. Αυτό είναι που δεν τρώγεται! Να πρωταγωνιστεί μαζί με τους τραπεζίτες στην πλήρη κατάρρευσή του. Γιατί αυτό πια είναι έγκλημα εκ προ μελέτης. Πάει αλλού. Στα ύψιστα μεγέθη κακότητας θεών και ανθρώπων. Την στήνεις στο λαό σου να είναι άοπλος και ανίσχυρος. Του παίρνεις ακόμα και την σφεντόνα του. Μένεις χωρίς μπαγιόκο για ώρα ανάγκης. Το δώσαμε στις καθαρίστριες δικαιολογείσαι. Χωρίς αποθέματα τραπεζικά για την κακιά στιγμή. Χωρίς σχέδιο Β ή Γ κλπ που υποχρεωτικά πρέπει νάχεις, αν δεν είσαι εξωνημένος και διαλαλείς παλληκαριές για να κρυφτείς στην αριστεροσύνης σου. Ο αριστερός είναι σαφής και συγκεκριμένος πάντα σε αυτό το θέμα. Πλήρως. Εκτός αν υποδύεσαι τον ήρωα του Ψαθά με τον Χρήστο Ευθυμίου.  Πως δεν κατάλαβες δηλαδή. Πως έγινε όλο αυτό και σε στρίμωξαν εν αγνοία σου τιτάνα μου.

Και το προανακοινώνεις ο αθώος, επίσημα στο Τέξας μπροστά στον πλανητάρχη. Να έχει ήσυχο το κεφάλι του από σένα. Και στη συνέχεια όπου βρεθείς κι όπου σταθείς στην Ευρώπη. Να έχει δύναμη και θέληση αλλά να μην μπορεί να την χρησιμοποιήσει για να αμυνθεί. Αν τον παραδίδεις δεμένο χειροπόδαρα στον εχθρό. Γιατί αυτό πια είναι εσχάτη πραγματικά κι όχι τηλεοπτικά. Όπως παίζουν με τις λέξεις τα κόμματα και οι δημοσιογράφοι. Εδώ παπάς εκεί παπάς που είναι ο προδότης. Ακόμα και στη νόμιμη θήρευση αυτό απαγορεύεται. Οι κυνηγοί το ξέρουν καλά. Δεν σκοτώνουμε τα παιδιά των πουλιών και των ζώων. Τα μικρά τους. Δεν θυσιάζουμε άλλες γενιές. Παρά μόνο τον εαυτό μας λεβένταρε. Σαν τον Παπαφλέσσα!

Τον εκπαιδεύσαμε γερά και τσίμπησε. Ζήτω! ζήτω μας! Κοίτα τον τώρα πως σπαρταράει και θέλει να ξεφύγει. Τώρα το πήρε είδηση, που άρπαξε το δόλωμα. Τι ψώνιο. Ευρώ δεν μούθελες; Φάτο τώρα. Ευρώπη των λαών δεν φώναζες; Κάτσε τώρα μες την φάκα. Όταν στο έκαναν οι άλλοι οι δεξιοί δυστροπούσες και φώναζες. Κατέβαινες σε απεργίες και μας τα χάλαγες όλα. Γκρέμιζες ότι χτίζαμε, την διαδοχή μας. Ποιος σούπε να φτιάχνεις μύθους και μεσσίες. Που θάρθει να σε γλυτώσει από τα βάσανά σου. Κι από πάνω ζήταγες ξεδιάντροπα ανακατανομή του πλούτου. Τι λες μωρέ, που θα σου δώσουμε τα λεφτά μας κι από πάνω. Για τον λαό μιλάνε. Από κει είναι οι στιχομύθιες. Μαγνητοφωνημένες και ακριβείς.

Τι εκπαίδευση σπουδαία! Μπράβο μας.                                                                                       

Μας ευχαριστούν όλοι οι αρχηγοί της Ευρώπης με τηλεγραφήματα. Πόσο σπουδαίοι ήμασταν αλήθεια και δεν το ξέραμε.

Με αυτό μόνο δώσαν εξετάσεις  και πέρασαν την τάξη οι νάνοι της αριστεράς. Την εκπαίδευσή του,  που την αναποδογύρισαν σε προπαγάνδα. Μέσω των καναλαρχών. Να εξαπατήσουν ότι ανάσαινε στον τόπο. Αυτό ήταν το σκονάκι τους. Και το ήξεραν. Σε όλα τα άλλα ήταν σκράπες. Δεν είχαν πιάσει βιβλίο στο χέρι τους. Δεν παίρναν δίπλωμα ποτέ από τη ζωή. Δεν άντεχαν σε συζητήσεις αχειραγώγητες. Ούτε τα ρεπό του δεν τους εμπιστευόταν ο περιπτεράς. Δεν είχαν αντικρίσει το μεγαλείο της ζωής ποτέ. Δεν είχαν δακρύσει ούτε με την ανατολή του ήλιου, ούτε με την δύση του.

Ο άσσος στο μανίκι του ελάχιστου, ήταν να παραδώσει και πάλι τον λαό του στα μνημόνια. Δοσιλογεύει την τάξη του και παίρνει άριστα από τους αντιπάλους των Βρυξελλών και της Αθήνας. Καρφώνει τους συμμαθητές του και τους φίλους του και η διευθύντρια τον ανταμείβει.                    

Εδώ είναι και το μεγάλο κόλπο που στόχευαν. Το μεγαλύτερο που υπάρχει. Και παίρνεις τα ποσοστά σου σε θώκους. Δεν ληστεύεις απλώς μια τράπεζα, την μεγαλύτερη που υπάρχει στον πλανήτη. Ληστεύεις έναν ολόκληρο λαό. Τα μεγαλύτερα δυνατά κέρδη. Και μόνιμα μάλιστα αν τον στριμώξεις στα μνημόνια. Τον πιο προχωρημένο τρόπο που ανακάλυψαν οι κεφαλαιούχοι. Πρόσφατος τρόπος.  Χρηματοπιστωτικός. Έξοχος! Του  δανείζεις μάλιστα χωρίς να παίρνει λεφτά στα χέρια του. Χρήμα ζωντανό καθόλου. Όλα με εγγραφές στα χαρτιά και τις οθόνες. Ρίσκο μηδέν. Ούτε προϊόντα. Κάτι ανταλλακτικό σε τρόφιμα. Το κυριότερο. Για να τρώει το μεσημέρι τουλάχιστον. Πως θα ζήσει; Μυστήριο! Ρωτάς, και κανείς δεν μπορεί να σου πει. Παγκόσμια δεν ξέρει κανείς. Ούτε ένας δεν βρέθηκε ποτέ. Σαν εκπρόσωπος. Σαν αρχηγός κράτους φυτεμένος από ολιγαρχία.

Αυτά είναι θαύματα! Να τα χορταίνεις. Να τα ζεις στα αληθινά. Στο πετσί σου. Να τα χαίρεσαι και να τα καμαρώνεις. Όλα με συμφωνίες. Η μεταμοντέρνα μεταφυσική στο απόγειό της. Όλες οι παλιές και νεότερες θρησκείες ωχριούν μπροστά τους. Μα πως τα κατάφεραν αναρωτιόνται απανταχού οι παπάδες αποσβολωμένοι. Η τραπεζική επιστήμη συνέτριψε τις θρησκείες. Ένα χαρτί χωρίς αντίκρισμα, σε γιομίζει λεφτά!. Κανείς δεν το πιστεύει πως έγινε αυτό. Πως τα κατάφεραν κάποιοι. Η πιο προχωρημένη δουλεία που γνώρισε η ανθρωπότητα. Ο δανεισμός!! Δεν υπάρχει προηγούμενο ανάλογο τέτοιου μεγέθους. Μόνιμοι σκλάβοι. Ζώντας μέσα σε όλα τα καλούδια δίπλα τους, την αφθονία και την υπεραφθονία των πάντων γύρω τους. Την τεχνολογία να οργιάζει σε ευκολίες και διευκολύνσεις στη ζωής των ανθρώπων. Και οι πολίτες της χώρας σου στην ανέχεια. Μέχρι να πεθάνουν. Και μετά συνεχίζουν με τα παιδιά τους. Χρωστάνε, δεν χρωστάνε. Κάπου θα τα στριμώξουν κι αυτά.

Κι αυτή την ευρωπαϊκή ένωση, ο νάνος και η φυλή του την καταχειροκρότησε, κι έκαναν τα πάντα, να μην απομυθοποιήσουν οι πολίτες το μέγα αυτό παραμύθι.

Πολύ δύσκολη δουλειά. Η δυσκολότερη που υπάρχει. Γιαυτό την αναλαμβάνουν ειδικοί. Φυσικό είναι. Θέλει άλλες αρετές, άλλες ικανότητες. Με σκληρή εκπαίδευση και διαρκείς εξετάσεις. Μια δουλειά εξοντωτική. Την αναλαμβάνουν οι άνθρωποι της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Εκπρόσωποι αριστεροί και δεξιοί. Γιατί δεν μπορεί ο καθένας. Κόβεται συνεχώς στα καθημερινά τεστ!

Γευτήκαμε έτσι την αριστερά στην εξουσία. Σκυταλοδρόμησε τα τεράστια ψέματα της δεξιάς περί μονόδρομου, τα παρέλαβε και τα έκανε δικά της. Με δυσφορία τάχα στην αρχή αν θυμάστε, να θολώνει τα νερά. Ενώ αυτή ήταν η βαθιά ιδεολογία της, καλά κρυμμένη πίσω από τον λόγο της αριστερής απελευθέρωσης. Ανωτέρα βία μας λέει τώρα διαρκώς το επιτελείο. Όχι βέβαια όλη η αριστερά. Η ευρωεξαθλιωμένη εθνικά και συνειδησιακά. Η  καριερίστικη, η εξουσιολάγνα, η γνωστή βολεμένη σοσιαλδημοκρατία που κρυβόταν στα σπλάχνα της. Η δεξιά με άλλα λόγια μεταμφιεσμένη. Λέγοντας άλλο ένα ψέμα, ο αρχηγός Τσίπρας μετατράπηκε ξαφνικά σε παντός καιρού πρωθυπουργό, λέγοντας το αντίθετο ο θεομπαίχτης.  

 Ο λαός εκπαιδεύεται. Από εκεί αρχίζουν όλα.

 Όμως ο λαός αυτή τη φορά αρνήθηκε την εκπαίδευσή του. Με το δημοψήφισμα, τους τρόμαξε. Καταχλώμιασαν. Μέσα κι έξω.

Τι προεργασία έχεις κάνει στο σώμα του λαού, να μην εξαπατηθεί. Νάτο το ερώτημα. Να μην γίνει φανατικότερος των πιο συνωμοτικών σεναρίων εις βάρος του. Εκεί τον φτάσατε με τις ευλογίες σας και τις ευχαριστίες σας. Να βγάζει πολεμικές ιαχές υπέρ της ΕΕ και του ευρώ. Ποιος του προπαγάνδισε αυτή την τυφλότητα εκτός των δουλικών της δεξιάς και του πασοκολοιπών. Αυτά που δεν είναι συνωμοσιακά σενάρια όπως γαυγίζει ο μηχανισμός, αλλά αποδεδειγμένα εκ των υστέρων που τα υφίστασαι και τα βλέπει, συνωμοσίες ολκής Ρασπούτνειες.

Πότε σας είδε αγονάτιστους μπροστά στους τραπεζίτες. Πότε τον παροτρύνατε εσείς της δεξιάς πλατφόρμας να σηκώσει κεφάλι και να μην φοβηθεί αν τον απειλήσουν, οι τοκογλύφοι δανειστές του. Πότε τον διδάξατε εσείς: δεν δανείζομαι, είμαι ελεύθερος. Προτείνοντας μια άλλη ματιά στην νεολαία, μια καινούρια ζωή, ένα άλλο μέλλον.

Πότε εσείς εκπαιδεύσατε τον λαό επίσημα για την προετοιμασία του να γλυτώσει από την κόλαση των δανείων της ευρωπαϊκής ένωσης; Εκτός της μειοψηφίας των διαφωνούντων; Πότε τον προειδοποιήσατε για το τραπεζικό κοντρόλ που καταφόβισε τον κόσμο; Και εδώ, η  απίστευτη πραγματικότητα φτάνει τα ερωτήματά της μέχρι τον τελευταίο συμμετέχοντα, χωρίς χατίρια και εξαιρέσεις, που συνυπέγραψε αυτές τις αποφάσεις στα συνέδρια και τις προηγηθείσες συνδιασκέψεις. Έτσι το βλέπω εγώ. Ως μη μεταφυσικό το γεγονός, αλλά ως πλήρως εξηγήσιμο που εξελίχθη μπροστά στα μάτια μου. Φαινόταν από πολύ μακριά το κακό που ζύγωνε. Χρόνια πριν. Αυτή είναι η άποψή μου συμπολίτες και σύντροφοι. Υπάρχουν προηγηθέντα από τα οποία οι περισσότεροι προσπαθούν να γλυτώσουν τώρα, από αυτό το εφιαλτικό κοινωνικό αποτέλεσμα.

Κι αν θέλετε κάποιοι γνωστοί και πασίγνωστοι, αυτοί που λιβανίζουν τον μεγάλο αρχηγό και την παρέα του, αν θέλετε κάποιοι επικίνδυνοι καμικάζι καριερίστες αριστεροί πολιτικοί, κάποιοι εξαθλιωμένοι δημοσιογράφοι της αριστεράς, καθώς και τα τυφλά όργανα του στενού κομματικού μηχανισμού του Συριζα, που γρυλίζουν απειλητικά για την επιβίωσή τους, δεν έχει καμιά σημασία πως γίναν τα πράγματα ακριβώς με εκείνον ή τον παραπλήσιο τρόπο, γιατί το ίδιο το αποτέλεσμα είναι ένα έκτρωμα αντιλαϊκό. Ένας στρατιωτικός οικονομικός νόμος γύπας, που δεν μας νοιάζει εμάς που αντιστεκόμαστε, πως ακριβώς και υπερακριβώς έγινε το μακελειό αυτό της αριστερής δεξιάς πλατφόρμας. Τις λεπτομέρειες ήδη τις έχει μαζέψει η ιστορία στους φακέλους της.

Δεν έχει σημασία καμιά να εξιστορήσεις πια αυτό το εγκληματικό οδοιπορικό ως ανόητος δημοσιογράφος ή ως κομματικό καθαρματάκι της ευρωπαϊκής αυτοκρατορίας των τραπεζιτών. Το κακό έγινε και δεν γλυτώνει κανείς από αυτή την λυσσαλέα εκπαίδευση στον ευρωπαϊκό μονόδρομο, με όλες τις εθνικές απώλειες και τις ανθρώπινες επιπτώσεις στην ζωή των ελλήνων πολιτών και των δικών του παιδιών, όχι των δικών σας. Το επαναλαμβάνω έντονα και δεν το πιστεύω ακόμα αυτό που κάναν σε όλους μας.                       

 

Χωρίς ρήξη θα σαπίσουν τα πάντα.

Η κυβέρνηση Τσίπρα πρέπει να πέσει από τον ίδιο τον Συριζα. Και μόνο από αυτόν! Αυτός πρέπει να επανορθώσει! Συνειδητά, συνειδητότατα. Και όχι από ατύχημα. 

Να πέσει από την ίδια την αριστερά για να σώσει την αριστερά αργότερα. Για να σώσει το εργατικό κίνημα που δεν την πιστεύει καθόλου πια. Που θα το οδηγήσει με τυμπανοκρουσίες πλέον σε ένα απόλυτο συντεχνιακό μόρφωμα, ο σώζων εαυτόν σωθήτω,  ένα πλήρως ευνουχισμένο και διαχειρίσιμο εργαλείο των αφεντικών. Τσάμπα οι αγώνες του. Θα το πάει πενήντα χρόνια πίσω. Τελειώνει ακριβώς εδώ μετά το ξεπούλημά του από την αριστερά, με τα νέα μνημόνια που του φόρτωσε. Αλλά και τι ακολουθεί ακόμα! Το σπουδαιότερο.

Ούτε σας περνάει από το μυαλό σε μερικούς, τι θα σας ζητήσουν να ψηφίσετε μετά την πρώτη δήλωση μετανοίας. Θα σας λιώσουν και θα σας ξεφτιλίσουν όσο ξεφτιλίστηκαν οι ίδιοι και ακόμη περισσότερο για ότι τους έκαναν. Να νιώθουν καλλίτερα. Για να μην μπορείτε να μιλάτε πλέον. Αυτό θέλουν. Να σας φιμώσουν μια για πάντα. Μόνο που εκείνοι το κάναν ευχαρίστως και κρυφογελούσαν από ευχαρίστηση. Το είχαν αποφασίσει πολύ πριν την ανάληψη της εξουσίας. Ήταν το βαθύ πιστεύω τους.

Ενώ εσείς, εναπομείναντες σύντροφοι που αντιστέκεστε, θα συρθείτε να σας βρωμίσουν, εν ονόματι μιας αριστερής βλακείας, μιας πολιτικής προκατάληψης, που λέει την σαχλαμάρα που σας πέρασαν τα πρώην συντρόφια, πως δεν μπορείς να ρίξεις την πρώτη φορά μια αριστερή κυβέρνηση. Σας την έφεραν με τις λέξεις μόνο και το αριστερό σας συναίσθημα.

Μπορείς και παραμπορείς λέω εγώ. Και με πολύ χαρά και ικανοποίηση προσθέτω. Έτσι νιώθω. Γιατί θα το αναρωτηθείτε. Και για να σας διώξω το δολιευμένο ταμπού σας λέω! Τώρα καταλάβατε εσείς ότι δεν είναι παρά γνήσια πασόκια οι σύντροφοί σας. Ότι είναι εξ ίσου αδίστακτοι με την δεξιά. Αργήσατε και θα την πληρώσει ο κόσμος.

Η πιο επαναστατική αριστερή πράξη αυτήν την στιγμή της πολιτικής ιστορίας του τόπου, είναι να ρίξετε την αριστερή κυβέρνηση της δεξιάς. Όπως θέλετε πείτε το.

Α π ε λ ε υ θ ε ρ ω θ ε ί τ ε. Πριν να είναι αργά. Δεν θα σας αναγνωρίζουν ούτε οι δικοί σας, ούτε εσείς τον εαυτό σας. Δεν καταλάβατε ακόμα ότι πέρασαν απέναντι στη ζώνη του λυκόφωτος παρέα με τα όρνια. Είναι εχθροί μας πια δεν το καταλαβαίνετε!. Αν είναι εχθροί της εργατικής τάξης και της πατρίδας τους, δεν μπορεί να είναι φίλοι δικοί σας! Κι αυτό το, δεν υπάρχουν προδότες στο ελληνικό κοινοβούλιο, που ξεστόμισε ο Φλωράκης στην συγκυβέρνηση, δεν ισχύει. Ήταν κι αυτό ένα προαπαιτούμενο εκείνης της εποχής. Και το γνώριζε άριστα. Λυπάμαι, δεν μπορώ να σας γράψω ψέματα. Γιατί η δεξιά από γεννησιμιού της ήταν μειοδοτική και αντεθνική. Γιαυτό και κραύγαζε το αντίθετο. Ήξεραν καλά ότι ήταν συνεργάτες.

Αν δεν ρίξετε αυτή την κυβέρνηση της ντροπής,  θα την χρεωθείτε για ότι πρόκειται να κάνει στη συνέχεια και θα μοιραστείτε το κοινωνικό και πολιτικό ανάθεμα μαζί της, που έρχεται καλπάζοντας. Και δεν φαντάζεστε καν τι πρόκειται να κάνει. Ούτε φαντάζεστε σε τι πρωτοφανή μεγέθη διαφθοράς και συνδιαλλαγής θα οδηγηθεί ο τόπος χωρίς κανένα πλέον χαλινό χωρίς καμιά πλέον συλλογική αντίσταση χωρίς καμία πλέον ελπίδα. Γιατί διαχείριση σημαίνει διαφθορά.  Και αυτό το γράφω για τους ανύπαρκτους θεωρητικούς των άλλων. Που δεν το είχαν καταλάβει. Που ιδέα δεν είχαν τάχα ότι σοσιαλδημοκρατία σημαίνει σήψη.

Και όσοι σκέφτονται να στηρίξουν την κυβέρνηση πρέπει να τα έχουν υπ ΄ όψιν τους αυτά. Να ξέρουν οι φίλοι εκεί μέσα, τι δεξιο-αριστερο-κεντρώες καταστάσεις θα δημιουργηθούν. Τι παρδαλά θα προκύψουν. Τι πολιτικά και ιδεολογικά αδιέξοδα τους περιμένουν. Σε τι παραλογισμούς για γέλια θα οδηγηθούν. Ακούμε όλοι τους ψίθυρους των πολιτών. Προσέχτε τους γιατί είναι απειλητικοί. Φουσκώνουν και ετοιμάζονται. Μόνο αυτοί έχουν αλήθεια και όχι οι δικές μας επιχειρηματολογίες ή των δημοσιογράφων.

Αλλά ούτε ότι έκανε μέχρι τώρα ο Συριζα θα σας συγχωρήσει. Πάντα θα σας υποπτεύεται ως οπισθοφυλακή των τραπεζιτών και της δεξιάς.

Αυτή είναι η απάντηση της ιστορίας! Γιατί οι πολίτες ξέρουν πολύ καλά αν υπήρχε διέξοδος ή όχι, όπως ουρλιάζετε ένοχα οι προεδρικοί συνωμότες. Που είχατε ναρκοθετήσει σε συνεργασία με την  ΕΚΤ κάθε βήμα σας εκτός του λατρεμένου ευρώ σας. Που στήσατε το τραπεζικό κοντρόλ να απειλήσετε και να κατατρομοκρατήσετε τους πολίτες. Φωνάζοντας, προσέχτε υπάρχουν και χειρότερα χωρίς το ευρώ. Κουφάλες, σας φωνάζει ο λαός, όλοι ίδιοι είστε. Ούτε να σας βλέπω παλιόπαιδα.

Χωρίς ρήξη θα σαπίσουν τα πάντα. Δεν θα μείνει τίποτα όρθιο στην χώρα.

Η κυβέρνηση Τσίπρα και αυτό που κρύβεται μέσα της, είναι ότι προσπαθεί να γλυτώσει το κοινοβουλευτικό της τομάρι και τίποτα άλλο. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι καριερίστες και το ξέρουμε. Διψούν. Αυτό η αριστερά δεν πρέπει να το επιτρέψει με κανένα τρόπο. Αλλιώς καλλίτερα να καταδιαλυθεί από τώρα και να επανιδρυθεί. Να ξέρει ο λαός τουλάχιστον που πάει. Να ξέρει με ποιους έχει να κάνει. Να του μείνει μια μακρινή ελπίδα. Μια άλλη ευκαιρία.

Όσοι σκέφτονται, ότι η διάσπαση του Συριζα είναι κακό για τον λαό και για την αριστερά, δεν έχουν καταλάβει απολύτως τίποτε από ότι έγινε τόσον καιρό. Τι γίνεται κάθε στιγμή που περνάει και προχωρεί στο αύριο, με αυτή την ασάφεια και αυτό το Τσιπρικό έγκλημα να ζυμώνεται για να ξεπλυθεί σιγά-σιγά. Εκεί στοχεύουν.

Δεν μπορεί ο καθένας να λέει ψέματα σε έναν λαό ατημωρητί. Αυτό τέλειωσε. Αυτό είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός και προ πάντων η αστική τάξη της Ελλάδας. Αυτό το τροπάριο, συγγνώμη κάναμε λάθος, πέθανε. Αυτό το τέρας πρέπει να το σκοτώσουμε.

Μια πολιτεία χωρίς νόμους! Ανήκουστο, ακατανόητο για την αριστερά! Οδηγεί τον Συριζα στο ίδιο προηγούμενο παγιωμένο τέλμα αδιεξόδου. Επειδή  αυτοί δεν τόλμησαν να ψιθυρίσουν ένα όχι, και εμείς μια ρήξη. Θυμηθείτε την κ.ε του κκε, που μετά την Βάρκιζα έκανε το κορόιδο για 65 ολόκληρα χρόνια. Το κομμάτι του Συριζα που κυβερνά τώρα, είναι το ίδιο παλιό πολιτικό σύστημα αδιαχώριστο. Και εσείς δεν το βλέπετε.

Χωρίς την ρήξη δεν υπάρχει κανένα κοινωνικό νόημα. Κανένα πολιτικό νόημα. Μόνο  αυτή έχει ελπίδα και μέλλον μέσα της.

Ας αρκεστούμε τότε από τώρα στην πλήρη  διαφθορά, στην πλήρη διαπλοκή, στην ολοκληρωμένη εξάρτηση κάθε είδους της χώρας. Οδηγεί άνευ αμφιβολίας στην αμνήστευσή των πάντων. Πανηγυρικά πλέον. Στην πλήρη αμνήστευση της δεξιάς και του Πασόκ. Άντε να ζητήσεις τα ρέστα μετά από τους Σαμαροβενζέλους. Που τρίβουν τα χέρια τους καταϊδρωμένοι που γλύτωσαν και πάλι. Ήδη αντιπερισπασμίζουν τα πράγματα να σας πάνε αυτοί φυλακή.

• ·          

Υπέρ της ευρωπαϊκής ένωσης σημαίνει, ότι όλοι αυτοί είναι κατά της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας τους και λένε ψέματα οι ψευταράδες. Μισούν τα ανεξάρτητα εθνικά κράτη. Δεν θέλουν καν να είναι Έλληνες. Ούτε Γάλλοι ή Ιταλοί κλπ, αντίστοιχα. Παρά Έλληνες υποτελείς στην Ευρώπη. Έτσι διαμορφώνονται οι συνειδήσεις χωρίς αντιστάσεις πριν το πάρουν είδηση καλά-καλά. Πρώτα Ευρωπαίοι, μετά Έλληνες, πλην όμως υποτελείς μόνο! Αυτή είναι η συμφωνία. Αυτή είναι η μύχια κουλτούρα τους. Αυτή είναι η πατρίδα τους.

Υπέρ όμως της εθνικής ανεξαρτησίας δεν σημαίνει κατά της Ευρώπης, παρά σημαίνει με την μέγιστη προφύλαξη, την μεγίστη σκέψη και μέγιστη επιφυλακτικότητα, ναι στην Ευρώπη,  υπό προϋποθέσεις πρώτα. Όταν την εξουσία θα την έχουν οι ίδιοι οι λαοί στα χέρια τους και όχι οι πανεξαγορασμένοι εκπρόσωποι τους. Η Ευρώπη, των λαών τάχα, είναι ένα μηρύκασμα που βρωμάει από μακριά. Που βγαίνει από σαπισμένες σκέψεις και μυρίζει μπόλικο χρήμα για τους τραπεζίτες. Δεν υπάρχει Ευρώπη των λαών κι ούτε χρειάζεται. Δεν θέλουμε εγκλωβισμό σε αυτή την βρωμερή στρούγκα του καπιταλισμού. Είναι το δόλωμα για την Ευρώπη των τραπεζιτών. Και κυρίως είμαστε υπέρ των διμερών φιλικών σχέσεων, η καλλίτερη δυνατή συνεργασία στη διεθνή πολιτική. Γιατί ή την διατηρείς και την βοηθάς να πάει πάρα πέρα για κοινό όφελος, ή την σταματάς αμέσως χωρίς πολλά-πολλά μπερδέματα και δυσκολίες, όποτε θέλεις.

Εν τω μεταξύ, είναι και κοινοί συκοφάντες. Όλοι εκεί μέσα του ευρωπαϊκού προσανατολισμού. Οργίασαν να προπαγανδίζουν αδερφικά και παρέα με τον Skay και το mega, περί άτακτης χρεωκοπίας! Άτακτης υποχώρησης! Οι ψεύτες! Δεν ντρέπονται! Κανονικά πρακτορίστικα ειδησεογραφικά ψέματα. Εκεί  έφτασαν. Που αλήθεια ακούσατε εσείς σύντροφοί μου, έστω για μία και μοναδική φορά, ότι είπε έστω κι ένας Συριζαίος ότι ήθελε άτακτη χρεοκοπία. Μας την στήσανε για καλά. Σε όλους τους Έλληνες πολίτες, όπως και σε όλους τους Συριζαίους.

Υπάρχει ένας κοινωνικός νόμος από τότε που υπάρχει ο άνθρωπος. Σε αυτόν υπακούνε όλοι μη θέλοντας. Αυτό σημαίνει νόμος. Όσοι παίξαν παιχνίδια με τον λαό, και δεν εννοώ την δεξιά και το κέντρο, αλλά από την αριστερά και τους κομουνιστές, σαπίζουν όλοι. Άλλοι  αργότερα, άλλοι γρηγορότερα. Όπως το κκε που πούλησε το ΕΑΜ, η από την γέννησή της ΔΗΜΑΡ, που νόμισε ότι θα δουλέψει τους αριστερούς πολίτες, και τώρα ο πονηρός νάνος με την παρέα του, που νόμισαν ότι θα δουλέψουν πιο αριστοτεχνικά από την ΔΗΜΑΡ, όχι μόνο τη αριστερά, αλλά έναν ολόκληρο δημοκρατικό λαό στην μεγάλη πλειοψηφία του. Και ξέρετε πόσοι τέτοιοι καιροφυλακτούν τύπου Τσίπρα και Σταθάκη.

Η κρίση στον Συριζα δεν πρέπει να ξαναγίνει ένα μπάλωμα της κρίσης σε καμιά περίπτωση. Γιατί τότε θα μεταμφιεστεί σε λύση και θα κάνει διπλό κακό σε ελάχιστο χρόνο. Μια της αρχικής ψευδούς σύνθεσης των διαφορετικοτήτων που κράτησε πάνω από δυο δεκαετίες μέχρι που ξέσπασε με το μνημόνιο, της ψευδούς συνεννόησής της  ενώ σοβούσαν τα πάντα εκεί μέσα μέχρι που ξέσπασαν, της υποκρισίας της πολυφωνίας και του μπερντέ, και μία που θα ξεσπάσει χειρότερα με νέα ψέματα αδελφοποίησης και πάλι των τζιχαντιστών υπέρ της ευρωπαϊκής ένωσης θεότυφλα, και όσων τα έβλεπαν μεν, αλλά δεν μιλούσαν γιατί είχαν λέει την ίδια άγνωστη εν τέλει μάννα. Παραμύθια δηλαδή.

Εξάλλου και τέλος, τους πολίτες δεν τους ενδιαφέρουν οι προσωπικές σχέσεις των στελεχών μεταξύ τους. Οι συμπάθειες και οι παλιές γνωριμίες. Ουδόλως. Δικό σας το πρόβλημα γιατί τέτοιο είναι.

Και εν πάση περιπτώσει, οι αριστεροί άνθρωποι πρέπει να βρουν την αυταπάρνηση των μαχητών του ΕΑΜ. Αμόρφωτοι άνθρωποι, χωρίς πτυχία και παπία να κάνουν τον έξυπνο στους άλλους, μόνο με ένα μεγαλείο ψυχής πορεύτηκαν. Την αυταπάρνησή τους. Αυτοί σήκωσαν την χώρα, αυτοί κράτησαν την Ελλάδα, τέτοιοι άνθρωποι στηρίζουν κάθε χώρα παντού.

Αθήνα    19 Αυγούστου 2015

                                                                                                                                                           

Νεφέστορας - Πάνος Ηλιόπουλος

Η συμμορία των νάνων.

Και να που βρεθήκαμε από την συμμορία της μαϊμούς, στις συμμορίες των μνημονίων και τώρα φτάσαμε στην συμμορία των νάνων της αριστεράς.

Ποιος θα το πίστευε αυτό για την Αριστερά!! Κανένας!

Ο λαός και η χώρα, δεν έχουν ζήσει τέτοια ντροπή, τέτοια καταφρόνια και τέτοιον εξευτελισμό,  από τον Φλεβάρη του1945 μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας.

Τότε, καταθέτοντας τα όπλα του Άρη αν και απολύτως νικητήρια, σήμερα πάλι καταθέτοντας τα ίδια πιο ισχυρά ειρηνικά μας όπλα, όπως τότε στα πόδια των νικημένων. Που παρακαλούσαν αφ υψηλού να μην συγκρουσθούμε μαζί τους, και μας ορμήνευαν έξι μήνες πώς να χάσουμε για να μην διαλυθούνε. Πώς να επιμένουμε με την εσωτερική προπαγάνδα μας να μείνουμε στην ευρωπαϊκή ένωση και το ευρώ.  

 Από μια συμμορία απίστευτα ανθυπομετρίων ονταρίων, αριστερών όπως προπαγάνδιζαν μανιασμένα οι ίδιοι για τον εαυτό τους, για να θολώσουν τα νερά των πολιτών και των συντρόφων τους, όπου εμείς τους ανεχόμασταν λόγω φόβου και δειλίας μιας πιθανής διάσπασης, αφού κατάφεραν να μας πείσουν ότι κάτι τέτοιο ήταν κακό για την ενότητα του αριστερού και δημοκρατικού λαού.

Μη καταλαβαίνοντας ότι αυτό θα ήταν μια διάσπαση μονάχα του κόμματος και όχι του λαού, που βρισκόταν μπροστά από εμάς και μας περίμενε, και το πήραμε είδηση  όλοι μόνο στο δημοψήφισμα. Όπου, από αμέσως έως πολύ σύντομα, λόγω των ασήκωτων μνημονίων, όσο και κυρίως ότι με την 

ζωηφόρα συμμετοχή πολλών νέων γενεών, τα πράγματα είχαν αλλάξει δραστικά και ανεπιστρεπτί στη βάση των ψηφοφόρων πολιτών, όπου η συνειδητότητά τους είχε ξεπεράσει την παλιά τρομοκρατία της δεξιάς και συγχρόνως την διαπλοκή και την λαμογιά των παλιών προ πενταετίας κομμάτων.

Μη καταλαβαίνοντας ότι καιρός φέρνει τα λάχανα, καιρός τα παραπούλια, αυτό το τόσο σοφό και απλό της λαϊκής παροιμίας. Άλλοτε επιβάλλονται οι συνθέσεις και οι συμμαχίες, κι άλλοτε χρειάζεται η διάσπαση και η αποχώρηση από ένα επικίνδυνο και προ πολλού σαπισμένο συνασπισμό. Την  χρησιμότερη και καλλίτερη εφεδρεία στα μετόπισθεν του τραπεζικού καπιταλισμού.

Μια τέτοια εφεδρεία, που χρησιμοποιεί παγκόσμια το σύστημα, στο τέλος μόνο, όταν χάνει το κοινωνικό και ταξικό παιχνίδι από τους πολίτες, μόνο όταν είναι σίγουρο ότι έχει ηττηθεί, και προστρέχει στους πιο άθλιους εισοδιστές που κρύβει προσεκτικά στην φαρέτρα του μήπως ανέλπιστα γλυτώσει. Και τα κατάφερε.

Ευθύνη από την οποία δεν μπορούμε να γλυτώσουμε κανείς, γιατί τους βλέπαμε, τους ξέραμε, τους ανεχόμαστε και δεν μιλάγαμε, εν ονόματι αυτής της ανύπαρκτης σαπισμένης ελπίδας της ενότητας, λέγοντας σοφίσματα και τραβηγμένα επιχειρήματα απελπισίας, περί σύνθεσης των διαφορετικών απόψεων, ενώ το πράγμα δε τράβαγε καθόλου, έχοντας γίνει όλα διαφωνίες μόνο, χωρίς ίχνος συνεύρεσης πολιτικής και ιδεολογικής, και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες που εκνεύριζαν και έδιωχναν τα ελάχιστα μέλη του Συριζα, και φυσικά τους συμπολίτες μας ψηφοφόρους που ψήφιζαν μόνο κάτω από την απειλή της επιστροφής των Σαμαροβενζέλων, πως να γλιτώσουν από αυτούς και την μεταπολίτευση, και εμείς ανοήτως το εκλαμβάναμε ως τάχα αποτέλεσμα της σύνθεσης των αγεφύρωτων ταξικών αντιθέσεων και συγκρούσεων μέσα κι έξω από το κόμμα. Μήπως και αλλάξουμε λίγο την πατρίδα, και προωθήσαμε τον μικρό νάνο όλοι μαζί ανεξαιρέτως, ένα παιδί του κομματικού σωλήνα, εκπαιδευμένο να ακούει λάγνα την ιεραρχία και ότι συμφέροντα έκρυβε από πίσω της, που τώρα διαπιστώνουμε και τραβάμε τα μαλλιά μας.

Έναν νάνο της ιστορίας, που εμείς αποθεώναμε ως μεσσία, ως τον ηγέτη των ηγετών  και μόνο νέο Βελουχιώτη δεν τον είπαμε. Και αυτό, λόγο της πλήρους απόρριψης από τον λαό του παλιού πολιτικού συστήματος που μας διέλυσε παντοειδώς, όπου δεν υπήρχε άλλος καλλίτερος παρά διάφοροι επίσης ανθυπομέτριοι από όλα τα υπόλοιπα κόμματα.

Ενώ φαινόταν από μακριά ότι δεν είχε τις ελάχιστες προϋποθέσεις, κυρίως δεν είχε την πατρίδα μέσα του και την εθνική ανεξαρτησία της χώρας του. Αυτό ήταν και το σημαντικότερο από όλα. Μας παρέδωσε και πάλι αιχμάλωτους στα χειρότερα μνημόνια κι από των Σαμαροβενζέλων, χωρίς να σηκωθεί να φύγει έστω την ύστατη στιγμή πριν να κάνει την συμφωνία, να γλυτώσει τις πιέσεις όπως δικαιολογείτο και κλαψούριζε, να γυρίσει στην Αθήνα, στην αμπάριζα του, στην πρωτεύουσα της δημοκρατίας, να πάρει δύναμη και συμβουλές από τον λαό του και τους συντρόφους του και θα βρίσκαμε οπωσδήποτε μια καλλίτερη λύση.

Έτσι χωρίς θεριό εθνικής συνείδησης μέσα του και όραμα εδαφικής ακεραιότητας, παραδόθηκε τελείως και βολεύτηκε με τα ταξίματα του Γιούνκερ ως σίγουρα εφόρου ζωής, κάτι σαν τον μαοϊκό Μπαρόζο που αμείφτηκε πλουσιοπάροχα από το τραπεζικό χρηματοπιστωτικό σύστημα για την προσφορά του.

Φανταστείτε τον Τάσο Παπαδόπουλο, αυτόν τον μεγάλο ηγέτη της Κυπριακής χώρας, να τους έλεγε μετά το δημοψήφισμα, μετά το πελώριο όχι στο σχέδιο Ανάν, εντάξει εσείς ψηφίσατε όχι, όμως εγώ επειδή με πιέζουν θα ψηφίσω το σχέδιο Ανάν. Γιατί στον δικό μας τόπο, όλα γίνονται φαιδρά, ακόμα και η αριστερά

Δίπλα του ως σύμβουλοί του, οι Δραγασάκηδες και οι Παπαδημούληδες, οι πεμπτοφαλαγγίτες του πιο άγριου καπιταλισμού, φανατικοί Τσιριμώκοι εξ ιδεολογίας και πεποιθήσεως, με μια παρέα άκαπνων σχολιαρόπαιδων συμμαθητών του, που δεν πρόλαβαν να διαβάσουν όχι τον Όμηρο και τον Θουκυδίδη, αλλά ούτε τον μικρό ήρωα τον Γιώργο Θαλάσση. Λωλάθηκαν με την εξουσία, τα έχασαν, και πίστεψαν στο τέλος ότι κάτι το σπάνιο και ιδιαίτερο ήταν που δεν τόξερε ούτε η μάννα τους. Μίλησε βροντερά, η εξ αποκαλύψεως μεταφυσική φωνή μέσα τους. Και φυσικά πήραν τα μυαλά τους μόνο αέρα, αγείωτα στην εργατική τάξη και στους πολίτες.

Και κυρίως κατάλαβαν πως αν δεν κολλούσαν σαν στρείδια στην εξουσία του φίλου τους, σήμερα θα δούλευαν με το μπλοκάκι για ένα πεντακοσάρικο. Από κοντά, και άλλα ίδια άτομα των προηγούμενων κυβερνήσεων που αριστέριζαν για καλό και για κακό. Καριερίστες δηλαδή που συνωστίστηκαν στους διαδρόμους για καμιά θεσούλα,  με απωθημένα του μεγαλείου τους κι αυτοί, να μην πάνε χαμένοι ως ταλαντούχοι και ιδιαίτεροι από την φλέβα τους, και φυσικά ότι αρπάξουμε από τους τίτλους και τις αριστερές διαπλοκές. Άκρως αναξιόπιστα άτομα ακόμη και για μια μέση αστικοκαπιταλιστική δημοκρατία. Και περιμένετε, ακόμα δεν είδαμε τίποτα.  

Τέλος θέλω να προσθέσω σε αυτό το κείμενο, την διαχρονική ευθύνη αξιότατων κατά τα άλλα συντρόφων, με επιμονή και σταθερότητα στα πρωτεύοντα και σημαντικότερα ζητήματα της πατρίδας, που δεν έκαναν ποτέ πίσω, αλλά όμως ανέχθηκαν ανεξήγητα για εμάς τους απέξω αριστερούς συντρόφους, όλο αυτό το μειοδοτικό αλισβερίσι της δεξιάς πλατφόρμας εις βάρος της χώρας, του Συνασπισμού και του Συριζα στη συνέχεια, που βλέπαμε και δεν καταλαβαίναμε. Που δεν κατανοούσαμε πως συνυπάρχετε γιατί ήρθε η ώρα να κάνουμε αυτό τον απολογισμό.

Χρωστούμενο κείμενο

Ο Τσίπρας υπέγραψε την συμφωνία φωτιά χωρίς να ρωτήσει κανένα. 

Και τώρα ζητάει και τα ρέστα από αυτούς που διαφωνούσαν και του φώναζαν, να μην υπογράψει. 

Θράσος ή μωρία;      

Δεν έχει συναίσθηση ούτε τι έκανε, ούτε τι ζητάει.

Αυτοί σε εμπόδισαν να διαπραγματευτείς. Και παραπονιέται γιατί δεν τον χειροκροτούν κι από πάνω για την νέα γενοκτονία που υπέγραψε. Τις κουμπάρες παίζουμε;

Ζητάς να κάνεις τους συντρόφους σου συνενόχους. Αυτό ζητάς; Να ξευτελιστούν στον εαυτό τους και στην κοινωνία παρέα σου. Να μην μείνει σπόρος για την αριστερά.

Να μοιραστείς τις ευθύνες σου με αυτούς που ήταν κάθετοι απέναντι στα μνημόνια.  Να βάλουν πλάτη; Τρελάθηκες; 

Αυτοί υπέγραψαν το μνημόνιο του θανάτου ή  εσύ. Αυτοί δεν σηκώθηκαν να φύγουν ή εσύ. Τώρα καταλαβαίνεις τι έκανες;

Απαιτείς να σε δικαιολογήσουν, ως να μην συνέβη τίποτα. Η τύχη και το μέλλον όλης της χώρας στα χέρια σου! Επειδή σε τρομοκρατούσε ο Σόιμπλε και εσύ δεν άντεξες; Επειδή δεν είπαν μια κουβέντα, πως ο Σόιμπλε σου άσκησε τρομοκρατία. Δεν το ήξερες. Έπεσες από τα σύννεφα; Δεν σε είχαν ορμηνεύσει οι φωστήρες δίπλα σου;

Είναι σαν να ζητάς τα ρέστα από το κκε, για ότι υπέγραψες εσύ. Το κατάλαβες αυτό βαθιά; Ρώτα αυτούς που το ξέρουν. Καλλίτερα από όλους. Μάθε για τον Ιωαννίδη και τον Σιάντο. Που υπάκουαν τυφλά στον μεγάλο αρχηγό. Όπως εσύ υπακούς τυφλά στον παράδεισο της Ευρώπης. Και μας το λες κάθε μέρα. Οι άνθρωποί σου, οργιάζουν πια γιαυτόν τον παράδεισο.

Μας πούλησες όλους σαν σφαχτάρια στον ευρωμονόδρομο. Σκούζουμε και βελάζουμε. Στους δρόμους και στα σπίτια μας. Και τώρα προσπαθείς να σώσεις τον εαυτό σου μόνο. Και όχι την χώρα όπως διατείνεσαι.

Τα υπόλοιπα είναι πασίγνωστα, μπλα-μπλα  για την αριστερά. Μπλα-μπλα για την δημοκρατία και πάλι.

Τι ξέρεις αλήθεια από ιστορία. Τι δεν έμαθες σαν αρχηγός. Δεν έμαθες ότι ο αρχηγός εισπράττει την νίκη και την απολαμβάνει δικαίως όταν τα καταφέρει. Ότι τα παίρνει όλα.  Ότι ο ίδιος εισπράττει και την ήττα αγόγγυστα; Χωρίς δικαιολογίες και μυξοκλάματα. Ότι ο λαός τον κατακρίνει ή τον αποθεώνει; Έτσι  γίνεται παντού και πάντα στην ιστορία. Ούτε αυτό το ήξερες.

Εσύ δεν έκανες δημοψήφισμα για να έχεις λυμένα τα χέρια σου και να μπορείς να διαπραγματευτείς εν λευκώ. Με άνεση όπως έλεγες και νόμιζες. Ενώ από πίσω χασκογελούσε και σου έβγαζε την γλώσσα ο ευρωμονόδρομος. Και σε αποκαλούσε, ξέρεις πως, τρίβοντας τα χέρια του.

Εσύ δεν ξεφτίλισες τα δημοψηφίσματα, την πεμπτουσία της δημοκρατίας και των ταξικών αγώνων; Που τα περιμέναμε από πάντα; Δεν τα κατακρεούργησες όταν τα έφερες για πρώτη φορά στον τόπο, γεμίζοντάς τα τακτικισμό, μικροπολιτική, μικροκομματική, αμφισημία, ακατανοησία, διπλονοηματική. Μονά ζυγά δικά σου, να μπορείς να το γυρίσεις όπως ήθελες. Ψέματα;

Και αυτό δεν θα στο συγχωρήσει ποτέ η δημοκρατία, ούτε η μηδαμινότητά μου μαζί της, και δεν πρέπει. Γιατί τα δημοψηφίσματα είναι πάντα πάνω από τους ηγέτες. Κι αυτό δεν το ήξερες. Τώρα μόλις το μαθαίνεις. Και εννοώ πάνω από τους μεγαλύτερους ιστορικούς ηγέτες όλης της ανθρωπότητας. Διαχρονικά. Σε αυτά δεν αντιλέγει κανένας! 

Πήρες λοιπόν και το ξεδοντιασμένο δημοψήφισμα στη φαρέτρα σου. Όμως δεν σου έφτανε γιατί τα χρειάστηκες, και ζήτησες εθνική συμπαράσταση! Άκου! Όλες οι  τάξεις παρέα. Να χορέψουμε τσάμικο! Να σωθεί η χώρα. Τι αριστερή φυσιογνωμία αλήθεια!

Φίλησε στην συνέχεια όλες τις κατουρημένες ποδιές του τόπου. Συμμάχησε με τους λωποδύτες, τα λαμόγια και τους βαρώνους. Με τα τζάκια και την διαπλοκή. Και πήγατε χεραγκαλιά μέσα στην βουλή και ψηφίσατε οι 251. Και από εκεί γονατιστοί στην μεγάλη Πύλη, στον Πατισάχ των Βρυξελλών. Και μιλάς χωρίς ντροπή για τους συντρόφους σου και για το καλό των συμπολιτών σου.

Μα κυρίως-κυρίως, δεν έγιναν τα πράγματα όπως τα ήθελες! Όπως τα προπαγάνδιζες και εσύ και η δημαρίτικη παρέα σου; Στο ευρώ και πεινασμένοι; Στην Ε.Ε και ξευτιλισμένοι; Τώρα τι ακριβώς ζητάς. Δεν το καταλαβαίνει κανείς! Γιατί και από το ευρώ θα σε βγάλουν, και μνημόνια θα συνεχίσεις να υπογράφεις έξω από το ευρώ. Να το θυμάσαι αυτό! Μάθε να συλλαβίζεις το όχι.

Τώρα ψάχνετε για εξιλαστήρια θύματα. Όπου βρεθούν, από εδώ κι από κει. Από την αριστερή πλατφόρμα μέχρι την Κωνσταντοπούλου και τον Βαρουφάκη. Τι ανάστημα! Τι ξευτίλα και τι ντροπή οι κονδυλοφόροι σου! Να φτάνουν στην συκοφαντία, από ύπουλα έως καθαρά.

Η αριστερά θα υπάρχει και μετά από σένα. Χωρίς εσένα. Όσο θα υπάρχουν εργαζόμενοι που βογγάνε. Η αριστερά δεν είναι μια λέξη. Ο αρχηγός είναι μια λέξη, όταν δεν ταυτίζεται με τον λαό και την εθνική του ανεξαρτησία.

Πρόσεξε, γιατί θράσος γεννάει τους τυράννους. Προς τα εκεί πάει το πράγμα

Υγ.

Πρόσεξε την ριμάδα την καρέκλα, μην την ερωτευτείς.

Υγ.

Θεωρώ επιβεβλημένο να μην πάρει ψήφο εμπιστοσύνης η τάχα αριστερή κυβέρνηση. Θα κάνει καλό στην χώρα ειδικά μακροπρόθεσμα. Να μάθουν να τιμωρούνται όπως οι δεξιές κυβερνήσεις.

Θεωρώ επιβεβλημένο να διασπαστεί το κόμμα του Σύριζα για να μαθαίνει και αυτό.