Χωρίς ήχο

Δεν αντιδρώ, προστατευμένος σε έναν πλακούντα
φτιασμένο πρόχειρα από φόβο και αλλοφροσύνη,
κάθομαι εκεί χωρίς να ανασαίνω, χωρίς να κάνω θόρυβο, μπας και προλάβω να πεθάνω πριν με πάρουν είδηση οι άνθρωποι.
·
Κουρνιασμένος πιο βαθιά στην γούβα που έγραφα,
δεν ακούω ούτε τη φωνή μου.
Κι όμως ουρλιάζω και δεν ακούω τίποτε. Τουλάχιστον γιαυτό είμαι βέβαιος.
Παίρνω τις εικόνες σου ζωή και τις μπήγω επίμονα στην ψυχή μου για να συνέλθω.
Αλλά δεν αισθάνομαι, με μια πίκρα άγευστη που πάει χαμένη.